.
Ο Κωνσταντίνος Δόβας (Κόνιτσα, 20 Δεκεμβρίου 1898 - Αθήνα, 24 Ιουλίου 1973) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και υπηρεσιακός πρωθυπουργός από τις 20 Σεπτεμβρίου έως τις 4 Νοεμβρίου του 1961.
Βιογραφία
]Στρατιωτική Σταδιοδρομία
Γεννήθηκε στην Κόνιτσα στις 20 Δεκεμβρίου 1898[1][2] όταν η κωμόπολη της Ηπείρου ήταν ακόμη υπό οθωμανική κυριαρχία. Γονείς του ήταν ο υπάλληλος γαλλικής εταιρείας καπνού, Θωμάς Δόβας από την Κόνιτσα και η Ευθυμία Β. Μπαμίχα από το Δέλβινο. Ο Δόβας πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ιωάννινα και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κέρκυρα[3].
Έπειτα εισήχθη στην Σχολή Ευελπίδων από την οποία αποφοίτησε το 1918 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού ενώ αργότερα σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου του Παρισιού. Έλαβε μέρος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και στον Πόλεμο του 1940-41. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην οργάνωση «Επιτροπή Συνταγματαρχών» των Τσακαλώτου, Σπηλιωτόπουλου, Κιτριλάκη και Λιώση καθώς και στην οργάνωση «Θέρος», που δημιουργήθηκε από την επιτροπή και είχε ως σκοπό την προώθηση αξιωματικών του ελληνικού στρατού στη Μέση Ανατολή ή στις αντάρτικες οργανώσεις καθώς και τη συλλογή πληροφοριών κατά των δυνάμεων Κατοχής[4].
Μετά την Απελευθέρωση, όντας ταξίαρχος, διακρίθηκε ιδιαιτέρως κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου πολέμου και κυρίως κατά τη Μάχη της Κόνιτσας μεταξύ του Εθνικού στρατού και του ΔΣΕ, που κράτησε από τις 25 Δεκεμβρίου του 1947 έως τις 4 Ιανουαρίου του 1948, κατά την οποία τραυματίστηκε ελαφρά[5].
Μετά τον Εμφύλιο έφτασε μέχρι του βαθμού του αντιστρατήγου και υπηρέτησε σε διάφορες επιτελικές και μάχιμες θέσεις, διατελώντας μεταξύ άλλων αρχηγός ΓΕΕΘΑ από το 1954 μέχρι το 1959. Το 1960 ανέλαβε Αρχηγός του στρατιωτικού οίκου του βασιλιά Παύλου.
Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1961 ορκίστηκε υπηρεσιακός Πρωθυπουργός και διεξήγαγε τις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, για τις οποίες κατηγορήθηκε από σύσσωμη την αντιπολίτευση για «βία και νοθεία» καθώς η διεξαγωγή των εκλογών έγιναν μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας με υποκινητές και αυτουργούς στρατιωτικούς και αξιωματικούς των σωμάτων ασφαλείας, οι οποίοι ήταν οργανωμένοι σε παραστρατιωτικές ομάδες και είχαν δράση ανεξέλεγκτη από το επίσημο κράτος. Παρέδωσε την Κυβέρνηση στον νικητή των εκλογών Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 4 Νοεμβρίου του 1961. Τον Δεκέμβριο του 1964 και έπειτα από πιέσεις της Ε.Δ.Α προς τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου[6], ο Δόβας αποχώρησε από την θέση του στο Παλάτι[7].
Μετέπειτα δραστηριότητες
Συμμετείχε τον Δεκέμβριο του 1967 στο αποτυχημένο Κίνημα του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου, εκπονώντας[8] το σχέδιο δράσης μαζί με τον αντιστράτηγο Ι. Μανέτα[9]. Απεβίωσε στις 24 Ιουλίου του 1973[10]. Ήταν νυμφευμένος από το 1930 με τη Μικρασιάτισσα καθηγήτρια βιολιού, Μαργαρίτα Λευκιάδου[11].
Παραπομπές
Μεγάλη Στρατιωτικὴ καὶ Ναυτικὴ Ἐγκυκλοπαιδεία. Tόμος Τρίτος: Δαβατηνός–Ἰωσήφ. Ἀθήναι: Ἔκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικῆς καὶ Ναυτικῆς Ἐγκυκλοπαιδείας. 1929, σελ. 188. OCLC 31255024.
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή γεννήθηκε στο Δέλβινο, τόπο καταγωγής της μητέρας του (βλ. Βασίλη Κραψίτη, Σύγχρονοι Ηπειρώτες ευεργέτες (1913-1986), εκδόσεις του συλλόγου «Οι φίλοι του Σουλίου», Αθήνα, 1987, σ. 154).
Βασίλη Κραψίτη, 1987, σ. 154.
Κωνσταντίνου Καζάνη, Θα ζήσωμε ελεύθεροι ως Έλληνες, Αθήνα 1978, σ. 26-27.
Εφημερίδα Εμπρός, 27 Δεκεμβρίου 1947, σ. 1.
εφημερίδα Εμπρός,7 Νοεμβρίου 1964
εφημερίδα Εμπρός,19 Δεκεμβρίου 1964
Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, Φωτιά και Τσεκούρι, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1976, σ. 310.
Κωνσταντίνος Α. Πλεύρης, Γεγονότα 1965 - 1977. Τα άγνωστα παρασκήνια, εκδόσεις Ήλεκτρον, Αθήνα 2009, σ. 213.
εφημερίδα Μακεδονία,25 Ιουλίου 1973
Βασίλη Κραψίτη, 1987, σ. 155.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Η υπηρεσιακή κυβέρνηση του 1961
Τα χρόνια της βίας και της νοθείας
Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας: Διατελέσαντες αρχηγοί
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
