.
Ο Μιχαήλ Δ΄ ο επονομαζόμενος Αυτωρειανός διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κατά τα έτη 1206 - 1212.
Κατά τον Νικηφόρο Κάλλιστο, εξελέγη Πατριάρχης στις 20 Μαρτίου 1206 και πατριάρχευσε μέχρι το θάνατό του, στις 26 Αυγούστου 1212. Ήταν λόγιος κληρικός και είχε χρηματίσει ιερέας και σακελλάριος, Χαρτοφύλακας της Μεγάλης Εκκλησίας και Πρωτονοτάριος. Εγκαταστάθηκε στη Νίκαια, όπου είχε μεταφερθεί και η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας και στήριξε με ζήλο τον ορθόδοξο κλήρο έναντι των πιέσεων των Φράγκων για αναγνώριση του Πάπα.
Επί των ημερών της Πατριαρχίας του, γνωρίζουμε ότι ο τότε επίσκοπος Αθηνών Μιχαήλ Ακομινάτος εξελέγη μητροπολίτης Παροναξίας, αλλά αρνούνταν τόσο να πάει στη νέα του επαρχία, όσο και να μεταβεί στην τότε πρωτεύουσα Νίκαια, παρά την πρόσκληση που του απηύθυνε ο Πατριάρχης και ο Αυτοκράτορας.
Μετά τον θάνατό του, ο Θρόνος παρέμεινε σε χηρεία για δεκατρείς μήνες, μέχρι την εκλογή του διαδόχου του, Θεοδώρου Ειρηνικού.
Πηγές
* Οικουμενικό Πατριαρχείο
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, 2007, τόμ. 36, σελ. 391
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License