.
Ο πάπας Παύλος Δ΄ (λατ.: Paulus IV, 28 Ιουνίου 1476 - 18 Αυγούστου 1559), που γεννήθηκε ως Τζαν-Πέτρο Καράφα, ήταν ποντίφηκας από τις 23 Μαΐου 1555 έως το 1559 που απεβίωσε.
Όταν υπηρετούσε ως παπικός απεσταλμένος (nuncio) στην Ισπανία, ανέπτυξε αντι-ισπανικά αισθήματα. Αυτά αργότερα χαρακτήρισαν την εξουσία του, με αποτέλεσμα το Παπικό κράτος να ηττηθεί στον Ιταλικό Πόλεμο των ετών 1551-59. Αρχικά ο Καράφα είχε διοριστεί επίσκοπος του Κιέτι, αλλά έπειτα παραιτήθηκε για να ιδρύσει με τον άγ. Γκαετάνο, κόμη του Κιέτι τη Συγκέντρωση των Κανονικών Κληρικών. Τον ανακάλεσαν στη Ρώμη, όπου τον έκαναν αρχιεπίσκοπο της Νάπολης. Ήταν ο δημιουργός της Ιεράς Εξέτασης και αντιπαρατέθηκε σε κάθε διάλογο με το αναδυόμενο στην Ευρώπη Προτεσταντικό κίνημα.
Το 1555 ο καρδινάλιος Αλέξανδρος Φαρνέζε, ανιτιθέμενος στον Κάρολο Ε΄ των Αψβούργων, ευνόησε την εκλογή του Καράφα ως πάπα. Η περίοδός του Παύλου Δ΄ χαρακτηρίστηκε από ισχυρό εθνικισμό, ως αντίδραση στον Φίλιππο Β΄ της Ισπανίας και τους Αψβούργους. Ανάγκασε τους Εβραίους της Ρώμης να φέρουν διαφορετικά ενδύματα και να περιοριστούν σε ένα γκέτο. Διόρισε τον Κάρλο Καράφα ως καρδινάλιο-ανιψιό. Όταν αυτός προκάλεσε ένα σκάνδαλο, ο Παύλος Δ΄ αναγκάστηκε να τον απομακρύνει. Αυτά έβλαψαν την παποσύνη. Περιόρισε πολλές κακομεταχειρίσεις του κλήρου στη Ρώμη, αλλά με σκληρές μεθόδους.
Η αρχιερατεία του κράτησε 4 έτη, 2 μήνες και 26 ημέρες.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
