Πατριάρχης Ευγένιος Β΄

 

 

.

Ο Ευγένιος Β΄ ήταν ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλως ο οποίος διαδέχτηκε τον Γρηγόριο Ε΄, μετά τον απαγχονισμό του.

Γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη περί το 1780. Είχε μέτρια μόρφωση [1], αλλά ήταν επιβλητικός, ευλαβής και πολύ δραστήριος. Λίγο πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πισιδίας.

Όταν ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ καθαιρέθηκε, ο Σουλτάνος ζήτησε επιτακτικά την άμεση εκλογή διαδόχου του, προκειμένου ο καθαιρεθείς να εκτελεστεί ως απλός κληρικός, και όχι ως Πατριάρχης, πράγμα που θα είχε διπλωματικές παρενέργειες. Κανένας από τους Μητροπολίτες της Συνόδου δεν τολμούσε να δεχθεί να θέσει υποψηφιότητα υπ' αυτές τις συνθήκες, εκτός από τον Ευγένιο. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο, αν και ήταν έμπιστος του καθαιρεθέντα Πατριάρχη, παρεξηγήθηκε από πολλούς και η εκλογή του έγινε δεκτή με δέος.

Στις 10 Απριλίου 1821, ημέρα κατά την οποία ο Γρηγόριος Ε΄ κρεμόταν νεκρός από την κεντρική Πύλη του Πατριαρχικού Οίκου, ο Ευγένιος αγωνίστηκε να περισώσει το λείψανό του και προσευχόταν συνεχώς για την ανάπαυση της ψυχής του. Ένα μήνα αργότερα, κινδύνευσε και ο ίδιος να λιντσαριστεί από μαινόμενο πλήθος. Η δεκαεξάμηνη Πατριαρχία του χαρακτηρίστηκε από τον αγώνα να περισωθεί το ποίμνιό του από τις σφαγές και τους διωγμούς.

Τον Αύγουστο του 1821 έστειλε επιστολές σε αρχιερείς, με τις οποίες τους γνωστοποιούσε ότι η Υψηλή Πύλη αμνήστευε όσους μετανιώσουν και αποκηρύξουν την Επανάσταση. Τον Σεπτέμβριο, η Εκκλησία της Κύπρου τον κάλεσε να χειροτονήσει νέους επισκόπους, στη θέση των τεσσάρων που απαγχονίστηκαν από τους Τούρκους. Ο Ευγένιος ανέθεσε την ευθύνη στον Πατριάρχη Αντιοχείας Σεραφείμ.

Εν μέσω αυτών των συνθηκών, πέθανε από καρδιά τον Ιούλιο του 1822.

Παραπομπές

1. ↑ «...σχεδὸν ἀγράμματος, ἀλλὰ τολμηρὸς καὶ θρασὺς εἰς τὸ λέγειν...» Χρήστος Σαρτζετάκης, Εκκλησιαστική διαμάχη και εθνικοί προβληματισμοί

Πηγές

* Οικουμενικό Πατριαρχείο