.
Ο Πάπας Πίος ο Θ΄ υπήρξε η εκκλησιαστική κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας που συνέδεσε το όνομα του με δύο ιστορικά δόγματα για την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία: το πρώτο ακούει στο όνομα Άσπιλη σύλληψη της Παρθένου Μαρίας και το δεύτερο στην Α΄ Σύνοδο του Βατικανού, γνωστό ως το δόγμα του Αλάθητου του πάπα.
Το δόγμα της άσπιλης σύλληψης της Παναγίας υπαγόρευε ότι η Μαρία από την πρώτη στιγμή της σύλληψης της ήταν απαλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα. Ο λόγος αυτού ήταν το ότι ήθελαν να απαλλάξουν τον Υιό από την διαδοχή της κληρονομικής ανθρώπινης αμαρτίας. Μάλιστα αναφέρεται ότι ο πάπας Πίος ο Θ΄ είχε αποφασίσει την έκδοση του δόγματος αυτού ex cathedra χωρίς να συμβουλευτεί την σύνοδο του. Το δεύτερο δόγμα, το οποίο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Α' σύνοδο του Βατικανού, περί Αλάθητου του πάπα έγινε κυρίως για πολιτικούς λόγους το 1870, καθώς η Ιταλία μαστιζόταν από τις συνεχείς αψιμαχίες ανάμεσα σε φιλελεύθερους καθολικούς και υποστηρικτές της υπεράλπειας πολιτικής που υποστήριζε η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.
Αποτέλεσμα της συντριπτικής πλειοψηφίας υπέρ του Αλάθητου ήταν το σχίσμα των Παλαιοκαθολικών με πρωτοβουλία του Γκίλιγκαν και με πρώτο επίσκοπο τον Ράινγκερς των Γιανσενιστών της Ουτρέχτης. Ο πάπας Πίος Θ΄, αν και θριάμβευσε η πολιτική του, στο τέλος απογοητεύτηκε και δήλωσε ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει τα κοινωνικά δρώμενα της εποχής του.
Πηγές
Ι. Αναστασίου, Γενική εκκλησιαστική Ιστορία.
Ι. Τσελλεγγίδη, Δυτική θεολογία και πνευματικότητα,σημειώσεις πανεπιστημίου.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
