.
Η Περιστερά (λατινικά: Columba, συντομογραφία: Col) είναι αστερισμός που σημειώθηκε επισήμως για πρώτη φορά το 1679 από τον Royer, αλλά είχε εμφανισθεί 76 χρόνια νωρίτερα στο έργο του Bayer στη σημερινή του θέση, και με τον προσδιορισμό στο κείμενο "recentioribus Columba". Είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Συνορεύει με 5 άλλους αστερισμούς, που είναι οι εξής: Λαγωός, Γλυφείον, Οκρίβας, Πρύμνα και Μέγας Κύων. Είναι αμφιφανής στην Ελλάδα, δηλαδή είναι ολόκληρος ορατός τα χειμωνιάτικα βράδια, παρότι βρίσκεται στο σύνολό του στο νότιο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας.
Από τους πρώτους που σημείωσαν τον αστερισμό στους χάρτες τους ήταν ο Ολλανδός κοσμογράφος του 16ου αιώνα Πέτρος Πλάνκιος (Petrus Plancius), και αυτόν μάλλον υπονοεί περισσότερο ο Bayer με το "recentioribus" που αναφέρθηκε. Ωστόσο, μία αρχαία αναφορά φαίνεται πως υπάρχει στον «Παιδαγωγόν» του Αγίου Κλήμεντος της Αλεξανδρείας. Παρά το γεγονός αυτό, ο Jakob Bartsch, 21 χρόνια μετά τον Bayer, δεν αναγνωρίζει την Περιστερά, όπως δεν την αναγνωρίζουν ούτε ο Τύχων, ούτε ο Εβέλιος, ούτε ο Φλάμστηντ.
Το πλήρες όνομα του αστερισμού ήταν αρχικώς Columba Noae ή Columba Noachi, δηλαδή το Περιστέρι του Νώε. Δημιουργήθηκε με την αποκοπή ενός τμήματος του Μεγάλου Κυνός, της περιοχής που οι Άραβες ονόμαζαν Muliphein.
Ο Γκουλντ του απέδιδε 17 αστέρες μέχρι εβδόμου μεγέθους, ενώ ο Έντμουντ Χάλλεϋ δέκα αστέρες ορατούς με γυμνό μάτι.
Οι φωτεινότεροι αστέρες
Ο α (άλφα) Περιστεράς είναι και ο φωτεινότερος στον αστερισμό με φαινόμενο μέγεθος 2,64. Είναι γνωστός με το ιδιαίτερο όνομα Φάκτ (Phact).
Ο β Περιστεράς έχει το όνομα Ουέζν.
Ο γ έχει φαινόμενο μέγεθος 4,36 και φασματικό τύπο B2 IV.
Ο δ έχει φαιν.μέγεθος 3,85 και φασματικό τύπο G7 II (λαμπρός κίτρινος γίγαντας).
Ο ε έχει φαιν.μέγεθος 3,87 και φασμ.τύπο K1 IIIa.
Ο η έχει φαιν.μέγεθος 3,96 και φασμ.τύπο K0 III.
Ο κ έχει φαιν.μέγεθος 4,37 και φασμ.τύπο K0 IIIa.
Αξιοσημείωτα στον αστερισμό
- Το σφαιρωτό σμήνος NGC 1851 ή Dunlop 508 έχει φαινόμενη διάμετρο 11΄ και φαιν.μέγεθος 7,3. Περιέχει μία πηγή ακτίνων Χ.
- Ο γαλαξίας NGC 1808 με φαιν.μέγεθος 9,9 (επίσης στο δυτικό μέρος του αστερισμού) είναι ραβδωτός σπειροειδής τύπου Σίφερτ (Seyfert). Αυτός και ο γειτονικός του σπειροειδής NGC 1792 υπολογίζεται ότι απέχουν από τη Γη 40 εκατομμύρια έτη φωτός.
|
Οι 88 αστερισμοί
|
|
Αετός - Αιγόκερως - Αλώπηξ - Ανδρομέδα - Αντλία - Ασπίς - Βέλος - Βόρειος Στέφανος - Βοώτης - Βωμός - Γερανός - Γλύπτης - Γλυφείον - Γνώμων - Δελφίν - Διαβήτης - Δίδυμοι - Δίκτυον - Δοράς - Δράκων - Εξάς - Ζυγός - Ηνίοχος - Ηρακλής - Ηριδανός - Θηρευτικοί Κύνες - Ινδός - Ιππάριον - Ιπτάμενος Ιχθύς - Ιστία - Ιχθύες - Καμηλοπάρδαλις - Κάμινος - Καρκίνος - Κασσιόπη - Κένταυρος - Κήτος - Κηφεύς - Κόμη Βερενίκης - Κόραξ - Κρατήρ - Κριός - Κύκνος - Λαγωός - Λέων - Λυγξ - Λύκος - Λύρα - Μεγάλη Άρκτος - Μέγας Κύων - Μικρά Άρκτος - Μικρός Κύων - Μικρός Λέων - Μικροσκόπιον - Μονόκερως - Μυία - Νότιον Τρίγωνον - Νότιος Ιχθύς - Νότιος Σταυρός - Νότιος Στέφανος - Οκρίβας - Οκτάς - Οφιούχος - Όφις - Παρθένος - Περιστερά - Περσεύς - Πήγασος - Πρύμνα - Πτηνόν - Πυξίς - Σαύρα - Σκορπιός - Ταύρος - Ταώς - Τηλεσκόπιον - Τοξότης - Τουκάνα - Τράπεζα - Τρίγωνον - Τρόπις - Ύδρα - Ύδρος - Υδροχόος - Φοίνιξ - Χαμαιλέων - Ωρίων - Ωρολόγιον |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
