.
Ο Δημήτριος Κιουσόπουλος ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός. Διετέλεσε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου για δώδεκα χρόνια (1950 - 1962) και υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας (1952).
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα του νομού Ηλείας στην Πελοπόννησο το 1892. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1916 εισήλθε στο δικαστικό κλάδο ως έμμισθος πάρεδρος. Αφού διήλθε όλη την ιεραρχία, διορίστηκε αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου το 1939. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διορίσθηκε το 1950, όπου και παρέμεινε έως το 1962.
Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών. Την περίοδο 1973-74 χρημάτισε πρόεδρος της Αθηναϊκής Λέσχης.
Το 1945 εκπροσώπησε την Ελλάδα, ως βοηθός κατήγορος, στη Δίκη της Νυρεμβέργης, με κατηγορούμενους τους ναζιστές εγκληματίες πολέμου. Το 1951 συμμετείχε ως υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου (εκλογές 9ης Σεπτεμβρίου 1951) και τον Οκτώβριο του 1952 έγινε Πρωθυπουργός και σχημάτισε υπηρεσιακή κυβέρνηση για τη διενέργεια των εκλογών της 16ης Νοεμβρίου, που έφεραν στην εξουσία τον «Συναγερμό» του Αλέξανδρου Παπάγου.
Διακρίθηκε για την άριστη νομική κατάρτισή του, το θάρρος του, και την ακεραιότητα με την οποία άσκησε τα υπηρεσιακά και κυβερνητικά του καθήκοντα. Χαρακτηριστικά, το 1972, επί χούντας, και ενώ ήταν 80 ετών, προσήλθε ως μάρτυρας υπεράσπισης στελεχών του ΠΑΚ και εξήρε το δημοκρατικό ήθος τους. Πέθανε στην Αθήνα στις 20 Ιανουαρίου του 1977.[1]
Παραπομπές
Απεβίωσε ο πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός Κιουσόπουλος, Εφημερίδα Μακεδονία, 22-01-1977.
Προηγούμενος: Νικόλαος Πλαστήρας
Πρωθυπουργός της Ελλάδας 11 Οκτωβρίου 1952–19 Νοεμβρίου 1952
Επόμενος: Αλέξανδρος Παπάγος
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
