Ο Έντμουντ ο σιδηρόπλευρος (Edmund Ironside, 990 – 30 Νοεμβρίου 1016) βασιλιάς του Ουέσσεξ και της Αγγλίας (23 Απριλίου 1016 - 30 Νοεμβρίου 1016) ήταν τρίτος γιος και διάδοχος του Έθελρεντ του Ουέσσεξ από την πρώτη σύζυγο του Ελφγκίφου της Υόρκης κόρης του κόμη Θόρεντ της Νορθούμπριας. Ονομάστηκε "Σιδηρόπλευρος" λόγω των απίστευτων προσπαθειών που έκανε πέρα από τις δυνατότητες του προκειμένου να αντιμετωπίσει την εισβολή των Δανών του Κνούτου.[1] Ο Έντμουντ έγινε διάδοχος στον θρόνο του πατέρα του μετά τον πρόωρο θάνατο τους δυο μεγαλύτερων αδελφών του Έθελσταν Έθελινγκ και Έκγκμπερτ Έθελινγκ, είχε και πολλά νεώτερα αδέλφια όπως ο Έαντρεντ Έθελινγκ, ο Έντουιγκ Έθελινγκ, ο Έντγκαρ Έθελινγκ ο πρεσβύτερος και τέσσερις αδελφές οι οποίες έγιναν μοναχές.[2] Η μητέρα του Έντμουντ Ελφγκίφου πέθανε (1000) και ο πατέρας του παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την Έμμα της Νορμανδίας με την οποία απέκτησε δυο ετεροθαλείς αδελφούς τον Εδουάρδος τον Εξομολογητή, τον Άλφρεντ Έθελινγκ και μια ετεροθαλή αδελφή την Γκόντα της Αγγλίας.[3]
Παιδική ηλικία
Ο Έντμουντ και τα αδέλφια του είχαν τρομοκρατηθεί από τις φιλοδοξίες της θετής τους μητέρας Έμμας της Νορμανδίας η οποία είχε βάλει στόχο να τους αποκλείσει από την διαδοχή για λογαριασμό των δυο δικών της γιων.[4] Τα Χρονικά του Εδουάρδου του Εξομολογητή τα οποία είχαν συγγραφεί περίπου 50 χρόνια αργότερα αναφέρουν ότι όταν η Έμμα ήταν έγκυος στον ίδιο οι Άγγλοι ευγενείς δήλωσαν στην μητέρα του ότι θα δεχτούν τον νεογέννητο γιο της σαν βασιλιά αλλά η πληροφορία πιθανότατα βρίσκεται στα όρια της προπαγάνδας.[5] Ο Έθελσταν πέθανε τον Ιούνιο του 1014 αφήνοντας πριν τον θάνατο του στον Εδμόνδο ένα σπαθί το οποίο ανήκε στον Όφα της Μερκίας, αυτό αποδεικνύει την στενή σχέση που υπήρχε ανάμεσα στα αδέλφια όπως και στους αριστοκρατικούς κύκλους του Ιστ Μίντλαντς.[6]
Ανακατάκτηση της Αγγλίας απο τον πατέρα του
Ο Σβεν Α΄ της Δανίας στην συνέχεια σφετερίστηκε τον θρόνο της Αγγλίας από τον πατέρα του που δραπέτευσε στην Νορμανδία, ο Έντμουντ και οι αδελφοί του μάλλον παρέμειναν στην Αγγλία αλλά ο Σβεν πέθανε αμέσως μετά (Φεβρουάριος 1014). Ο Έθελρεντ επέστρεψε χωρίς αντίσταση στον θρόνο της Αγγλίας, ο Κνούτος αναγκάστηκε να δραπετεύσει στην πατρίδα του την Δανία όπου ξεκίνησε προετοιμασίες με εντατικούς ρυθμούς για την ανακατάληψη της Δανίας. Μετά την ανάκτηση του θρόνου η βασιλική οικογένεια του Ουέσσεξ ισχυροποίησε τις κτήσεις της με την υποστήριξη του ισχυρού κόμη Στρεόνα ο οποίος ήταν γαμπρός του Εδμόνδου. Oι Άγγλοι που είχαν υποστηρίξει τους Δανούς τιμωρήθηκαν σκληρά, πολλοί από αυτούς εκτελέστηκαν και έγινε κατάσχεση της περιουσίας τους, τα δυο αδέλφια Σίγκεμπερθ και Μορκάρ οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί διοικητές βασιλείων από τον Σβεν θανατώθηκαν από τον ίδιο τον κόμη Στρεόνα. Ο Εδμόνδος έγινε κόμης του Ιστ Μίντλαντς και πήρε ως σύζυγο του την Ίλντγκιθ την χήρα του εκτελεσθέντος Σίγκεμπερθ αφού πρώτα ο Έθελρεντ έκανε κατάσχεση στην περιουσία της. [7] Ο Κνούτος επέστρεψε δυναμικά στην Αγγλία τον Αύγουστο του 1015 ξεκινώντας την λεηλασία ολόκληρης της χώρας, ο Εδμόνδος ο οποίος βρισκόταν σε προσωρινή σύγκρουση με τον πατέρα του συμφιλιώθηκε μαζί του προκειμένου να υπερασπίσουν την χώρα τους από την απειλή του Κνούτου. Στα τέλη του 1015 ο Εδμόνδος συγκέντρωσε στρατό με την υποστήριξη της συζύγου του και της πεθεράς του από τις περιοχές του Ιστ Μίντλαντς και τα βόρεια αλλά ο μεγαλύτερος μέχρι τότε σύμμαχος του ο ισχυρός κόμης της Μερκίας Στρεόνα τον πρόδωσε δηλώνοντας την υποταγή του στον Κνούτο. Στις αρχές του 1016 κατόρθωσε ο Εδμόνδος να συγκεντρώσει νέο στρατό με την υποστήριξη του Ούτρεντ, κόμη της Νορθούμπριας και άρχισε να λεηλατεί τις περιοχές του Στρεόνα στην Μερκία, ο πατέρας του το διάστημα αυτό δεν εμφανιζόταν πιθανότατα λόγω της ασθένειας του. Ο Κνούτος όμως κατέλαβε σύντομα την Νορθούμπρια και ο Ούτρεντ για να γλυτώσει την ζωή του αναγκάστηκε να δηλώσει την υποταγή του στον Κνούτο, ο Έντμουντ επέστρεψε στο Λονδίνο.[8]
Σκληρές μάχες με τον Κνούτο
Ο Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος, ο γιος του Εδουάρδος ο Εξόριστος και τα εγγόνια του σε ένα γενεαλογικό δέντρο του 13ου αιώνα.
O Έθελρεντ πέθανε στις 23 Απριλίου 1016, o Εδμόνδος στέφθηκε βασιλιάς από τους κατοίκους του Λονδίνου αποφασισμένος να πολεμήσει τον Κνούτο μέχρι τέλους, ο Κνούτος πολιόρκησε το Λονδίνο και ο Εδμόνδος κατέφυγε στο Ουέσσεξ στο οποίο βρίσκονταν οι περισσότεροι οπαδοί του προκειμένου να συγκεντρώσει στρατό. Έδωσε σκληρές μάχες με τους Δανούς στο Σόμερσετ και στο Γουιλσάιρ, στην πολιορκία του Λονδίνου από τους Δανούς κατάφερε να τους νικήσει κοντά στο Μπρέντφορντ ανακουφίζοντας προσωρινά την πόλη. Στην συνέχεια επέστρεψε στο Ουέσσεξ για να συγκεντρώσει νέο στρατό, ο κόμης της Μερκίας Στρεόνα ήρθε ξανά με το μέρος του αλλά στην καθοριστική Μάχη του Ασσαντάν στις 18 Οκτωβρίου 1016 ο Στρεόνα και οι άντρες του δραπέτευσαν, ο Κνούτος ήταν ο τελικός μεγάλος νικητής. Οι δυο βασιλείς αποφάσισαν σε νέα συνάντηση τους στην συνέχεια να μοιράσουν την χώρα, ο Έντμουντ θα παρέμενε βασιλιάς μόνο στο Ουέσσεξ και ο Κνούτος σε ολόκληρη την υπόλοιπη Αγγλία μαζί με την Μερκία και την Νορθούμπρια.[9] Ο Εδμόνδος ωστόσο πέθανε αμέσως μετά στις 30 Νοεμβρίου 1016 στο Λονδίνο. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την αιτία θανάτου του, οι περισσότεροι ιστορικοί όπως ο Χένρυ του Χάντινγκτον συμφωνούν στο γεγονός ότι πέθανε από τα τραύματα του κατά την διάρκεια των πολέμων του με τους Δανούς.[10] Ο Έντμουντ τάφηκε μαζί με τον παππού του Έντγκαρ τον Ειρηνικό στο αβαείο του Γκλάστονμπερι το οποίο καταστράφηκε κατά την διάρκεια της θρησκευτικής μεταρρύθμισης του 16ου αιώνα, από τότε η τοποθεσία στην οποία παραμένουν τα οστά του είναι ασαφής. O συγγραφέας M. K. Λόσον (γεν. 1950) εξυμνεί τον Έντμουντ σαν ικανό και γενναίο βασιλιά από τους ελάχιστους που έχουν περάσει από την Αγγλία, το θάρρος του παρομοιάζεται μονάχα με αυτό του Αλφρέδου του Μέγα, ο Κνούτος επισκέφτηκε τον τάφο του στην επέτειο του θανάτου του φορώντας έναν χιτώνα διακοσμημένο με παγόνια σαν ένδειξη σεβασμού.[11]
Κληρονόμοι
O Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος όπως εμφανίζεται σε ένα γενεαλογικό δέντρο του 14ου αιώνα.
Ο Έντμουντ με την σύζυγο του Ίλντγκιθ άφησε δυο γιους : τον Εδουάρδο τον Εξόριστο και τον Έντμουντ Έθελινγκ. Ο Ιωάννης του Ουόρκεστερ αναφέρει ότι ο Κνούτος έστειλε τα μικρά παιδιά στον βασιλιά της Σουηδίας με την ελπίδα να τα σκοτώσει, ο Όλαφ Σκότκονουνγκ όμως τα βοήθησε να δραπετεύσουν μαζί με την κόρη του Ιγκεγκέρδη η οποία παντρεύτηκε τον Γιαροσλάβ τον Σοφό για το Κίεβο. Τα δυο αγόρια στην συνέχεια μετακινήθηκαν στην Ουγγαρία στην οποία ο Εδμόνδος πέθανε, ο Εδουάρδος κατόρθωσε να επιστρέψει στην Αγγλία αλλά πέθανε λίγες μέρες μετά την άφιξη του (1057). [12] Ο γιος του Έντγκαρ Έθελινγκ ανακηρύχτηκε για σύντομο χρονικό διάστημα βασιλιάς μετά την Μάχη του Χέιστινγκς (1066) αλλά στην συνέχεια αναγκάστηκε να δηλώσει υποταγή στον Γουλιέλμο τον Κατακτητή, συμμετείχε σε μια σειρά εξεγέρσεων εναντίον του Γουλιέλμου του Κατακτητή πάντα στο πλευρό του μεγαλύτερου γιου του Ροβέρτου β΄ της Νορμανδίας, τον οποίο συνόδευσε στις εκστρατείες του στην Σικελία και στην Α΄ Σταυροφορία. Η κόρη του Εδουάρδου του Εξόριστου Μαργαρίτα παντρεύτηκε τον Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας (1070), μέσω της Μαργαρίτας ο Έντμουντ έγινε ο γενάρχης των βασιλέων της Σκωτίας.
Παραπομπές
M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
Simon Keynes, Æthelred the Unready, Oxford Online DNB, 2009
Ryan Lavelle, Aethelred II: King of the English, The History Press, 2008, pp. 172-173
M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
Lavelle, op. cit., p. 172
Lavelle, op. cit., pp. 169-172
M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
Henry of Huntingdon 2002, p. 15
M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
M. K. Lawson, Edward Ætheling, Oxford Online DNB, 2004
Πηγές
Anglo-Saxon Chronicle
Clemoes, Peter. The Anglo-Saxons: Studies Presented to Bruce Dickins, 1959
Henry of Huntingdon History of the English People 1000 - 1154
M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
Simon Keynes, Æthelred the Unready, Oxford Online DNB, 2009
Ryan Lavelle, Aethelred II: King of the English, The History Press, 2008, pp. 172-173
|
Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος
Οίκος του Ουέσσεξ
Γέννηση: 990 Θάνατος: 30 Νοεμβρίου 1016 |
||
| Βασιλικοί τίτλοι | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Έθελρεντ του Ουέσσεξ |
Βασιλιάς της Αγγλίας 1016 |
Διάδοχος Κνούτος |
|
Άγγλοι μονάρχες
|
|
| Βασίλειο των Άγγλων 886–1066 |
 Έθελσταν1 - Έντμουντ Α΄1 - Έντρεντ1 - Έντβιχ1 - Έντγκαρ1 - Εδουάρδος ο Μάρτυρας - Έθελρεντ ο Ανέτοιμος - Σβεν Α΄ της Δανίας - Έντμουντ ο σιδηρόπλευρος - Κνούτος1 - Χάρολντ ο Λαγόπους - Αρθακανούτος - Εδουάρδος ο Εξομολογητής - Χάρολντ Β΄ της Αγγλίας - Έντγκαρ Έθελινγκ |
| Βασίλειο της Αγγλίας 1066–1649 |
 |
| Κοινοπολιτεία της Αγγλίας, Σκωτίας και Ιρλανδίας 1653–1659 |
.svg/50px-Arms_of_the_Protectorate_(1653%e2%80%931659).svg.png) Όλιβερ Κρόμγουελ4 - Ρίτσαρντ Κρόμγουελ4 |
| Βασίλειο της Αγγλίας 1660–1707 |
.svg/50px-Royal_Arms_of_England_(1603-1707).svg.png) Κάρολος Β΄3 - Ιάκωβος Β΄3 - Γουλιέλμος Γ΄ και Μαίρη Β΄3 - Άννα3 |
| 1Επικυρίαρχος της Βρετανίας. 2Επίσης κυβερνήτης της Ιρλανδίας. 3Επίσης κυβερνήτης της Σκωτίας. 4Λόρδος Προστάτης. Συζητήσιμοι ή αμφισβητήσιμοι κυβερνήτες είναι με πλάγια γράμματα. |
|
Εγκυκλοπαίδεια του Ηνωμένου Βασιλείου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
