Η Αριάδνη εν Κρήτη (HWV 32) είναι όπερα σέρια σε τρεις πράξεις του Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελ σε ιταλικό λιμπρέτο αγνώστου ταυτότητας λιμπρετίστα, διασκευασμένο από το Αριάδνη και Θησέας του Πιέτρο Παριάτι.
Ιστορικό απόδοσης
Η όπερα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο King's Theatre του Λονδίνου στις 26 Ιανουαρίου 1734 και στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε μια αναθεωρημένη εκδοχή που περιλάμβανε και χορούς, ειδικά προστεθειμένους για τη διάσημη Μαρί Σαλέ στο Θέατρο του Κόβεντ Γκάρντεν στις 27 Νοεμβρίου του ίδιου έτους.[1]
Ρόλοι
| Ρόλοι[1] | Τύπος φωνής | Καστ Πρεμιέρας, 26 Ιανουαρίου 1734 |
|---|---|---|
| Αριάδνη | σοπράνο | Άννα Μαρία Στράδα |
| Θησέας | μέτζο-σοπράνο καστράτο | Τζοβάννι Καρεστίνι |
| Καρίλντα | κοντράλτο | Μαρία Κατερίνα Νέγκρι |
| Άλκιστης | μέτζο-σοπράνο καστράτο | Κάρλο Σκάλτζι |
| Ταυρίδης | κοντράλτο | Μαργαρίτα Ντουραστάντι |
| Μίνωας | μπάσος | Γουστάβους Βαλς |
Πλοκή
Πολύ πριν από τη δράση της όπερας, ο βασιλιάς Μίνωας της Κρήτης πολέμησε με τον βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, ο οποίος είχε σκοτώσει τον γιο του Μίνωα και είχε πάρει μακριά την κόρη του. Το κορίτσι, ωστόσο, το είχε μεγαλώσει ένας σύμμαχος της Αθήνας, ο βασιλιάς της Θήβας Αρχέας, με την πεποίθηση ότι ήταν δικό του παιδί. Η Αθήνα έπρεπε να πληρώνει φόρο τιμής στην Κρήτη ως όρος τερματισμού του πολέμου - μία φορά κάθε επτά χρόνια επτά Αθηναίοι νέοι και επτά Αθηναίες κόρες έπρεπε να σταλούν στην Κρήτη για να καταβροχθιστούν από τον Μινώταυρο. Η ανθρωποθυσία των Αθηναίων μπορεί να τελειώσει μόνο αν ένας ήρωας σκοτώσει τον Μινώταυρο και νικήσει τον Κρητικό πολεμιστή Ταυρίδη. Ο Αθηναίος ήρωας Θησέας είναι καθ' οδόν προς την Κρήτη, αποφασισμένος να τελειώσει τα βάσανα του λαού του, και να ενωθεί με την Αριάδνη, την οποία αγαπά, και την οποία ο Μίνωας ζήτησε ως όμηρο για να διασφαλίσει ότι θα σταλούν όλοι οι νέοι της Αθήνας, για τη θυσία.
Πράξη 1η
Οι Αθηναίοι επιβιβάζονται στην Κρήτη, δίπλα σε μια πέτρινη πλάκα με τους όρους του αθηναϊκού αφιερώματος χαραγμένους πάνω της. Ο βασιλιάς Μίνωας συμφωνεί με το αίτημα του Θησέα να ελευθερωθεί η Αριάδνη. Μεταξύ των Αθηναίων κοριτσιών που στάλθηκαν να θυσιαστούν είναι η Καρίλντα, της οποίας η ομορφιά παρατηρείται από τον Κρητικό πρωταθλητή Ταυρίδη και την ερωτεύεται αμέσως. Ωστόσο, η Καρίλντα είναι κρυφά ερωτευμένη με τον Θησέα και δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον Ταυρίδη αλλά ούτε για την Αθηναίο νεαρό Άλκηστη, ο οποίος είναι επίσης ερωτευμένος με την Καρίλντα. Ο Θησέας λέει στην αγαπημένη του Aριάδνη ότι είναι αποφασισμένος να σκοτώσει τον Μινώταυρο, με αποτέλεσμα αυτή να φοβάται για την ασφάλειά του, και λέει επίσης στον Άλκηστη, που θέλει να σώσει την Καρίλντα, από τον σκληρό θάνατο, ότι είναι πιο κατάλληλος για το έργο.
Στο ναό του Δία, ο βασιλιάς Μίνωας διατάζει τον Άλκηστη να βγάλει το όνομα του πρώτου θύματος από μια τεφροδόχο. Ο Άλκηστης στεναχωριέται όταν το όνομα που βγάζει από το αγγείο είναι αυτό της αγαπημένης του Καρίλντα. Ο Θησέας προσφέρεται να πάει στον λαβύρινθο στη θέση της, κάτι που ο Μίνωας δέχεται, αλλά κάνει την Aριάδνη να ζηλεύει, πιστεύοντας ότι ο Θησέας το κάνει αυτό από αγάπη για την Καρίλντα.
Πράξη 2η
Σε ένα δάσος, ο Θησέας σκέφτεται αν θα πρέπει να συνεχίσει το σχέδιό του να προσπαθήσει να σκοτώσει τον Μινώταυρο ή να αποφύγει την προσοχή στην αγαπημένη του Αριάδνη. Αποκοιμιέται και έχει ένα όραμα για τη μοίρα του ως απελευθερωτή του λαού του από τα σκληρά βάσανα. Όταν ξυπνά, κάθε αναποφασιστικότητα έχει αφαιρεθεί από το μυαλό του - είναι αποφασισμένος να σκοτώσει το τέρας. Ο Άλκηστης, όπως και η Αριάδνη, ανησυχεί ότι ο Θησέας ενεργεί από αγάπη για την Καρίλντα, αλλά ο Θησέας τον διαβεβαιώνει ότι δεν θα αγαπήσει ποτέ κανέναν εκτός από την Αριάδνη και αποκαλύπτει στον Άλκηστη ότι η Αριάδνη είναι στην πραγματικότητα η χαμένη κόρη του βασιλιά Μίνωα, αλλά ούτε αυτή ούτε ο Βασιλιάς το γνωρίζουν.
Η Αριάδνη κρυφακούει μια συνομιλία μεταξύ του Μίνωα και του Κρητικού πρωταθλητή Ταυρίδη - για να πετύχει, ο Θησέας θα πρέπει να κόψει το λαιμό του Μινώταυρου, να βρει τον δρόμο του να βγει από τον λαβύρινθο χρησιμοποιώντας ένα κουβάρι από κλωστή για να σημαδέψει το δρόμο και να νικήσει τον Ταυρίδη παρά τη μαγεία στη ζώνη του που του δίνει υπεράνθρωπη δύναμη. Αν και εξακολουθεί να στενοχωριέται από τη σκέψη ότι ο Θησέας το επιχειρεί για να σώσει την Καρίλντα που την αγαπά, η Αριάδνη μεταδίδει αυτές τις πληροφορίες σε αυτόν.
Περαιτέρω παρεξηγήσεις ενισχύουν την Αριάδνη στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο Θησέας είναι ερωτευμένος με την Καρίλντα και τον κατηγορεί για απιστία.
Στην είσοδο του λαβύρινθου, η Καρίλντα πρόκειται να σταλεί κάτω για να την καταβροχθίσει ο Μινώταυρος, όταν εμφανίζεται ο Ταυρίδης και την παρακαλεί να τρέξει μακριά μαζί του. Εκείνη αρνείται. Εμφανίζεται όμως και ο Άλκηστης, σκοτώνει τους δύο φρουρούς και παίρνει την Καρίλντα μακριά. Ο Μίνωας είναι έξαλλος που έχει δραπετεύσει και κατηγορεί τον Θησέα γι' αυτό. Διατάζει την Αριάδνη να πάρει τη θέση της Καρίλντα ως πρώτη θυσία στο τέρας. Η Αριάδνη θρηνεί για τη μοίρα της.
Πράξη 3η
Ο Θησέας κατεβαίνει στο λαβύρινθο, χαράσσοντας το δρόμο του χρησιμοποιώντας ένα κουβάρι από κλωστή, και σκοτώνει τον Μινώταυρο μαχαιρώνοντάς τον στο λαιμό. Σώζει την Αριάδνη και της ορκίζεται ότι την αγαπάει αληθινά.
Έξω από το παλάτι, ο Θησέας και ο Ταυρίδης θα συναντηθούν σε μονομαχία. Η πρώτη ενέργεια του Θησέα είναι να σκίσει τη μαγική ζώνη του Ταυρίδη από τη μέση του, κάτι που το κάνει, αφού πρώτα τον νικάει εύκολα.
Ο βασιλιάς Μίνωας ανακοινώνει ότι ο Θησέας εκπλήρωσε τις προϋποθέσεις για τον τερματισμό του αθηναϊκού αφιερώματος. Ο Θησέας ζητά άδεια να παντρευτεί την Αριάδνη και ο Μίνωας συμφωνεί υπό τον όρο ότι ο πατέρας της δώσει τη συγκατάθεσή του. Ο Θησέας τότε αποκαλύπτει ότι ο ίδιος ο Μίνωας είναι ο πατέρας της Αριάδνης, οπότε ο Μίνωας ευχαρίστως δίνει την ευλογία του στο ζευγάρι. Η Αριάδνη και ο Θησέας γιορτάζουν χαρούμενα τον έρωτά τους.
Μέσα στο παλάτι ανακοινώνεται διπλός αρραβώνας - ο ήρωας Θησέας θα παντρευτεί την Αριάδνη και ο Άλκηστης την Καρίλντα, αφού πρώτα έγινε αποδεκτός από αυτήν. Όλοι γιορτάζουν την τυχερή εξέλιξη των γεγονότων.
Παραπομπές
List of Handel's works. Cambridge University Press. 4 Δεκεμβρίου 1997. σελίδες 331–337.
|
Όπερες του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ Αλμίρα (1705) | Νέρων (1705) | Φλορίντο (1708) | Ροντρίγκο (1707) | Αγριππίνα (1709) | Ρινάλντο (1711) | Ο πιστός ποιμένας (1712) | Θησέας (1713) | Άμαδις της Γαλατίας (1715) | Άκις και Γαλάτεια (1718) | Ραντάμιστο (1720) | Μούκιος Σκαιβόλας (1721) | Φλοριντάντε (1721) | Όθων (1723) | Φλάβιος (1723) | Ιούλιος Καίσαρ (1724) | Ταμερλάνος (1724) | Ροντελίντα (1725) | Σκιπίων (1726) | Αλέξανδρος (1726) | Άδμητος (1727) | Ριχάρδος Α' (1727) | Σιρόης (1728) | Πτολεμαίος (1728) | Λοθάριος (1729) | Παρθενόπη (1730) | Πώρος (1731) | Έτζιο (1732) | Σωσάρμης (1732) | Ορλάνδος (1733) | Αριάδνη εν Κρήτη (1734) | Ορέστης (1734) | Αριοδάντης (1735) | Αλτσίνα (1735) | Αταλάντη (1736) | Αρμίνιο (1737) | Ιουστίνος (1737) | Βερενίκη (1737) | Αλέξανδρος Σέβηρος (1738) | Φαραμόντο (1738) | Ξέρξης (1738) | Ο Ζευς στο Άργος (1739) | Ιμενέο (1740) | Δηιδάμεια (1741) |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
