-- Δήμος Ρεθύμνης --

Η Καρέ είναι χωριό του δήμου Ρεθύμνης, της περιφερειακής ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 81 κατοίκους. Απέχει 16 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο, και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 460 μ.,[1] στους πρόποδες του όρους Βρυσίνας.[2] Έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός.

Ιστορικά στοιχεία

Ο Στέργιος Σπανάκης ταυτίζει το χωριό με το χωριό Carea η οποία αναφέρεται σε έγγραφο του δουκικού αρχείου του Χάνδακα το 1381 ως φέουδο του Τζ. Κιρίνο, χωρίς όμως να προσδιορίζεται η επαρχία. Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Carea στην επαρχία Ρεθύμνου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Carea με 215 κατοίκους και 404 οφειλόμενες αγγαρείες και ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα το 1630 ως Charea. Στην τουρκική απογραφή του 1659 αναφέρεται ως Karya με 40 σπίτια. Στο έργο Κρητικά του Μιχαήλ Χουρμούζη το 1842 αναφέρεται ως Καρές. Το όνομα προέρχεται από το δέντρο καρυδιά, το οποίο στην τοπική διάλεκτο λέγεται καρέ.[1]

Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται στο δήμο Χρωμοναστηρίου ως Καρέ και είχε 181 Χριστιανούς και 71 Τούρκους κατοίκους. Στην απογραφή του 1900 είχε 165 κατοίκους. Στην απογραφή του 1920 αναφέρεται ως υπογόμενη στον αγροτικό δήμο Αμπελακίου.[1] Το 1925, η Καρέ ορίστηκε έδρα κοινότητας, η οποία παρέμεινε την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση, οπότε και προσαρτήθηκε στον Δήμο Ρεθύμνης.[3]

Στο παρελθόν στο χωριό λειτουργούσαν τρία καφενεία, δύο τυροκομία, τρία ελαιοτριβεία και ένα μύλος άλεσης σιταριού, αλλά λόγω της ερήμωσης πλέον λειτουργεί μόνο ένα καφενείο.[4]

Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:

Απογραφή	1900	1920	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011
Πληθυσμός[1]	165	180	217	211	214	182	119	108		79	81

Αξιοθέατα

Στην Καρέ βρίσκεται ο ναός του Αγίου Στεφάνου, μονόκλιτος ναός με τέμπλο του 1913, και ο ναός του Αγίου Γεωργίου, με κολυμβήθρα του 1880 και φορητές εικόνες του 1838 και 1843. Ο νεκροταφικός ναός είναι αφιερωμένος στον Τίμιο Σταυρό. Στην ενορία Καρέ υπάγονται επίσης τα εξωκκλήσια του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.[5]

Παραπομπές

Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 366.
«Καρέ». www.rethymno.gr. Δήμος Ρεθύμνης. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2019.
«Καρέ (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2019.
«Μετρήθηκαν 22 κορίτσια σε 4 σπίτια μιας γειτονιάς!». www.madeincreta.gr. 15 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2019.
«Επαρχία Ρεθύμνου». www.imra.gr. Ιερά Μητρόπολις Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου. 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2019.

Δημοτική Ενότητα Ρεθύμνης
Δημοτική Κοινότητα Ρεθύμνης
Αγία Ειρήνη, η
Ανώγεια, τα
Γάλλος, ο
Γιαννούδιον, το
Μεγάλο Μετόχι, το
Μικρό Μετόχι, το
Ξηρόν Χωρίον, το
Ρέθυμνον, το
Τρία Μοναστήρια, τα
Τοπική Κοινότητα Αρμένων
Άγιος Γεώργιος, ο
Αρμένοι, οι
Σωματάς, ο
Φωτεινός, ο
Τοπική Κοινότητα Γουλεδιανών
Γενή, η
Γουλεδιανά, τα
Τοπική Κοινότητα Καρές
Αμπελάκιον, το
Καρέ, η
Τοπική Κοινότητα Καστέλλου
Κάστελλος, ο
Τοπική Κοινότητα Κούμων
Κούμοι, οι
Τοπική Κοινότητα Μαρουλά
Δίλοφο, το
Μαρουλάς, ο
Τοπική Κοινότητα Όρους
Όρος, το
Τοπική Κοινότητα Πρασιών
Πρασιαί, αι
Τοπική Κοινότητα Ρουσσοσπιτίου
Ρουσσοσπίτιον, το
Τοπική Κοινότητα Σελλίου
Μύρθιος, η
Σελλίον, το
Τοπική Κοινότητα Χρομοναστηρίου
Καπεδιανά, τα
Μύλοι, οι
Πρινέδες, οι
Χρομοναστήριον, το

Νομός Ρεθύμνης : Δήμος, Κοινότητα Ρεθύμνου | Ανωγείων | Αρκαδίου | Γεροποτάμου | Κουλούκωνα | Κουρήτων | Λάμπης | Λαππαίων | Νικηφόρου Φωκά | Σιβρίτου | Φοίνικα | Ζωνιανών Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε: Διοικητική διαίρεση νομού Ρεθύμνης