Πατριάρχης Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος

 

 

.

Ο Πατριάρχης Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος ένθρονος (Μικρογραφία από το "Χρονικόν" του Ιωάννη Σκυλίτζη 12ος αιώνας)

Ο Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 1043 ως το 1059.

Καταγόταν από οικογένεια συγκλητικών και ο ίδιος προοριζόταν για πολιτική σταδιοδρομία. Για το λόγο αυτό απέκτησε σημαντική μόρφωση. Αναμείχθηκε στη συνωμοσία για την ανατροπή του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Δ΄ του Παφλαγόνα και για το λόγο αυτό εξορίστηκε μαζί με τον αδελφό του. Μόλις έμαθε ότι ο αδελφός του αυτοκτόνησε, αποφάσισε να καρεί μοναχός.

Με την άνοδο στο θρόνο του Κωνσταντίνου Θ΄ του Μονομάχου, αναδείχθηκε πανίσχυρος σύμβουλός του και κατόπιν εξελέγη Πατριάρχης. Εργάστηκε για το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την τόνωση του κύρους της πατερικής παράδοσης. Ήρθε σε σύγκρουση με τον Μιχαήλ Ψελλό, ο οποίος υπερασπιζόταν την κλασσική ελληνική φιλοσοφία και πολλές φορές τον αποδοκίμαζε και τον ανάγκαζε να υπαναχωρήσει από τις θέσεις του.

Ευρύτερα γνωστός είναι ο Μιχαήλ Κηρουλάριος, καθώς είναι ο Πατριάρχης επί του οποίου συνετελέσθη το Σχίσμα μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Εκκλησίας[1].

Η ανάμειξή του στο ζήτημα της απομάκρυνσης του Κωνσταντίνου Θ΄ του Μονομάχου από το θρόνο και της διαδοχής του από τον Μιχαήλ ΣΤ' τον Στρατιωτικό και κατόπιν από τον Ισαάκιο Α' Κομνηνό είχε ως συνέπεια την απομάκρυνσή του από τον Οικουμενικό Θρόνο. Εξορίστηκε στην Προικόνησο και κατόπιν στην Ίμβρο. Συγκροτήθηκε μάλιστα και δικαστήριο εναντίον του, αλλά δεν πρόλαβε να τον δικάσει, καθώς πέθανε αιφνιδιαστικά το 1059.