.

Ελλάδα

Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας

Νομός Μεσσηνίας

-- Δήμος Αυλώνα --

Η Αγαλιανή είναι χωριό της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Αυλώνος, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Μεσσηνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου.[1].

Πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Τριφυλίας του νομού Μεσσηνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.[2]

Στην κοινότητα συμπεριλαμβάνονται και οι οικισμοί Βλασσάδα, Ξυφάρα, Παλιοβλασσάδα και Πηγαδούλια. Η Αγαλιανή διακρίνεται άτυπα στο Πάνω Χωριό (Πάνω Ρούγα) και το Κάτω Χωριό (Κάτω Ρούγα).[3]

Γεωγραφία

Η Αγαλιανή βρίσκεται στη ΒΔ. Μεσσηνία, σε λοφώδη περιοχή (Άγ. Παντελεήμονας) που αντικρύζει τον Κόλπο της Κυπαρισσίας στα δυτικά. Η κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 281 (377 το χωριό) και έχει έκταση 15,757 χλμ². Απέχει από την Καλαμάτα 67 χλμ. περίπου, προς τα ΒΔ.[4][5][6]

Ιστορικά στοιχεία

Κατά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας οι κάτοικοι των γεωργικών συνοικισμών της περιοχής είχαν κτίσει διάφορες εκκλησίες και μοναστήρια προς τιμήν των λατρευομένων αγίων τους. Όλοι αυτοί οι μικροί ναοί μετά την πρώτη Τουρκοκρατία ερήμωσαν, διότι οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν την λειτουργία τους. Αργότερα, φαίνεται ότι οι οικογένειες των κατοίκων συνοικίσθηκαν από τους Ενετούς κατακτητές στη σημερινή τους θέση (Βαρωνία Μεθώνης) κατά την περίοδο της δεύτερης Ενετοκρατίας του Μωρέως (1685), για την εύκολη φορολόγησή τους. Το 1689, οι Ενετοί έκαναν απογραφή του πληθυσμού και το χωριό είχε 27 κατοίκους.

Μετά το 1715, όταν οι Τούρκοι έδιωξαν τους Ενετούς από το Μωριά και ξαναγύρισαν, μετονόμασαν τη Βαρωνία της Μεθώνης σε Βιλαέτι της Αρκαδιάς, και όρισαν στην Αγαλιανή δύο αγάδες οι οποίοι εισέπρατταν από τους κατοίκους της περιοχής τη φοροδεκάτη από τη γεωργική παραγωγή τους.

Από αυτούς τους δύο αγάδες (Αγαδιανή> Αγαλιανή) φαίνεται να προέρχεται η σημερινή ονομασία του χωριού, αν και αυτή η άποψη δεν είναι απόλυτα τεκμηριωμένη.[3][7]
Σύμφωνα με το δίτομο βιβλίο εκδόσεων Μίλητος ΄΄ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΤΟΠΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ΄΄ ,κατα τους μεσοβυζαντινούς χρόνους 1200 - 1300 η κτηνοτροφία στην περιοχή της Μεσσηνίας υποχώρησε και άρχισε εντατική καλλιέργεια της ελιάς και του αμπελιού . Τότε δημιουργήθηκαν μεγάλες περιουσίες και εμφανίσθηκε μια τάση αυτονόμισης των μεγάλων γαιοκτημόνων κλπ απέναντι στην κεντρική εξουσία . Μεγάλοι γαιοκτήμονες εκείνης της εποχής άφησαν το ονομά τους στα τοπονύμια της περιοχής όπως:Γαργαλιάνοι , Αγαλιανού , Λαγκούβαρδου ,Κούντουρα , Ρωμανού , Χανδρινού κλπ.

Στην Επανάσταση του 1821, η Αγαλiανή συμμετείχε ενεργά στον αγώνα και αρκετοί από τους κατοίκους της είχαν κρατηθεί ως όμηροι στη Μεθώνη, σύμφωνα με τη συνήθεια αυτή των Τούρκων. Μετά την απελευθέρωση, παρέμεινε για πολύ καιρό απομονωμένη, όπως και όλα τα χωριά της περιοχής, λόγω έλλειψης οδικού δικτύου. Μεγάλη αύξηση είχε ο πληθυσμός μετά τη Γερμανική κατοχή, με 512 κατοίκους το 1953.[7]

Πληθυσμικά στοιχεία

Η εξέλιξη πληθυσμού του Αγαλιανής έχει ως εξής: κάτοικοι 396 (1961), 257 (1971), 325 (κ.) (1991), 232/312 (κ.) (2001), 207/306 (κ.) (2011) (κ = κοινότητα).[1][2][5][8][9]
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

Αγαλιανή Ν. Μεσσηνίας

21/04/1835 Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Αυλώνος

ΦΕΚ 136Α - 08/07/1899

Ο οικισμός αποσπάται από το νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στο νομό Τριφυλίας

Αγαλιανή Ν. Τριφυλίας

Ο οικισμός αποσπάσθηκε στο νομό Τριφυλίας από το νομό Μεσσηνίας

ΦΕΚ 282Α - 04/12/1909

Ο οικισμός αποσπάται από το νομό Τριφυλίας και υπάγεται στο νομό Μεσσηνίας

Αγαλιανή Ν. Μεσσηνίας

Ο οικισμός αποσπάσθηκε στο νομό Μεσσηνίας από το νομό Τριφυλίας

ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912

Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Αυλώνος και ορίζεται έδρα της κοινότητας Αγαλιανής

ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997

Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητα Αγαλιανής και προσαρτάται στο δήμο Αυλώνα

ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010

Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Αυλώνος και προσαρτάται στο δήμο Τριφυλίας (Πηγή: eetaa.gr)

Παραπομπές

statistics.gr
Πάπυρος Λαρούς
agaliani.blogspot.gr
Εκδόσεις «Ελλάδα»
Δομή
«Διακοπές»
«Η Τριφυλία και τα παιδιά της»
Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006

Πρόγραμμα Καλλικράτης

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
Χάρτες «ROAD»
Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΣΑ)
http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/
eetaa.gr
Βασ. I. Αρβανίτη - Δημ. Κορμπάκη «Η Τριφυλία και τα παιδιά της», ΑΘΗΝΑΙ 1953
Από το έτος 2008 υπάρχει στη διάθεση των Αγαλιαναίων και όσων επιθυμούν το << Βιβλίο της Αγαλιανής >> γραμμένο απο τους Ιωάννη Αδαμόπουλο, Ιωάννη Γιαννακόπουλο , Δημ. Μπάλτα και Νίκο Πουλόπουλο και εκδόθηκε από τον Πολιτιστικό Εξωραϊστικό Σύλλογο Αγαλιανής (Π.Ε.Σ.Α.)

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΥΛΩΝΟΣ
Τοπική Κοινότητα Αγαλιανής
Αγαλιανή, η
Βλασσάδα, η
Ξυφάρα, η
Παλιοβλασσάδα, η
Πηγαδούλια, τα
Τοπική Κοινότητα Αυλώνος
Αυλών, ο
Πανόραμα, το
Πτέρη, η
Τοπική Κοινότητα Βανάδας
Βανάδα, η
Τοπική Κοινότητα Ελαίας
Αγιαννάκης, ο
Ελαία, η
Φόνισσα, η
Τοπική Κοινότητα Καλιτσαίνης
Καλίτσαινα, η
Τοπική Κοινότητα Καλού Νερού
Άνω Καλόν Νερόν, το
Βουνάκι, το
Δρεκολαίικα, τα
Κάκκαβας, ο
Καλόν Νερόν, το
Μάρμαρο, το
Στάση Σιδηροκάστρου, η
Τοπική Κοινότητα Καρυών
Καρυαί, οι
Τοπική Κοινότητα Πλατανίων
Πλατάνια τα
Τοπική Κοινότητα Προδρόμου
Πρόδρομος, ο
Τοπική Κοινότητα Σιδηροκάστρου
Σιδηρόκαστρον, το

Νομός Μεσσηνίας : Δήμος, Κοινότητα

Τρικόρφου | Τριπύλας

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας.

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

Αγαλιανή Μεσσηνίας

.