Φλάβιος ή Φλάβιος ο βασιλιάς των Λογγοβάρδων (Flavio rè de' Longobardi) (HWV 16) είναι όπερα τριών πράξεων του Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελ σε λιμπρέτο του Νικόλα Φραντσέσκο Χάιμ, βασισμένο στο έργο Il Flavio Cuniberto του Ματέο Νόρις.
Ιστορία των παραστάσεων
Η πρώτη παράσαταση έγινε στο King's Theatre του Λονδίνου στις 14 Μαΐου του 1723 με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής. Έγιναν οκτώ παραστάσεις χωρίς όμως κάποια ιδιαίτερη επιτυχία. Ξανανέβηκε από τον Χαίντελ στις 18 Απριλίου του 1732 και έκανε τέσσερεις παραστάσεις. Η όπερα δεν ξαναπαίχτηκε από τότε μέχρι να ανακαλυφθεί και να ανεβει ξανά στο Γκέτινγκεν στις 2 Ιουλίου του 1969.
Χαρακτήρες του έργου
Πρεμιέρα 1723
Φλάβιος βασιλιάς της Λομβαρδίας άλτο καστράτο Γκαετάνο Μπέρενσταντ
Γκουίντο γιος του Ουγκόνε άλτο καστράτο Σενεσίνο
Εμίλια κόρη του Λοτάριο σοπράνο Φραντζέσκα Κουτζόνι
Βίτιγκε εραστής της Τεοντάτα σοπράνο Μαργαρίτα Ντουραστάντι
Τεοντάτα κόρη του Ουγκόνε μέτζο-σοπράνο Αναστασία Ρόμπινσον
Λοτάριο σύμβουλος του Φλάβιου μπάσος Τζουσέπε Μαρία Μπόσκι
Ουγκόνε σύμβουλος του Φλάβιου τενόρος Αλεξάντερ Γκόρντον
Πλοκή
Τόπος: Η Λομβαρδία, στους θρυλικούς χρόνους
Ο Φλάβιος, ο βασιλιάς της Λομβαρδίας είναι και βασιλιάς της Βρετανίας. Έχει δύο σοφούς γέροντες συμβούλους, τον Λοτάριο και τον Ουγκόνε. Η κόρη του Λοτάριο, η Εμίλια έχει αρραβωνιαστεί τον γιο του Ουγκόνε, τον Γκουίντο. Ο Ουγκόνε, έχει και μια άλλη κόρη, την Τεοντάτα, η οποία είναι φημισμένη για την ομορφιά της. Η Τεοντάτα, έχει για εραστή τον αυλικό του Βασιλιά, τον Βίτιγκε.
Πράξη 1
Ο Βίτιγκε, φεύγει από την κρεβατοκάμαρα της Τεοντάτα, όταν αρχίζει να ανατέλλει ο ήλιος. Αποχαιρετούν ο ένας τον άλλον. Εν το μεταξύ, Ο Γκουίντο και η Εμίλια παντρεύονται. Οι οικογένειες τους είναι πολύ χαρούμενες. Το παντρεμένο ζευγάρι, τραγουδάει ενώ όλοι ανυπομονούν για την γαμήλια γιορτή. Ο Ουγκόνε παρουσιάζει την κόρη του, Τεοντάτα στον βασιλιά. Ο Φλάβιος εντυπωσιάζεται από την ομορφιά της. Έτσι της προτείνει να γίνει βασίλισσα, μέχρι να επιστρέψει η άλλη. Αργότερα, ο Φλάβιος μαθαίνει ότι ο κυβερνήτης του, που βρίσκεται στην Βρετανία, αρρώστησε βαριά. Έτσι τον αντικαθιστεί με τον Λοτάριο, όμως μετά αλλάζει γνώμη και προσφέρει την θέση στον Ουγκόνε, πιστεύοντας ότι θα καταφέρει πιο εύκολα να αποπλανήσει την Τεοντάτα, αν ο πατέρας της δεν θα βρίσκεται κοντά της. Ο Λοτάριο τότε οργίζεται που ο Φλάβιος τον αντικατέστησε. Ο Φλάβιος, μη ξέροντας ότι ο Βίτιγκε είναι ο εραστής της, επαινεί για την ομορφιά της, την Τεοντάτα μπροστά του. Για να μην τον καταλάβει ο Φλάβιος, ο Βίτιγκε λέει ότι δεν είναι καθόλου όμορφη. Αργότερα, Ο Ουγκόνε, λέει στον γιο του, Γκουίντο ότι προσβλήθηκε από τον Λοτάριο, ο οποίος τον χαστούκισε. Απαιτεί από τον γιο του, να μονομαχήσει με τον Λοτάριο, γιατί αυτός είναι μεγάλος σε ηλικία. Ο Γκουίντο, πρέπει να συμφωνήσει να σκοτώσει τον πατέρα της νύφης του. Η Εμίλια όταν συναντά τον Γκουίντο, ντρέπεται γι' αυτόν. Αλλά δηλώνει ότι πάντα θα τον αγαπά.
Πράξη 2
Ο Φλάβιος διατάζει να εμφανιστεί μπροστά του, η Τεοντάτα. Ο Φλάβιος προσπαθεί να την αποπλανήσει, την ώρα που ο πατέρας της βρίσκεται στο δωμάτιο. Μετά από λίγη ώρα, ο βασιλιάς αφήνει τη Τεοντάτα με τον πατέρα της, τον Ουγκόνε. Η Τεοντάτα πιστεύει ότι ο Φλάβιος κατάλαβε για την σχέση της με τον Βίτιγκε. Έτσι τα ομολογεί όλα. Αυτό κάνει τον πατέρα της να θρηνεί. Μετά, ο Λοτάριο λέει στην κόρη του, ότι ο γάμος της με τον Γκουίντο ακυρώνεται και πρέπει να τον εγκαταλείψει. Η Εμίλια λέει στον Γκουίντο τι ζητά ο πατέρας της να κάνει αλλά δεν θα πάψει να τον αγαπάει. Αργότερα, ο βασιλιάς διατάζει να πάει ο Βίτιγκε στην Τεοντάτα και να της πει ότι ο βασιλιάς την αγαπά. Ο Γκουίντο και η Τεοντάτα, αποφασίζουν πως θα συνεχίσουν το σχέδιο. Εν τω μεταξύ, ο Γκουίντο προκαλεί τον Λοτάριο σε μονομαχία. Ο Λοτάριο δέχεται, πιστεύοντας ότι θα τον νικήσει, αλλά τραυματίζεται σοβαρά. Η Εμίλια βρίσκει το πτώμα του πατέρα της, σε ένα λουτρό. Ορκίζεται στον Γκουίντο ότι θα πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα της.
Πράξη 3
Η Εμίλια και ο Ουγκόνε πηγαίνουν να διαμαρτυρηθούν στον βασιλιά Φλάβιο. Ο Φλάβιος τους υπόσχεται να εξετάσει το θέμα, αφορμή για να καταφέρει να αποπλανήσει την Τεοντάτα.
Ο Βίτιγκε φέρνει μπροστά στον Φλάβιο την Τεοντάτα. Ο Φλάβιος την ορίζει νέα βασίλισσα, κάτι που κάνει τον Βίτιγκε να εξοργιστεί. Ο Γκουίντο παρακαλεί την Εμίλια να τον σκοτώσει δίνοντας της το ξίφος του. Αυτή αρνείται και φεύγει φοβισμένη. Ξαφνικά, ο Βίτιγκε και η Τεοντάτα τσακώνονται μπροστά στον βασιλιά. Ο Φλάβιος, αφού ακούει την συζήτηση, δηλώνει ότι τον έχουν εξαπατήσει και ότι όποιος το έκανε θα τιμωρηθεί. Ο Φλάβιος συνειδητοποιεί ότι πρέπει να γίνει σοφός βασιλιάς. Στην αρχή, λέει στην Εμίλια ότι αποκεφάλισε τον Γκουίντο ως ένδειξη εκδίκησης που σκότωσε τον πατέρα της. Η Εμίλια λιποθυμάει. Τότε ο Φλάβιος φωνάζει τον Γκουίντο να συνεφέρει την Εμίλια. Μετά, λέει στον Βίτιγκε ότι η τιμωρία του θα είναι να νυμφευθεί την κοπέλα που δεν θεωρούσε όμορφη. Έτσι του λέει να παντρευτεί την Τεοντάτα. Στο τέλος, ο Φλάβιος είναι χαρούμενος που τα δύο ζευγάρια θα παντρευτούν, ενώ ο Ουγκόνε ταξιδεύει στην Βρετανία την θέση του ως κυβερνήτης.
Παραπομπές
Franklin Mesa: «Opera» (Αγγλικά) McFarland & Company. Jefferson. 2007. σελ. 100. ISBN-13 978-0-7864-0959-4.
|
Όπερες του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ Αλμίρα (1705) | Νέρων (1705) | Φλορίντο (1708) | Ροντρίγκο (1707) | Αγριππίνα (1709) | Ρινάλντο (1711) | Ο πιστός ποιμένας (1712) | Θησέας (1713) | Άμαδις της Γαλατίας (1715) | Άκις και Γαλάτεια (1718) | Ραντάμιστο (1720) | Μούκιος Σκαιβόλας (1721) | Φλοριντάντε (1721) | Όθων (1723) | Φλάβιος (1723) | Ιούλιος Καίσαρ (1724) | Ταμερλάνος (1724) | Ροντελίντα (1725) | Σκιπίων (1726) | Αλέξανδρος (1726) | Άδμητος (1727) | Ριχάρδος Α' (1727) | Σιρόης (1728) | Πτολεμαίος (1728) | Λοθάριος (1729) | Παρθενόπη (1730) | Πώρος (1731) | Έτζιο (1732) | Σωσάρμης (1732) | Ορλάνδος (1733) | Αριάδνη εν Κρήτη (1734) | Ορέστης (1734) | Αριοδάντης (1735) | Αλτσίνα (1735) | Αταλάντη (1736) | Αρμίνιο (1737) | Ιουστίνος (1737) | Βερενίκη (1737) | Αλέξανδρος Σέβηρος (1738) | Φαραμόντο (1738) | Ξέρξης (1738) | Ο Ζευς στο Άργος (1739) | Ιμενέο (1740) | Δηιδάμεια (1741) |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
