Η Ναμούρ (ορθότερα Ναμύρ) (Γαλλικά: Namur, Βαλλωνικά: Nameûr, Ολλανδικά: Namen) είναι η πρωτεύουσα της περιοχής της Βαλλωνίας στο νότιο Βέλγιο. Είναι επίσης η πρωτεύουσα της επαρχίας της Ναμούρ. Έχει πληθυσμό 106.767 (2005) και βρίσκεται συρροή των ποταμών Σαμπρ και Μεύση (Meuse) σε συντεταγμένες 50°28′Β 4°52′Α. Απλώνεται σε έκταση 175,69 τετραγωνικών χιλιομέτρων, γεγονός που της δίνει πληθυσμιακή πυκνότητα της τάξης των 607,69 κατοίκων ανά τετραγωνικό χλμ. Ο δήμος της Ναμούρ απλώνεται σε τρεις διαφορετικές περιοχές - την Εσμπέ στα βόρεια, την Κοντροζ στα νοτιοανατολικά και την Αντρ Σαμπρ ε Μεζ στα νοτιοδυτικά. Η γλώσσα που ομιλείται είναι τα Γαλλικά.

Ιστορία

Η πόλη ξεκίνησε ως σημαντικός εμπορικός καταυλισμός την εποχή των Κελτών, καθώς ήταν σταυροδρόμι σημαντικών εμπορικών οδών κατά μήκος των Αρδεννών. Οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν επίσης στην περιοχή μετα την νίκη του Ιουλίου Καίσαρα επί της τοπικής φυλής των Αδουατικών.

Η Ναμούρ διακρίθηκε κατά τα διάρκεια του πρώιμου Μεσαίωνα, όταν οι Μεροβίγγειοι έκτισαν ένα κάστρο στην βραχώδη προεξοχή που έβλεπε στην πόλη στη συμβολή των δύο ποταμών. Τον 10ο αιώνα έγινε κομητεία. Η πόλη γνώρισε άνιση ανάπτυξη, καθώς οι κόμητες της Ναμούρ μπορούσαν να χτίσουν μόνο στην βόρεια όχθη του ποταμού Μεύση - η νότια όχθη ανήκε στους επισκόπους της Λιέγης και αναπτύχθηκε πιο αργά στην πόλη Ζαμπ (σήμερα προάστιο της Ναμούρ). Το 1262 η Ναμούρ περιήλθε στην κατοχή του Κόμητα της Φλάνδρας και αγοράστηκε από τον Δούκα Φίλιππο τον Καλό της Βουργουνδίας το 1421.

Αφού η Ναμούρ έγινε μέρος των Ισπανικών Κάτω Χωρών στη δεκαετία του 1640, το φρούριό της ενισχύθηκε σημαντικά. Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ' της Γαλλίας εισέβαλε το 1692, καταλαμβάνοντας την πόλη και προσαρτώντας την στην Γαλλία. Ο διάσημος στρατιωτικός μηχανικός του Βομπάν ξανάκτισε το φρούριο.

Η γαλλική κυριαρχία ήταν σύντομη, καθώς ο Γουλιέλμος Γ' της Οράγγης-Νασσάου κατέλαβε τη Ναμούρ μόλις τρία χρόνια αργότερα το 1695 κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Μεγάλης Συμμαχίας. Με τη Συνθήκη Μπάρριερ του 1709, οι Ολλανδοί κέρδισαν το δικαίωμα να φρουρούν τη Ναμούρ, αν και η επακόλουθη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 έδωσε τον έλεγχο των Πρώην Ισπανικών Κάτω Χωρών στον Αυστριακό Οίκο των Αψβούργων. Έτσι, ενώ οι Αυστριακοί έλεγχαν την πόλη, το φρούριο ελεγχόταν από τους Ολλανδούς. Κατά την περίοδο αυτή ξανακτίστηκε.
Η Γαλλία εισέβαλε εκ νέου το 1794, μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Η Ναμούρ προσαρτήθηκε ξανά στην Γαλλία και της επιβλήθηκε ένα καταπιεστικό Επαναστατικό καθεστώς. Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1815, το Συνέδριο της Βιέννης ενσωμάτωσε το σημερινό Βέλγιο στο Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών. Το Βέλγιο αποσχίσθηκε από την Ολλανδία το 1839 ως επακόλουθο της Βελγικής Επανάστασης και η Ναμούρ συνέχισε να είναι μείζων πόλη - φρούριο υπό το νέο καθεστώς. Το φρούριο ξανακτίστηκε για άλλη μια φορά το 1887.

Η Ναμούρ ήταν μεγάλος στόχος της Γερμανικής εισβολής στο Βέλγιο το 1914, που επεδίωκε να χρησιμοποιήσει την κοιλάδα του Μεύση ως δίοδο προς τη Γαλλία. Παρόλο που είχε τη φήμη σχεδόν απόρθητου, το φρούριο έπεσε μετά από μόλις τρεις μέρες μάχης και η πόλη κατελήφθη από τους Γερμανούς έως το τέλος του πολέμου. Η πόλη είχε λίγο διαφορετική τύχη κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Βρισκόταν στην πρώτη γραμμή στη Μάχη των Αρδεννών του 1940 και στην αποκαλούμενη "Battle of the Bulge", σημαντική μάχη κατά την αντεπίθεση των γερμανικών δυνάμεων στις Αρδέννες το 1944, η οποία έληξε με νίκη των αμερικανικών δυνάμεων τον Ιανουάριο του 1945. Η πόλη υπέστη βαριές καταστροφές και στους δύο πολέμους.

Η Ναμούρ συνέχισε να φιλοξενεί τους αλεξιπτωτιστές του Βελγικού Στρατού μέχρι την αποχώρησή τους το 1977.

Οικονομία

Η Ναμούρ είναι σημαντικό εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο και παράγονται εκεί μηχανήματα, μέταλλα και πορσελάνη. Είναι, επίσης, σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος, καθώς βρίσκεται στον άξονα βορρά-νότου μεταξύ των Βρυξελλών και της Πόλης του Λουξεμβούργου, και στον άξονα ανατολής-δύσης μεταξύ της Λιλ και της Λιέγης. Ποτάμιες φορτηγίδες περνούν από τη μέση της πόλης κατά μήκος του ποταμού Μεύση.

Πολιτισμός και αξιοθέατα

Η Ναμούρ έχει αναλάβει ένα νέο ρόλο ως πρωτεύουσα της ομόσπονδης περιοχής της Βαλλωνίας. Η θέση της στην κεφαλή των Αρδεννών την έχει επίσης καταστήσει δημοφιλές τουριστικό κέντρο, με ένα καζίνο στη νότια περιφέρειά της στην αριστερή όχθη του Μεύση.

Το πιο χαρακτηριστικό αξιοθέατο της πόλης είναι το φρούριο, που σήμερα έχει αποστρατικοποιηθεί και είναι ανοιχτό στο κοινό. Το Πάσχα φιλοξενεί ένα φεστιβάλ μπύρας. Η Ναμούρ έχει επίσης ένα καθεδρικό του 18ου αιώνα αφιερωμένο στον Άγιο Αλβανό (Saint Aubain).

Ένα παράξενο έθιμο των κατοίκων της Ναμούρ είναι το ετήσιο Combat de l'Échasse d'Or (Μάχη του Χρυσού Ξυλοπόδαρου), που λαμβάνει χώρα την τρίτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου. Δύο ομάδες, οι Mélans και οι Avresses, ντύνονται με μεσαιωνικά ρούχα ενώ στέκονται σε ξυλοπόδαρα και "μάχονται" σε μία από τις κεντρικές πλατείες της πόλης.

Η Ναμούρ έχει ένα διακεκριμένο πανεπιστήμιο, το Facultés Universitaires Notre-Dame-de-la-Paix, ιδρυμένο το 1831.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εικόνες της Ναμούρ
• Διαδυκτιακός τόπος για τις οχυρώσεις
• Ιστοσελίδα για την πολιορκία της Ναμούρ, 1692