Επίσημα, βασίλεψε το πρώτο χρόνο της ζωής του υπό την κηδεμονία πρώτα του Μπίρονα, και στη συνέχεια της μητέρας του Άννας Λεοπόλδοβνα. Ο αυτοκράτορας καθαιρέθηκε, από την αυτοκράτειρα Ελισάβετ, και έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη φυλακή, σε απομόνωση, και κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Αικατερίνης Β΄ σκοτώθηκε από τους φρουρούς στην ηλικία των 23 χρονών, στην προσπάθεια απελευθέρωσης του. [1]

Βασιλεία

Μετά το θάνατο της αυτοκράτειρας Άννα Ιβάνοβνα, ο γιος της Άννας Λεοπόλδοβνα (ανιψιάς της Άννας Ιβάνοβνα) και του Δούκα Αντόν Ιούρλιχ του Μπράνσβικ, μόλις δυο μηνών ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας υπό την κηδεμονία του Δούκα της Κυρλανδίας Μπίρονα.

Γεννήθηκε στο τέλος της βασιλείας της Άννας Ιβάνοβνα, η οποία ήθελε να αφήσει το θρόνο στους απογόνους του πατέρα της Ιβάν Ε΄ και ήταν πολύ ανήσυχη να μην μετακινηθεί στο μέλλον ο θρόνος στους απογόνους του Πέτρου Α΄. Έτσι, η ίδια είχε ορίσει στη διαθήκη της ότι ο διάδοχος θα είναι ο Ιβάν ΣΤ΄, και στην περίπτωση του θανάτου του, τα άλλα παιδιά της Άννας Λεοπόλδοβνα κατά σειρά, εφόσον γεννηθούν.

Δύο εβδομάδες μετά την άνοδο στο θρόνο του Ιβάν Στ΄, έγινε πραξικόπημα στις 25 Νοεμβρίου, με επικεφαλής τον στρατάρχη Μίνιχ. Ο Μπίρονας συνελήφθη. Η νέα κηδεμόνας έγινε Άννα Λεοπόλδοβνα, μητέρα του αυτοκράτορα. Ανίκανη να κυβερνήσει τη χώρα η Άννα σταδιακά παρέδωσε την εξουσία της στον Μίνιχ, και μετά στον Όστερμαν, ο οποίος έστειλε τον στρατάρχη στη παραίτηση. Ένα χρόνο αργότερα έγινε νέο πραξικόπημα απ΄την κόρη του Μεγάλου Πέτρου τη Ελισάβετ, η οποία διέταξε τη σύλληψη του Όστερμαν, τη φυλάκιση του αυτοκράτορα και των γονέων του. [2]
Σλισελμπούργκ

Το 1742, μυστικά από όλους, όλη η οικογένεια μεταφέρθηκε προς τα προάστια της Ρίγας. Το 1744 στο Ορανιενμπούργκ στη συνέχεια μακριά από τα σύνορα, στα βόρεια της χώρας, όπου ο Ιβάν Στ΄ ήταν εντελώς απομονωμένος από τους γονείς του. Διαμέρισμα-φυλακή του πρώην αυτοκράτορα σχεδιάστηκε έτσι ώστε κανένας εκτός από τον Μίλλερ και τους υπηρέτες του δεν μπορούσε να πάει σ 'αυτόν. Το 1746 πέθανε η Άννα Λεοπόλδοβνα.
Δολοφονία

Ενώ ο Ιβάν ΣΤ΄ ήταν στη φυλακή, έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για την απελευθέρωση του έκπτωτου αυτοκράτορα και την εκ νέου άνοδό του στο θρόνο. Η τελευταία προσπάθεια θα αποβεί για τον Ιβάν Στ΄ μοιραία. Το 1764, όταν βασίλευε η Αικατερίνη Β΄, ο Αντιστράτηγος Μίροβιτς σχεδίασε να τον απελευθερώσει. Ωστόσο, ο αρχηγός των φρουρών του Ιβάν ΣΤ΄ εξέδωσε μυστικές οδηγίες σε περίπτωση προσπαθείας απελευθέρωσης του (ακόμη και παρουσιάζοντας το διάταγμα ως της Αυτοκράτειρας), να σκοτώσουν τον Ιβαν ΣΤ΄. Έτσι στη προσπάθεια απελευθέρωσης του οι φρουροί πρώτα τον δολοφόνησαν και μετά παραδόθηκαν.
Παραπομπές

Mikhail Semevsky, Ivan VI Antonov’ich (in Russian) (Saint Petersburg, 1866)
A. Bruckner, The Emperor Ivan VI and his Family (in Russian) (Moscow 1874)

Ρωσία: Τσάροι και Αυτοκράτορες της Ρωσίας Ρουρικίδες: Ιβάν Δ' (Τρομερός) | Φιοντόρ Α' (Κωδωνοκρούστης) Εποχή των Αναστατώσεων: Μπόρις Γκοντουνόβ | Φιοντόρ Β' Γκοντουνόβ | Δημήτριος Β' (Ψευδοδημήτριος) | Βασίλειος Δ' Σούισκι Ρομάνοβ: Μιχαήλ Α' | Αλέξιος | Φιοντόρ Γ' | Ιβάν Ε' | Πέτρος Α' (Μέγας) | Αικατερίνη Α' | Πέτρος Β' | Άννα Ιβάνοβνα | Ιβάν ΣΤ΄ | Ελισάβετ | Πέτρος Γ' | Αικατερίνη Β' (Μεγάλη) | Παύλος Α' | Αλέξανδρος Α' | Νικόλαος Α' | Αλέξανδρος Β' (Απελευθερωτής) | Αλέξανδρος Γ' | Νικόλαος Β' (Αιματοβαμμένος)