Λίππε

Ο Λίππε (γερμ. Lippe) είναι ποταμός στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία της Γερμανίας. Ο δεξιός παραπόταμος του Ρήνου διασχίζει την περιοχή του Ρουρ και έχει συνολικό μήκος 220 χλμ.

Ο ποταμός πηγάζει στο Μπαντ Λίπσπριγκε, βορειοανατολικά της πόλης Παντερμπόρν. Αφού ο Λίππε διασχίσει το Παντερμπόρν, κατευθύνεται προς τη δύση και περνά το Λίπσταντ, το οποίο (όπως και το Μπαντ Λίπσπριγκε) πήρε το όνομα του από τον Λίππε. Φτάνοντας την πόλη Χαμ, διασχίζει στη συνέχεια την βόρεια περιοχή του Ρουρ μέχρι που στην περιοχή του Βέζελ χύνεται στον Ρήνο.

Ο Λίππε διασχίζει συνολικά 20 πόλεις.

Περιγραφή και Ιστορία
Ο Λίππε κοντά στο Λούνεν

Ο ποταμός Λίππε έχει χρησιμοποιηθεί ως εμπορικός δρόμος ήδη από την Ρωμαϊκή εποχή. Για τους Ρωμαίους ο ποταμός ήταν μια είσοδος για τη Γερμανία, και εισερχόμενοι μετά στον ποταμό Ρήνο μπορούσαν να ελέγχουν την περιοχή γύρω από το Παντερμπόρν. Ο ποταμός χρησίμευε και για τη μεταφορά εφοδίων, επομένως στις όχθες του ήταν χτισμένα πολλά Ρωμαϊκά στρατόπεδα.[2] Τα τελευταία 200 χρόνια πολλά από τα στρατόπεδα αυτά έχουν αναγνωριστεί, και κυρίως το στρατόπεδο στο Χάλτερν που είναι πιθανό να ήταν η πρώην έδρα του πρίγκιπα Τιβέριου. Η απόσταση ανάμεσα στα στρατόπεδα είναι περίπου 30 χιλιόμετρα. Τα σημερινά Ρωμαϊκά στρατόπεδα που έχουν αναγνωριστεί είναι τα: Όλφεν, Χάντεν, Χάλτερν, Όμπεραντεν, Χόλστερχαουσεν, Ανρέππεν και Μπέγκιγκχαουσενν.

Σήμερα, ο ποταμός εμφανίζεται να έχει διπλή υδάτινη πορεία: Στο άνω μέρος, ανατολικά της πόλης του Χαμ, οι περιοχές είναι αγροτικές. Νότια της πόλης του Χαμ,οι βιομηχανικές υποδομές και τα λύματα που αποβάλλουν χαρακτηρίζουν την κατάσταση του ποταμού. Παρόλο που ο Λίππε είναι εν μέρει πλωτός από το 1820, κρίθηκε ανεπαρκής για τη μεταφορά βιομηχανικών προϊόντων.

Ιστορικά, οι προϋποθέσεις για μια αλλαγή του τοπίου άρχισαν με την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Κολωνίας-Μίντεν τη δεκαετία του 1840 που θα συνέδεε τους οικισμούς γύρω από τον Ρήνο όπως η Κολωνία με λιμάνια στον ποταμό Βέζερ αλλά και με την πόλη Χαμμ. Επιπλέον, αυτός ο αυτοκινητόδρομος ενίσχυσε σημαντικά την ανάπτυξη των βιομηχανιών ατσαλιού και άνθρακα στη βόρεια περιοχή του Ρουρ. Τα ανθρακωρυχεία που άνοιξαν στα μέσα του 19ου αιώνα στην περιοχή Έμσερ αναπτύχθηκαν προς τα βόρεια τις επόμενες δεκαετίες. Το ίδιο συνέβη και με τα ανθρακωρυχεία γύρω από τον Λίππε, ώσπου άρχισαν να γίνονται οι πρώτες κατολισθήσεις και το νερό του ποταμού άρχισε να μολύνεται.Η ιστορική πόλη του Χαμμ καθώς και οι πόλεις Λούνεν, Χάλτερν και Ντόρστεν από μικροί οικισμοί που ήταν κάποτε άρχισαν να επεκτείνονται λόγω της ύπαρξης των ορυχείων στην ευρύτερη περιοχή. Η εκβιομηχάνιση της περιοχής προκάλεσε ακόμη σοβαρότερα προβλήματα μόλυνσης στους παραποτάμους του Λίππε καθώς και στο ίδιο τον Λίππε. Ως λύση στο πρόβλημα, ιδρύθηκαν οι περιοχές καθαρισμού λυμάτων του Σεσεγκενόσενσαφτ το 1913 και του Λιπέβερμπαντ το 1926.[3]

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 η μόλυνση του ποταμού δεν αποτελούσε δημόσιο θέμα συζήτησης αλλά η περιβαλλοντική πολιτική άλλαξε στις επερχόμενες δεκαετίες. Περιβαλλοντικά προγράμματα σε εθνικό επίπεδο και ιδιαίτερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση οδήγησαν στο να καταβληθούν τεράστιες προσπάθειες βελτίωσης του ευρύτερου περιβάλλοντος.

Παραπομπές

www.lanuv.nrw.de/fileadmin/lanuv/wasser/pdf/Gewaesserverzeichnis%20GSK3C.xls. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2017.
Overview about the Roman camps
History of the Lippeverband7