.
Ο Πάπας Ονώριος Α΄ διετέλεσε Πάπας Ρώμης από τις 27 Οκτωβρίου του 625 έως και το θάνατό του στις 12 Οκτωβρίου του 638.
Με βάση το Liber Pontificalis, ο Πάπας Ονώριος καταγόταν από την Καμπανία και ήταν γιος του πρόξενου Πετρώνιου. Εκλέχτηκε Πάπας στις 27 Οκτωβρίου του 625, δύο ημέρες μετά το θάνατο του προκατόχου του, Βονιφάτιου Ε΄. Ο εορτασμός της Υψώσεως τουΤιμίου Σταυρού λέγεται ότι θεσπίστηκε την περίοδο της παποσύνης του, η οποία σημαδεύτηκε επίσης με αξιοσημείωτη ιεραποστολική δράση. Σημαντικό μέρος της δράσης αυτής έλαβε χώρα στην Αγγλία και ειδικά στο Ουέσσεξ. Κατόρθωσε επίσης να εξομοιώσει τον εορτασμό του Πάσχα των Ιρλανδών με αυτόν της υπόλοιπης Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Ο Ονώριος ήταν υποστηρικτής του Μονοθελητισμού, ενός δόγματος, το οποίο προτάθηκε από το βυζαντινό αυτοκράτορα Ηράκλειο, με σκοπό να συμφιλιώσει τους Μονοφυσιτιστές και του Καθολικούς. Ο Μονοθελητισμός υποστήριζε ότι ο Χριστός είχε ολοκληρώσει το έργο της σωτηρίας με μία εκδήλωση της θέλησης του σαν θεάνθρωπος. Για το σκοπό αυτό, ο Ωνόριος «έστειλε το διάκονο του, Γάιο» σε μία σύνοδο στην Κύπρο το 634, με διοργανωτή τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου Αρκάδιο Β΄ και με επιπλέον απεσταλμένους του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιου Α΄. Η αντιμονοθελητική ομάδα της Ιερουσαλήμ, με ηγέτες τον Μάξιμο τον Ομολογητή και τον Σωφρόνιο, έστειλε στη σύνοδο αυτή τον Αναστάσιο, μαθητή του Μάξιμου, το Γεώργιο της Ρεσένα, μαθητή του Σωφρονίου, δύο μαθητές του Γεωργίου καθώς και οχτώ επισκόπους από την Παλαιστίνη. Όταν οι δύο πλευρές παρουσιάστηκαν εμπρός στον αυτοκράτορα, εκείνος επέμεινε στις μονοθελητικές του απόψεις.[1]
Αναθεματισμός
Περισσότερα από 40 χρόνια μετά το θάνατό του ,ο Ονώριος Α΄ αναθεματίστηκε μαζί με τους Μονοθελήτες από την Τρίτη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 680. Το ανάθεμα που αναγνώστηκε, μετά τους επικεφαλής Μονοθελήτες αναφέρει, «και μαζί τους ο Ονώριος, ο οποίος ήταν ιεράρχης της Ρώμης, καθώς τους ακολούθησε σε όλα».
Επιπλέον, στις πράξεις της δέκατης τρίτης συνεδρίασης της Συνόδου αναφέρεται, "Και με αυτά καθορίζουμε ότι ο Ονώριος, που υπήρξε για κάποιο διάστημα Πάπας της Παλιάς Ρώμης πρέπει να καθαιρεθεί από την αγία του Θεού Εκκλησία και να αναθεματιστεί, διότι αυτά που έγραψε στον Πατριάρχη Σέργιο, από κάθε άποψη αντανακλούν τις απόψεις του και επιβεβαιώνουν ασεβή δόγματα." Στη δέκατη έκτη συνεδρίαση αποφασίστηκε: «Στο Θεόδωρο της Φαράν, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στο Σέργιο, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στον Κύρο, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στον Ονώριο, τον αιρετικό, ανάθεμα! Στον Πύρρο, τον αιρετικό, ανάθεμα!»
Ο αναθεματισμός επικυρώθηκε από τον Πάπα Λέοντα Β΄, κάτι που αμφισβητείται από ορισμένους, όπως ο Καίσαρ Μπαρόνιους και ο Ρόμπερτ Μπελλαρμίνε[2] αλλά έχει γίνει κοινά αποδεκτό με τη μορφή, «και επίσης ο Ονώριος, που δεν επιχείρησε να αγιοποιήσει την Αποστολική Εκκλησία με τη διδασκαλία της αποστολικής παράδοσης, αλλά με βέβηλη διδασκαλία, που επέτρεψε να ρυπανθεί η καθαρότητά της»[3].
Το ανάθεμα αυτό αποτέλεσε αργότερα ένα από τα κυριότερα επιχειρήματα ενάντια στο παπικό αλάθητο στις συζητήσεις της Α' Βατικάνειας Συνόδου το 1870, όποου το γεγονός αυτό τελικά δε θεωρήθηκε ότι αντιτειθόταν στο προτεινόμενο δόγμα. Αυτό επειδή, πρώτον οι υποστηρικτές του αλάθητου υποστήριξαν ότι ο Ονώριος δε μιλούσε από καθέδρας στις συγκεκριμένες επιστολές, αν και ο Ρωαμίος ιστορικός Χέφελε και οι ενέντιοι στοι αλάθητο πίστευαν ότι ο Ονώριος μιλούσσα από καθέδρας. [4], Και δεύτερον εικάζεται ότι δεν καταδικάστηκε ως Μονοθελητής ούτε για τη διδασκαλία της αίρεσης, όπως ισχυρίζονταν οι υποστηρικτές του αλάθητου, αλλά για βαριά αμέλεια και μια χαλαρή ηγεσία σε μια περίοδο που μετις επιστολές και την καθοδήγηση του μπορούσε να συντρίψει την αίρεση στη ρίζα της.
Παραπομπές
↑ Γεωργίου της Ρεσένα, Πρώιμος βίος του Μαξίμου του Ομολογητή, 316-7
↑ Η συκοφάντηση του Πάπα Ονώριου Α΄
↑ αποσπάσματα από την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια
↑ Καθολική Εγκυκλοπαίδεια
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ένοχοι λόγω της αποτυχίας τους να διδάξουν (αγγλικά)
Ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας, Τόμος Δ: Μεσαιωνικός Χριστιανισμός. 590-1073 μ.Χ., Φίλιπ Σαφ (αγγλικά)
Το πρωτότυπο κείμενο προέρχεται από ένα αντίγραφο της 9ης έκδοσης της Encyclopædia Britannica (1881) και από την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
