Πατριάρχης Γερμανός Ε΄

 

 

.

Ο Γερμανός Ε΄ (6 Δεκεμβρίου 1835 - Δεκέμβριος 1920) γεννήθηκε στον Μπαλατά του Φαναρίου το Δεκέμβριο του 1835 και το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Καβακόπουλος. Σπούδασε στα Ιεροσόλυμα, στην Αθήνα και στη Θεολογική Σχολή Χάλκης από όπου έλαβε πτυχίο το 1863. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1864 έγινε Αρχιδιάκονος του Πατριάρχη Σωφρόνιου.

Εξελέγη Μητροπολίτης Κω (1867), Ρόδου (1876 - 1888), Ηρακλείας (1888 - 1897) και Χαλκηδόνος (1897 - 1913). Στις 28 Ιανουαρίου του 1913 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης.

Κατά την πατριαρχεία του, χάρη στην πατριαρχική κεντρική εκπαιδευτική επιτροπή, συνετάγησαν νόμοι για τα διδακτικά βιβλία και τους δασκάλους αλλά αποσυντέθηκαν πλήρως οι διατάξεις των Εθνικών Κανονισμών για τη συγκρότηση Συνόδου και Εθνικού Συμβουλίου.

Είχε ενεργό ρόλο σε διορθόδοξες πρωτοβουλίες και αντιμετώπισε σθεναρά την προσπάθεια κατάργησης των προνομίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Παρά ταύτα δεν κατέστη ποτέ αγαπητός στο λαό εξαιτίας του αυταρχικού τρόπου διοίκησής του και της μετριοπαθούς στάσης, την οποία κράτησε κατά τους χριστιανικούς διωγμούς από τους Νεότουρκους.

Υπήρξε από τους πρωτοστάτες, κατά τα έτη 1886 - 1897 των προσπαθειών για τη μη επάνοδο του εξόριστου Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄ του Μεγαλοπρεπούς.

Στις 7 Οκτωβρίου 1918 συνέβη μεγάλη εξέγερση των ορθοδόξων εναντίον του και αποδοκιμάστηκε μέσα στον Πατριαρχικό Ναό. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί του θρόνου στις 12 Οκτωβρίου 1918 αποσυρόμενος στη Χαλκηδόνα (Kadikoy), όπου απεβίωσε και ετάφη το Δεκέμβριο του 1920.

Πηγές

Οικουμενικό Πατριαρχείο