.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Διονύσιος Ε΄, χαρακτικό του 1887
Ο Διονύσιος Ε΄ (κατά κόσμον Διονύσιος Χαριτωνίδης) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 1887 ως το 1891.
Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη όπου τελείωσε το σχολείο και την τοπική δημόσια σχολή. Κατόπιν εργάστηκε ως δάσκαλος, αρχικά στις Σαράντα Εκκλησιές και κατόπιν στο Διδυμότειχο.
Το 1851 χειροτονήθηκε διάκονος και πήγε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εκεί έγινε μέγας αρχιδιάκονος και το 1856 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έγινε μέγας πρωτοσύγγελος. Το 1858 εξελέγη μητροπολίτης Κρήτης, το 1868 μητροπολίτης Διδυμοτείχου και το 1873 μητροπολίτης Αδριανουπόλεως. Εκεί, στις 6 Φεβρουαρίου 1879 υπέστη δολοφονική επίθεση από Βούλγαρους. Στις 23 Ιανουαρίου 1887, μετά την παραίτηση του Ιωακείμ Δ΄, εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης.
Θεωρούνταν συνετός, αλλά και αυταρχικός. Το 1890 υπέβαλε δύο φορές παραίτηση εξαιτίας του λεγόμενου «προνομιακού ζητήματος», οι οποίες όμως δεν έγιναν δεκτές. Πέθανε από αποπληξία τη νύχτα της 12ης προς 13 Αυγούστου 1891 και ετάφη στον περίβολο της Ιεράς Μονής Μπαλουκλή.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License