.
Ο Πτολεμαίος Θ' Σωτήρ Β' Λάθυρος ( 139 – 81 π.Χ. ) ήταν ο ένατος (σύμφωνα με κάποιες εκδοχές ο όγδοος) φαραώ της Δυναστείας των Πτολεμαίων, η οποία κυβέρνησε την Αίγυπτο καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου. Ήταν γιος του φαραώ Πτολεμαίου Η' του Φύσκονος και της Κλεοπάτρας Γ'.
Διαδοχή του Πτολεμαίου Η'
Ο Πτολεμαίος γεννήθηκε το 139 π.Χ. και κατά την παιδική του ηλικία αναγκάστηκε να ακολουθήσει την οικογένειά του στο νησί της Κύπρου., όπου διέφυγαν μετά από πραξικόπημα που οργάνωσε η Κλεοπάτρα Β' κατά του πατέρα του. Αργότερα η οικογένεια ανέλαβε εκ νέου την εξουσία.
Όταν πέθανε ο Πτολεμαίος Η' ο Φύσκων, άφησε πίσω του την ανηψιά που έγινε η δεύτερη σύζυγός του, την Κλεοπάτρα Γ'. Επίσης δύο γιους, τον Πτολεμαίο και τον Πτολεμαίο Αλέξανδρο, καθώς και τρεις κόρες: την Τρύφαινα, βασίλισσα των Σελευκιδών στη Συρία, την Κλεοπάτρα Δ', που παντρεύτηκε το μεγαλύτερο από τους δυο αδερφούς της και την Κλεοπάτρα Σελήνη Α'. Είχε επίσης και ένα γιο από μια παλλακίδα του, πιθανώς από την Ειρήνη, ο οποίος ονομαζόταν Πτολεμαίος Απίων. Ο εκλιπών βασιλιάς στη διαθήκη του επέλεξε να διαιρέσει το βασίλειό του, παραχωρώντας στον Πτολεμαίο Απίονα την Κυρηναϊκή, της οποίας πρέπει ήδη να είχε οριστεί αντιβασιλιάς. Όσο για το θρόνο της Αιγύπτου, αυτόν τον άφησε στην Κλεοπάτρα Γ', με την προϋπόθεση να μοιραζόταν τη βασιλεία με έναν από τους γιους της, όποιον αυτή προτιμούσε.
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία γιος του Πτολεμαίου Η', που ήταν τότε είκοσι πέντε ετών περίπου, κατοικούσε εκείνη την εποχή στην Κύπρο. Η Κλεοπάτρα σκόπευε να επιλέξει για τους δικούς της λόγους το νεότερο αδερφό του, τον Αλέξανδρο, όμως όπως συνέβαινε με τους Μακεδόνες προγόνους τους, οι αλεξανδρινοί τελικά έκριναν εκείνοι επιβάλλοντας τον Πτολεμαίο. Αξιοσημείωτο ωστόσο παραμένει πως το όνομα της μητέρας του αναφερόταν πρώτο στα επίσημα διατάγματα. Ο τελευταίος έγινε βασιλιάς με το όνομα Πτολεμαίος Φιλομήτωρ Σωτήρ. Επιλέχθηκε και γι’ αυτόν, όπως έκανε και ο πατέρας του, ένα από τα επίθετα που είχε ήδη χρησιμοποιηθεί για προκάτοχό του, δηλαδή Σωτήρας ο Β'. Ωστόσο ο λαός, με θέληση αστεϊσμού, τον αποκαλούσε ο Λάθυρος, δηλαδή «ο Φάβας».
Πρώτη βασιλεία
Ο νεαρός άντρας αρχικά δεν ήταν σε θέση να αντισταθεί στις επιταγές της μητέρας του. Δεν αντιστάθηκε καν όταν εκείνη απομάκρυνε από το πλάι του την Κλεοπάτρα Δ', την σύζυγο-αδερφή του, με την όποια ήταν πολύ δεμένος, και τον ανάγκασε να παντρευτεί την άλλη του αδερφή, την Κλεοπάτρα Σελήνη Α'.
Κατά το δεύτερο έτος της βασιλείας του (116/15 π.Χ.), ο Πτολεμαίος επισκέφτηκε μαζί με τη μητέρα του την Άνω Αίγυπτο, μέχρι και τα σύνορα με την Αιθιοπία. Όσο για τον μικρότερο αδερφό του, τον Αλέξανδρο, η μητέρα τους θεώρησε συνετό να τον απομακρύνει από την Αλεξάνδρεια. Έλαβε τον τίτλου του Στρατηγού της Κύπρου και διέμενε στο νησί.
Η πρώην βασίλισσα, Κλεοπάτρα Δ', αποφάσισε να χαλάσει τις σχέσεις με τη μητέρα της, όπως είχε κάνει κι εκείνη με τη δική της μητέρα, και πήγε στην Κύπρο για να συγκεντρώσει έναν προσωπικό της στρατό. Δεν γνωρίζουμε τι ρόλο έπαιξε σε αυτό το θέμα ο Αλέξανδρος, αν δηλαδή τα δύο αδέρφια συμμάχησαν ή όχι. Το σίγουρο είναι πως η Κλεοπάτρα Δ' δεν έμεινε στην Κύπρο. Αντίθετα πήγε στη Συρία, στο βασίλειο των Σελευκιδών, για να προσφέρει το χέρι και το στρατό της στον ηγεμόνα τους, Αντίοχο Θ' Κυζικηνό, που είχε διώξει από το θρόνο τον Αντίοχο Η' Γρυπό, σύζυγο της αδερφής της Τρύφαινας. Μετά από σφοδρή διαμάχη και οι δύο γυναίκες έχασαν τη ζωή τους.
Υπάρχουν ενδείξεις πως, καθώς περνούσε ο καιρός, ο Πτολεμαίος Θ' ο Λάθυρος, κατάφερε να κερδίσει έδαφος απέναντι στη μητέρα του. Ένας πάπυρος που χρονολογείται το 112 – 111 π.Χ. αναφέρει το όνομα της βασίλισσας Κλεοπάτρας Σελήνης και όχι της βασιλομήτορος. Κατά το δέκατο χρόνο της βασιλείας του Πτολεμαίου Θ', η Κλεοπάτρα Γ' προσπάθησε να ξανακερδίσει τη δύναμή της οργανώνοντας πραξικόπημα. Κατηγόρησε το βασιλιά για απόπειρα δολοφονίας της και υπήρξε τόσο πειστική για τους αλεξανδρινούς που ο Πτολεμαίος Θ' αναγκάστηκε να φύγει με πλοίο το 107 π.Χ.. Η σύζυγος του Πτολεμαίου Θ', Κλεοπάτρα Σελήνη, μαζί με τα δύο τους παιδιά παρέμειναν πίσω, στα χέρια της Κλεοπάτρας. Η μητέρα του κάλεσε, τότε, τον αδερφό του από την Κύπρο για να αναλάβει τα σκήπτρα. Μητέρα και γιος αναγορεύτηκαν Θεοί Φιλομήτορες Σωτήρες. Ο Πτολεμαίος Ι' παντρεύτηκε την κόρη του έκπτωτου αδερφού του, Βερενίκη Γ'.
Βασιλεία του Πτολεμαίου Ι'
Η Κλεοπάτρα δεν σκόπευε να αφήσει τον Πτολεμαίο Θ' να το σκάσει ζωντανός. Εκείνος όμως διέφυγε από την Κύπρο προσωρινά, και όταν αργότερα επέστρεψε εγκαταστάθηκε με ασφάλεια χωρίς να έχει η Κλεοπάτρα τη δύναμη να τον διώξει από μια περιοχή αιγυπτιακών συμφερόντων. Η σύγκρουσή ανάμεσά τους έλαβε χώρα στο ταραγμένο βασίλειο της Συρίας, που βρισκόταν υπό διάλυση εξαιτίας των υποψήφιων βασιλέων. Ο Πτολεμαίος Θ' εισέβαλε στην Παλαιστίνη με εφαλτήριο την Κύπρο, η Κλεοπάτρα Γ' από την Αίγυπτο, με τον Πτολεμαίο σύμμαχο του Κυζικηνού και την Κλεοπάτρα σύμμαχο του Γρυπού και του βασιλέως της Ιουδαίας. Η Κλεοπάτρα Σελήνη δόθηκε από τη μητέρα της σύζυγος στον Αντίοχο Η' τον Γρυπό. Η σύγκρουση αυτή δεν είχε κανένα αποτέλεσμα για τους Πτολεμαίους: ο Πτολεμαίος Θ' επέστρεψε στην Κύπρο το 102 π.Χ. και η Κλεοπάτρα στην Αίγυπτο. Κέρδος είχαν οι Ιουδαίοι που κέρδισαν την ανεξαρτησία τους και πήραν τον έλεγχο μεγάλου μέρους της Παλαιστίνης.
Η Κλεοπάτρα δεν έζησε πολύ καιρό μετά από τις άκαρπες προσπάθειές της στην Παλαιστίνη. Πέθανε το φθινόπωρο του 101 π.Χ., όντας περίπου 60 ετών. Οι ιστορικές μαρτυρίες (Junianus Justinus, Παυσανίας, Αθηναίος) θεωρούν πως ο Πτολεμαίος Ι'Αλέξανδρος θανάτωσε τη μητέρα του, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται.
Η βασιλεία του Πτολεμαίου Ι' Αλέξανδρου (101 – 89 π.Χ.) στην Αίγυπτο παραμένει σκοτεινή για μας και έχουμε ελάχιστες μαρτυρίες από επιγραφές. Το 89 π.Χ. ο Πτολεμαίος Αλέξανδρος είχε χάσει πλήρως τη δημοτικότητά του. Ο στρατός στράφηκε εναντίον του και τον ανάγκασε να διαφύγει στη Συρία. Εκεί μάζεψε μισθοφορικό στρατό και εισέβαλε εκ νέου στην Αίγυπτο. Εκδιώχθηκε και πάλι και κατέφυγε στη Λυκία με τη Βασίλισσα Βερενίκη Γ' και την κόρη τους. Σε μια του απόπειρα να φτάσει στην Κύπρο από θαλάσσης, συνελήφθη από τον αλεξανδρινό ναύαρχο και θανατώθηκε, το 88 π.Χ.
Δεύτερη βασιλεία
Ο Πτολεμαίος Θ' επέστρεψε από την Κύπρο για να αναλάβει τη βασιλεία της Αιγύπτου, ενώνοντας και πάλι τις δύο περιοχές σε ένα ενιαίο κράτος. Συμβασίλισσα όρισε την κόρη του Βερενίκη Γ', η οποία επέστρεψε από τη Λυκία. Πατέρας και κόρη ονομάστηκαν Θεοί Φιλάδελφοι Φιλομήτορες Σωτήρες. Δεν υπήρχε πια κάποια πριγκίπισσα από την οικογένεια για να λάβει ο Πτολεμαίος για σύζυγο, καθώς η κόρη του αδερφού του ήταν επίσης εγγονή του. Και παρόλο που ο γάμος ανάμεσα σε πατέρα και κόρη ήταν συνηθισμένη πρακτική στην Περσία, αυτή η μορφή αιμομιξίας δεν είχε ποτέ λάβει χώρα στο πτολεμαϊκό βασίλειο, αντίθετα με το γάμο αδελφών.
Τα επόμενα χρόνια της βασιλείας του Πτολεμαίου Θ' ήταν χρόνια αναταραχών τόσο στην Αίγυπτο όσο και στο εξωτερικό. Ο αιγυπτιακός εθνικισμός φούντωσε και πάλι, καθώς νέοι τοπικοί αρχηγοί με στόχο να διώξουν τους Έλληνες έκαναν κέντρο δράσης τους τις αρχαίες Θήβες. Ο Παυσανίας αναφέρει πως η επανάσταση αυτή είχε διάρκεια τρία χρόνια, μετά το πέρας των οποίων η πόλη ήταν ερείπια, μια σκιά του παλιού εαυτού της.
Στο εξωτερικό ήταν μια εποχή συγκρούσεων ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Η Αίγυπτος με τη σειρά της, το μόνο που έκανε ήταν να διατηρεί ουδέτερη στάση και να κοιτά τη δική της ασφάλεια, μέχρι να διαμορφωθεί ένα σταθερό πολιτικό κλίμα. Κατά την αρχή της δεύτερης βασιλείας του Πτολεμαίου Θ', μια νέα ανησυχητική δύναμη ήρθε στο προσκήνιο με την άνοδο του Βασιλιά Μιθριδάτη Ευπάτορα του Πόντου, που ήταν εγγονός του Αντίοχου Δ' του Επιφανούς και δεύτερος εξάδελφος του Πτολεμαίου. Το 88 π.Χ., τη χρονιά που ανέκτησε την εξουσία ο Πτολεμαίος, ο Μιθριδάτης νίκησε ένα Ρωμαίο στρατηγό στη Μικρά Ασία, εισέβαλε σε ρωμαϊκές κτήσεις στην Ασία και έστειλε μια δύναμη στην Ελλάδα, όταν η Αθήνα εναντιώθηκε στη Ρώμη.
Κάποια στιγμή ο Μιθριδάτης κατέλαβε την Κω, όπου δεκατέσσερα χρόνια πριν η Κλεοπάτρα Γ' είχε αποθηκεύσει έναν πτολεμαϊκό θησαυρό και είχε αφήσει το νεαρό Πτολεμαίο Αλέξανδρο, γιο του αποθανόντος αδερφού του Πτολεμαίου Θ', και όπως έδειχναν τα πράγματα μοναδικό άρρενα κληρονόμο του πτολεμαϊκού θρόνου. Φυσικά το γεγονός αυτό ανησύχησε την Αυλή της Αλεξάνδρειας, η οποία ακόμη δεν ήταν σε θέση να πάρει το μέρος κάποιου στους πολέμους που μαίνονταν στη Μεσόγειο.
Η ίδια η Ρώμη υπέφερε από εσωτερικές διαμάχες, καθώς οι Ρωμαίοι ευγενείς που διοικούσαν τους στρατούς που ήρθαν να αντιμετωπίσουν το Μιθριδάτη ήταν σε εχθρότητα με το λαϊκό κόμμα που από το 87 π.Χ. είχε αποκτήσει δύναμη με την άνοδο του πολιτικού Μάριου στη Ρώμη. Το χειμώνα του 87 – 86 π.Χ., και ενώ ο Σύλλας πολιορκούσε την Αθήνα, ο αντιπρόσωπός του Λούκιος Λούκουλος, έκανε την εμφάνισή του στην Αλεξάνδρεια. Ο Πτολεμαίος Θ' τον δέχτηκε με τιμές, αλλά αρνήθηκε να του παρέχει οποιαδήποτε βοήθεια. Ωστόσο στην Αθήνα, ο φαραώ έγινε αγαπητός και για έναν άλλο λόγο: γιατί βοήθησε στην ανοικοδόμηση τις πόλης μετά το πέρασμα του Σύλλα. Ο Παυσανίας διακόσια χρόνια μετά είδε στην είσοδο του Ωδείου, δύο αγάλματα, ένα του Πτολεμαίου και ένα της Βερενίκης.
Ο Πτολεμαίος Θ' Λάθυρος πέθανε το 81 π.Χ. σε ηλικία περίπου 62 ετών, χωρίς να έχει κάνει την Αίγυπτο τη μεγάλη ανεξάρτητη δύναμη που κάποτε υπήρξε. Τον διαδέχτηκε ο γιος του αδερφού του, Πτολεμαίος ΙΑ' Αλέξανδρος Β'.
Χρονολόγιο
Δυναστεία των Πτολεμαίων |
Πτολεμαίος Α' Σωτήρ |
Αρσινόη Α' |
Έτος (π.Χ.) | Γεγονός | ||
---|---|---|---|
139 π.Χ. | Γέννηση του Πτολεμαίου Θ' Λάθυρου, γιου του φαραώ Πτολεμαίου Η' Φύσκονος και της Κλεοπάτρας Γ'. | ||
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στον πατέρα του και την Κλεοπάτρα Β' ο Πτολεμαίος και τα αδέρφια του διαμένουν στην Κύπρο. | |||
Γάμος με την αδερφή του, Κλεοπάτρα Δ'. Αργότερα ορίζεται κυβερνήτης της Κύπρου. | |||
116 π.Χ. | Θάνατος του Πτολεμαίου Η' Φύσκονος το καλοκαίρι. Τον διαδέχεται η σύζυγός του Κλεοπάτρα Γ' από κοινού με τον γιο που αυτή επιθυμούσε. Επιλέγει τον Πτολεμαίο Ι' Αλέξανδρο, αλλά ο λαός την αναγκάζει να συμβασιλέψει με τον δεκατετράχρονο Πτολεμαίο Θ'. | ||
115 π.Χ. | Το Μάρτιο ο Πτολεμαίος αναγκάζεται να πάρει διαζύγιο από τη σύζυγό του και να παντρευτεί την άλλη του αδερφή, την Κλεοπάτρα Σελήνη Α'. | ||
Προσπάθειες για αντικατάσταση του Πτολεμαίου Θ' Λάθυρου με τον Πτολεμαίο Ι' Αλέξανδρο. | |||
107 π.Χ. | Ο Πτολεμαίος Θ' φεύγει με προορισμό την Κύπρο, αφήνοντας τη σύζυγο και τα παιδιά του πίσω στην Αλεξάνδρεια. Ο αδερφός του Πτολεμαίος Ι' συμβασιλεύει στην Αλεξάνδρεια με τη μητέρα τους Κλεοπάτρα Γ'. | ||
Μια ναυτική εκστρατεία αναγκάζει τον Πτολεμαίο Θ' να καταφύγει για λίγο στη Σελεύκεια, αλλά επιστρέφει σύντομα. | |||
Η Κλεοπάτρα Σελήνη Α' δίδεται ως σύζυγος στον Αντίοχο Η' τον Γρυπό, βασιλιά των Σελευκιδών. | |||
103 π.Χ. | Ο Αντίοχος Θ' Κυζικηνός υποστηρίζει τους Σαμαρίτες ενάντια στο Βασιλιά της Ιουδαίας. Ο Πτολεμαίος Θ' βοηθά τον Αντίοχο ελπίζοντας πως αυτό θα οδηγήσει στην επιστροφή του στο θρόνο. | ||
Ο Πτολεμαίος Ι' εισβάλλει στην Ιουδαία, φτάνει στη Δαμασκό και επιστρέφει. | |||
102 π.Χ. | Η Κλεοπάτρα Γ' πετυχαίνει στρατιωτική νίκη κατά του Πτολεμαίου Θ', αλλά τελικά ο πόλεμος λήγει χωρίς σημαντικές ανακατατάξεις στον πολιτικό χάρτη της Αιγύπτου. | ||
101 π.Χ. | Η Κλεοπάτρα Γ' αφήνει την τελευταία της πνοή. Σύμφωνα με μία εκδοχή θανατώθηκε κατόπιν διαταγής του Πτολεμαίου Ι', που έκτοτε βασιλεύει μοναχός του. | ||
Στην Ανατολή μαίνεται εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Σελευκίδες στον οποίον εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι Πτολεμαίοι, ιδίως οι Κλεοπάτρα Δ' και Κλεοπάτρα Σελήνη Α', αδερφές των δύο αντιμαχόμενων Πτολεμαίων. | |||
91 π.Χ. | Ξεσπά επανάσταση στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας πόλης των Θηβών. | ||
88 π.Χ. | Ο Πτολεμαίος Ι' εκδιώκεται από την Αλεξάνδρεια και καταφεύγει στη Λυκία. Σε μια προσπάθεια να προσεγγίσει την Κύπρο θανατώνεται. Ο Πτολεμαίος Θ' επιστρέφει στο θρόνο και συμβασιλεύει με την κόρη του Κλεοπάτρα Βερενίκη Γ'. | ||
Λήξη της επανάστασης. | |||
81 π.Χ. | Θάνατος του Πτολεμαίου Θ' Λάθυρου. Τον διαδέχεται ο γιος του αδερφού του, Πτολεμαίος ΙΑ' Αλέξανδρος Β'. |
Φαραώ Προδυναστική περίοδος Κάτω Αίγυπτος Χσέκιου Κάγιου Τιου Τες Νεχέμπ Γουάζνερ Μεκ Ώρος Σερέκ Άνω Αίγυπτος Σκορπιός Α΄ Ώρος Ιρύ Ώρος Κα Σκορπιός Β΄ Νάρμερ/Μήνης Πρώιμη δυναστική περίοδος 1η Δυναστεία Νάρμερ/Μήνης Ώρος Αχά Ζερ Ώρος Ζετ Μερνείθ♀ Ντεν Ανετζίμπ Σεμερκέτ Ώρος Κάα Σνεφέρκα Ώρος Πουλί 2η Δυναστεία Ώρος Χετέπ Σεχεμουί Καιέχως Ώρος Νινουτέρ Μπα Νουμπνεφέρ Ώρος Σα Τλας Ουατζένες Σεθένης Περιψέν Σέσωχρις Νεφερκάρα Α' Νεφερχέτης Χουνττζέφα Α' Χασεχεμουί Αρχαίο βασίλειο 3η Δυναστεία Νέμπκα Ζοζέρ Σεχεμχέτ Σανάχτ Χαμπά Καχετντζέντ Ουνί 4η Δυναστεία Σνεφρού Χέωψ Ρετζεντέφ Χεφρήν Βίχερις Μυκερίνος Σεψεσκάφ Θαμφθίς 5η Δυναστεία Ουζερκάφ Σαχουρέ Νεφεριρκαρέ Νεφερεφρέ Σεψεσκάρε Νιουζερέ Μενκαουχόρ Ζεντκαρέ Ουνίς 6η Δυναστεία Τετί Ουσερκαρέ Πεπί Α΄ Μερενρέ Α΄ Πεπί Β΄ Μερενρέ Β΄ Νετζερκαρέ Σιπτά 1η Μεταβατική περίοδος 7η & 8η Δυναστεία Γουαντζκάρε Κακαρέ Ιμπί 9η & 10η Δυναστεία Ουακάρε Χέτι Α' Μεργίμπρε Χέτι Μερικάρε Κανεφέρε Νεμπκάουρε Αχτόι Μέσο βασίλειο 11η Δυναστεία Μεντουχοτέπ Α΄ Ιντέφ Α΄ Ιντέφ Β΄ Ιντέφ Γ΄ Μεντουχοτέπ Β΄ Μεντουχοτέπ Γ΄ Μεντουχοτέπ Δ΄ 12η Δυναστεία Αμενεμχέτ Α΄ Σέσωστρις Α΄ Αμενεμχέτ Β΄ Σέσωστρις Β΄ Σέσωστρις Γ΄ Αμενεμχέτ Γ΄ Αμενεμχέτ Δ΄ Νεφρουσομπέκ♀ 2η Μεταβατική περίοδος 13η Δυναστεία Ουεγκάφ Αμενεμχέτ Δ' Χορ Σομπεκχοτέπ Β΄ Χενζέρ Σομπεκχοτέπ Γ΄ Νεφερχοτέπ Α' Σομπεκχοτέπ Δ΄ Μερνεφέρε Άϊ Μερχοτέπρε Ίνι 14η Δυναστεία Νεχέσι Γιακούμπ-Χαρ 15η Δυναστεία 16η Δυναστεία Ντζεχούτι Σομπεκχοτέπ Η' Νεφερχοτέπ Γ' Μεντουχοτέπ ΣΤ' Νεμπιριράου Α' Νεμπιριράου Β' Σεμένρε Σεουσερένρε Μπεμπιάνχ Σεχέμρε Σεντουάστ 17η Δυναστεία Ραχοτέπ Σομπεκεμσάφ Α' Σομπεκεμσάφ Β' Ιντέφ Ε' Ιντέφ Ζ' Σεναχτένρε Τάο Καμόσε Νέο βασίλειο 18η Δυναστεία Άμωσις Α΄ Αμένωφις Α΄ Τούθμωσις Α΄ Τούθμωσις Β΄ Τούθμωσις Γ΄ Χατσεψούτ♀ Αμένωφις Β΄ Τούθμωσις Δ΄ Αμένωφις Γ΄ Ακενατών Σμενκαρέ Τουταγχαμών Άι Χορεμχέμπ 19η Δυναστεία Ραμσής Α΄ Σέθος Α΄ Ραμσής Β΄ Μερναφθά Αμενμνέσις Σέθος Β΄ Σιπτάχ Ταουζέρτ♀ 20η Δυναστεία Σετνάχτ Ραμσής Γ΄ Ραμσής Δ΄ Ραμσής Ε΄ Ραμσής ΣΤ΄ Ραμσής Ζ΄ Ραμσής Η΄ Ραμσής Θ΄ Ραμσής Ι΄ Ραμσής ΙΑ΄ 3η Μεταβατική περίοδος 21η Δυναστεία Σμένδις Α΄ Αμενεμνέσου Ψουσέννης Α΄ Αμενεμοπέ Οζορκών ο Πρεσβύτερος Σιαμών Ψουσέννης Β΄ 22η Δυναστεία Σωσένκ Α΄ Οζορκών Α΄ Σωσένκ Β΄ Τακελότ Α΄ Οζορκών Β΄ Τακελότ Β΄ Σωσένκ Γ΄ Σωσένκ Δ΄ Παμί Σωσένκ Ε΄ Οζορκών Δ΄ 23η Δυναστεία Πετοβάτης Σωσένκ ΣΤ΄ Οζορκών Γ΄ Τακελότ Γ΄ Ρουντιμέν Ιουπούτ 24η Δυναστεία Τεφνάχτ Βόκχορις 25η Δυναστεία Πιύ Σαμπάκα Σεμπιτκού Ταχάρκα Τανουταμών 26η Δυναστεία Ψαμμήτιχος Α΄ Νεχώ Β΄ Ψαμμήτιχος Β΄ Απρίης Άμωσις Β΄ Ψαμμήτιχος Γ΄ Ύστερη περίοδος 27η Δυναστεία Καμβύσης Β΄ Δαρείος Α΄ Ξέρξης Α΄ Αρταξέρξης Α΄ Δαρείος Β΄ 28η Δυναστεία 29η Δυναστεία Νεφερίτης Α΄ Ψαμμύθης Άκορις Νεφερίτης Β΄ 30η Δυναστεία Νεκτανεβώ Α΄ Τέως Νεκτανεβώ Β΄ 31η Δυναστεία Αρταξέρξης Γ΄ Άρσης Δαρείος Γ΄ Ελληνιστική περίοδος Δυναστεία των Αργεαδών (32η) Μέγας Αλέξανδρος Φίλιππος Γ΄ Αλέξανδρος Δ΄ Δυναστεία των Πτολεμαίων Πτολεμαίος Α΄ Πτολεμαίος Β΄ Πτολεμαίος Γ΄ Πτολεμαίος Δ΄ Πτολεμαίος Ε΄ Πτολεμαίος ΣΤ΄ Γενεολογικά δέντρα δυναστειών: 4η 11η 12η 18η 19η 20η 21η-23η 25η 26η 27η 31η Πτολεμαϊκή |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License