.
Ο Αναστάσιος Β΄ διετέλεσε Πάπας Ρώμης από το 496 έως το 498.
Ήταν Πάπας όταν ξεκίνησε το «ακακιανό σχίσμα». Έκανε προσπάθειες συμφιλίωσης, πράγμα που επισύρει τις μομφές του συγγραφέα του Liber Pontificalis. Προς επίρρωση της παράδοσης αυτής, ο Δάντης τον τοποθετεί στην κόλαση[1]. Κατά τον ιστορικό Richard P. McBrien όμως, δεν είναι δίκαιο να χαρακτηριστεί «προδότης» ο Αναστάσιος.
Ο Αναστάσιος είχε έλθει σε κοινωνία με έναν υποστηρικτή του Ακάκιου, πράγμα που επέφερε την καταδίκη μεγάλου μέρους του κλήρου της Ρώμης, που τον αποκήρυξε. Ο θάνατός του στις 16 Νοεμβρίου του 498, στο απόγειο της κρίσης, χαρακτηρίστηκε και «θεία δίκη». Ο Αναστάσιος είναι ο δεύτερος Πάπας που δεν ανακηρύχθηκε άγιος[2].
Παραπομπές
↑ Encyclopædia Britannica (11η έκδοση), 1911 (αγγλικά)
↑ McBrien. Lives of the Popes (San Fransisco, Harper, 2000) σελ. 82-83 (αγγλικά)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License