Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας
-- Δήμος Αυλώνα --
Ο Αγιαννάκης,[4] αναφερόμενος παλαιότερα ως το Αγιαννάκη ή το Αγιαννάκι, είναι οικισμός κοντά στο Σιδηρόκαστρο και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας.
Πολύ γνωστή και δημοφιλής, κυρίως στους κατοίκους της περιοχής, είναι η παραλία του οικισμού, γνωστή ως η Παραλία του Αγιαννάκη.[5]
Τοποθεσία
Ο Αγιαννάκης βρίσκεται περίπου 12,5 χιλιόμετρα προς τα βόρεια της Κυπαρισσίας και περίπου 9,5 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το Σιδηρόκαστρο. Έχει υψόμετρο 4[1][6] μέτρα και απέχει λίγα μέτρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. Κοντά στον Αγιαννάκη, προς τα ανατολικά του, βρίσκεται η Αγαλιανή σε απόσταση 4,5 περίπου χιλιομέτρων, προς τα βόρειά του η Ελαία σε απόσταση 3 περίπου χιλιομέτρων και προς τα νότιά του η Βλασσάδα σε απόσταση 1,5 περίπου χιλιομέτρου αντίστοιχα. Η πρόσβαση στο χωριό γίνεται μέσω της Εθνικής Οδού 9.
Ιστορία
Το χωριό έχει ιστορία που ακολουθεί την πρόσφατη ιστορία της Τριφυλίας. Το χωριό αναφερόμενο αρχικά ως το Αγιαννάκη προσαρτήθηκε αρχικά στον παλαιό Δήμο Αυλώνος το 1897,[7][8][9] όπου και παρέμεινε, ως το 1912, που ο δήμος καταργήθηκε. Δυο χρόνια αργότερα, το 1899, το χωριό μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[10] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[11] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το χωριό από το 1896 ως το 1907 αναφερόταν επίσημα ως το Αγιαννάκη και από το 1907 ως το 1912 αναφερόταν επίσημα ως το Αγιαννάκι. Από το 1912 ως σήμερα η επίσημη ονομασία του είναι Αγιαννάκης. Το 1912 ο Αγιαννάκης προσαρτάται αρχικά στην Κοινότητα Αγαλιανής,[12][13] στην οποία ως έδρα ήταν η Αγαλιανή και είχαν ενταχθεί επίσης οι εξής οικισμοί: Το Μπούζι (σήμερα η Ελαία), η Καϋμένη Γυναίκα (σήμερα ο Πρόδρομος), το Καλονερόν, το Αϊσέρη (μεταγενέστερα ο Άγιος Σεραφείμ, καταργήθηκε το 1940) και η Βλασσάδα. Το 1948[14] ο Αγιαννάκης αποσπάται από την Κοινότητα Αγαλιανής και προσαρτάται στην Κοινότητα Μπουζίου,[15], ενώ στην κοινότητα αυτή προσαρτήθηκε επίσης τότε η Φόνισσα και το Μπούζιον ως έδρα αυτής. Το 1956[16] ο οικισμός Μπούζιον και η Κοινότητα Μπουζίου μετονομάζονται σε Ελαία και Κοινότητα Ελαίας αντίστοιχα. Το χωριό παρέμεινε στην ''Κοινότητα Ελαίας, με τις αλλαγές στις ονομασίες, από το 1948 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», ο Αγιαννάκης υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Αυλώνα Μεσσηνίας,[17] [18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ο Αγιαννάκης ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. Ο Αγιαννάκης σήμερα είναι οικισμός της Τοπικής Κοινότητας της Ελαίας του Δήμου Τριφυλίας,[4] με έδρα την Ελαία, ενώ στην τοπική κοινότητα αυτή ανήκει επίσης και η Φόνισσα.
Κάτοικοι
Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 37 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως σε διάφορες αγροτικές εργασίες. Τα τελευταία χρόνια ο Αγιαννάκης έχει επίσης αρχίσει να αναπτύσσεται τουριστικά, αφού ολοένα και περισσότεροι τουρίστες ανακαλύπτουν την παραλία του.
Εξέλιξη Πληθυσμού του Αγιαννάκη Μεσσηνίας Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1896 39[20]
1907 32[21]
1920 47[22]
1928 20[23]
1940 37[24]
1951 26[25]
1961 17[26]
1971 21[27]
1981 17[28]
1991 13[29]
2001 24[30]
2011 37[31]
Κτίρια – αξιοθέατα
Εκτός από τα σπίτια, τις αγροικίες και τα εξοχικά του οικισμού, στην περιοχή του, αλλά και την ευρύτερη περιοχή, υπάρχουν διάφορες τουριστικές εγκαταστάσεις με ενοικιαζόμενα δωμάτια-διαμερίσματα. Σημαντικό αξιοθέατο του χωριού επίσης είναι η παραλία του.
Παραλία του Αγιαννάκη
Σε απόσταση περίπου 12 χιλιομέτρων, προς τα βόρεια της Κυπαρισσίας βρίσκεται η Παραλία του Αγιαννάκη,[5] η οποία διαθέτει «χρυσή» αμμώδη ακτή και θεωρείται από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, ως μια καλή επιλογή για επισκέπτες οι οποίοι θέλουν να κολυμπήσουν σε πεντακάθαρα γαλανά νερά και να απολαύσουν, με ελεύθερη παραμονή ή με οργανωμένη υποδοχή μια από τις παραλίες στα βορειοδυτικά του νομού. Η Παραλία του Αγιαννάκη επίσης έχει ενταχθεί στις προστατευόμενες περιοχές της Τριφυλίας, καθώς αποτελεί έναν από τους σημαντικούς βιότοπους για τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα-Καρέτα. Ο Κυπαρισσιακός κόλπος[32] φιλοξενεί πολλές φωλιές του είδους αυτού της οικογένειας των χελωνιίδων, το οποίο τελεί υπό εξαφάνιση και προστατεύεται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) και ως Ειδική Ζώνη Προστασίας του πανευρωπαϊκού δικτύου προστασίας των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους, με το πρόγραμμα Natura.
Σιδηροδρομικός Σταθμός Αγιαννάκη
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Αγιαννάκη.
Κύριο λήμμα: Σιδηροδρομικός Σταθμός Αγιαννάκη
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Αγιαννάκη είναι παλαιός ανενεργός σιδηροδρομικός σταθμός, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στη Σιδηροδρομική γραμμή Πάτρας - Κυπαρισσίας.
Δείτε επίσης
Κυπαρισσία
Σιδηρόκαστρο
Δήμος Τριφυλίας
Διοικητική διαίρεση Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας
Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας
πρώην Δήμος Αυλώνα Μεσσηνίας
Παραπομπές
Αγιαννάκης, από την ιστοσελίδα: buk.gr
Ταχυδρομικός Κώδικας Αγιαννάκης Μεσσηνίας.
Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Κυπαρισσία: 27610
4) Τ.Κ. Ελαίας: Ο Αγιαννάκης, από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
Παραλίες > Ακτές Δημοτικής Ενότητας Αυλώνος > Αγιαννάκης, από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
Αγιαννάκης, από την ιστοσελίδα: moriasnow.gr.
ΦΕΚ 59Β - 17/06/1897.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Αγιαννάκης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Αυλώνος (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 136Α - 08/07/1899.
ΦΕΚ 282Α - 04/12/1909.
ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Αγαλιανής (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 79Α - 31/03/1948.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Μπουζίου (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 125Α - 21/05/1956.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Αυλώνα (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 105.
Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 395.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 237.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 277.
Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 305.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951", σελ. 150.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 144.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 140.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 150.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 183.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 181.
"Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
"Tα πρώτα χελωνάκια στον Κυπαρισσιακό", 28/07/2017, από την ιστοσελίδα: www.eleftheriaonline.gr της εφημερίδας "Ελευθερία" της Μεσσηνίας.
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΥΛΩΝΟΣ |
---|
Τοπική Κοινότητα Αγαλιανής |
Αγαλιανή, η |
Βλασσάδα, η |
Ξυφάρα, η |
Παλιοβλασσάδα, η |
Πηγαδούλια, τα |
Τοπική Κοινότητα Αυλώνος |
Αυλών, ο |
Πανόραμα, το |
Πτέρη, η |
Τοπική Κοινότητα Βανάδας |
Βανάδα, η |
Τοπική Κοινότητα Ελαίας |
Αγιαννάκης, ο |
Ελαία, η |
Φόνισσα, η |
Τοπική Κοινότητα Καλιτσαίνης |
Καλίτσαινα, η |
Τοπική Κοινότητα Καλού Νερού |
Άνω Καλόν Νερόν, το |
Βουνάκι, το |
Δρεκολαίικα, τα |
Κάκκαβας, ο |
Καλόν Νερόν, το |
Μάρμαρο, το |
Στάση Σιδηροκάστρου, η |
Τοπική Κοινότητα Καρυών |
Καρυαί, οι |
Τοπική Κοινότητα Πλατανίων |
Πλατάνια τα |
Τοπική Κοινότητα Προδρόμου |
Πρόδρομος, ο |
Τοπική Κοινότητα Σιδηροκάστρου |
Σιδηρόκαστρον, το |
Νομός Μεσσηνίας : Δήμος, Κοινότητα Καλαμάτας | Αβίας | Αετού | Αιπείας | Ανδανίας | Ανδρούσας | Άριος | Αριστομένους | Αρφαρών | Αυλώνα | Βουφράδων | Γαργαλιάνων | Δωρίου | Είρας | Θουρίας | Ιθώμης | Κορώνης | Κυπαρισσίας | Λεύκτρου | Μεθώνης | Μελιγαλά | Μεσσήνης | Νέστορος | Οιχαλίας Μεσσηνίας | Παπαφλέσσα | Πεταλιδίου | Πύλου | Φιλιατρών | Χιλιοχωρίων | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License