.
Ο Σιβύρτιος (4ος αιώνας π.Χ.) ήταν Έλληνας αξιωματικός από την Κρήτη στις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.[1][2] Με την επιστροφή του Αλέξανδρου από την Ινδία, διορίστηκε ως ο σατράπης της Καρμανίας.
Από το πόστο αυτό, σύντομα μετακινήθηκε στην επαρχία της Αραχωσίας, η οποία ήταν πιο σημαντική, καθώς και αυτή της Γεδρωσίας, η οποία του δόθηκε μετά τον θάνατο του πρώην κυβερνήτη Θώα.[3] Με τον θάνατο του Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., σύμφωνα με τη Συμφωνία της Βαβυλώνας ο Σιβύρτιος διατήρησε την διοίκηση των επαρχιών του, όπως έγινε και με τους περισσότερους κυβερνήτες των απομακρυσμένων ανατολικών σατραπειών, όπως και τις διατήρησε επίσης και κατά την επακόλουθη Συμφωνία του Τριπαράδεισου το 321 π.Χ..[4]
Με την έναρξη των πολέμων των διαδόχων το 320-319 π.Χ., και τις διαιρέσεις ανάμεσα στους κυβερνήτες των επαρχιών της αυτοκρατορίας στην ανατολή, ο Σιβύρτιος συμμάχησε με τον Πευκέστα εναντίον του Πείθων και του Σέλευκου, και αργότερα συνόδευσε τον Πείθων όταν ενώθηκε με τον Ευμένη στα Σούσα το 317 π.Χ.. Η κύρια συμμαχία του όμως ήταν με τον Πευκέστα, και όχι τον Ευμένη -ο οποίος ήταν ο ανώτατος αξιωματικός-, και με τις διάφορες αντιπαλότητες που αναδείχθηκαν μεταξύ Πευκέστα και Ευμένη αργότερα, ο Σιβύρτιος υποστήριξε σθεναρά τον Πευκέστα, κάτι που προκάλεσε την οργή του Ευμένη ο οποίος τον απείλησε με δίκη για ανυποταξία, κάτι από το οποίο ο Σιβύρτιος δε θα μπορούσε να γλιτώσει παρά μόνο με φυγή. Η ανοιχτή του αυτή σύγκρουση με τον Ευμένη, έγινε αργότερα πλεονέκτημα μια και μετά την ήττα του Ευμένη από τον Αντίγονο, ο Αντίγονος έδειξε εύνοια στον Σιβύρτιο και τον διατήρησε στην σατραπεία του, δίνοντας του και ένα σημαντικό αριθμό Αργυράσπιδων υπό την διοίκηση του. Το μέτρο αυτό επιφανειακά είχε σκοπό την φύλαξη των σατραπειών από τις επιδρομές των γειτονικών βαρβαρικών φυλών, αλλά στην ουσία σκόπευε στην εξασθένηση των Αργυράσπιδων, οι οποίοι πέρα από τη φήμη ισχυρών πολεμιστών, θεωρούνταν γενικώς ταραχοποιοί και απείθαρχοι.[5]
Ο Αρριανός αναφέρει πως μετά την συνθηκολόγηση του Σέλευκου με τον Τσαντραγκούπτα της Ινδίας, ο Μεγασθένης, ο οποίος ήταν ιστορικός και ο πρεσβευτής του Σέλευκου στην Ινδία, έζησε με τον Σιβίρτιο, κάτι που φανερώνει πως ο Σιβίρτιος διατήρησε την εξουσία του για πολλά χρόνια.[6]
Παραπομπές
Smith, William (editor); Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Sibyrtius", Boston, (1867)
Helmut Berve (Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage #703
Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασης, vi. 27 / Κούρτιος Ρούφιος, Historiae Alexandri Magni, ix. 10
Ιουστίνος, Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου, xiii. 4 / Φώτιος, Βιβλιοθήκη, cod. 92 / Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, xviii. 39, 51, 52, 72
Διόδωρος Σικελιώτης, xix. 14, 23, 48 / Πολύαινος, Στρατηγήματα, iv. 6
Αρριανός, v. 6
|
Στρατηγοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Οι Σωματοφύλακες (Οι πλέον επίλεκτοι των Εταίρων) : Αριστόνους (ως το 323 π.Χ.) - Αρύββας (ως το332 π.Χ.) - Βάλακρος (ως το 333 π.Χ.) - Δημήτριος (ως το331 π.Χ.) - Λυσίμαχος (ως το 323 π.Χ.) - Πτολεμαίος (ως το334 π.Χ.) - Πτολεμαίος του Σελεύκου (ως το 333 π.Χ.) - Πείθων (ως το 323 π.Χ.) - Ηφαιστίωνας (ως το 324 π.Χ.) - Μένης (ως το 330 π.Χ.) - Λεοννάτος (ως το 323 π.Χ.) - Περδίκκας (ως το 323 π.Χ.) - Πτολεμαίος ο Σωτήρ (ως το 323 π.Χ.) - Πευκέστας (ως το 323 π.Χ.) Σατράπες με βάση τη Συμφωνία της Βαβυλώνας (323 π.Χ.) : Αντίπατρος (Μακεδονία & λοιπή Ελλάδα) - Φίλωνας (Ιλλυρία & Ήπειρος) - Λυσίμαχος (Θράκη) - Λεοννάτος (Ελλησποντική Φρυγία) - Αντίγονος (Φρυγία) - Άσανδρος (Καρία) - Νέαρχος (Λυκία & Παμφυλία) - Μένανδρος (Λυδία) - Φιλώτας(3) (Κιλικία) - Ευμένης (Καππαδοκία & Παφλαγονία) - Πτολεμαίος (Αίγυπτος) - Λαομέδων ο Μυτιληναίος (Συρία) - Νεοπτόλεμος (Αρμενία) - Πευκέστας (Βαβυλωνία) - Αρχεσίλας (Μεσοποταμία) - Πείθων (Μηδία) - Τηλεπόλεμος (Περσία) - Νικάνωρ(2) (Παρθία) - Αντιγένης (Σουσιανή) - Άρχων (Πελασγία) - Φίλιππος (Υρκανία) - Στασάνωρ (Αρία & Δραγγιανή) - Σιβύρτιος (Αραχωσία & Γεδρωσία) - Αμύντας (Βακτρία) - Σκυθαίος (Σογδιανή) Σατράπες με βάση τη Συμφωνία του Τριπαραδείσου (321 π.Χ.) : Αντίπατρος (Μακεδονία & λοιπή Ελλάδα) - Λυσίμαχος (Θράκη) - Φίλιππος Αρριδαίος (Ελλησποντική Φρυγία) - Αντίγονος (Φρυγία, Λυκία & Παμφυλία) Κάσσανδρος (Καρία) - Κλείτος ο Λευκός (Λυδία) - Φιλόξενος (Κιλικία) - Νικάνωρ(2) (Καππαδοκία & Παφλαγονία) - Πτολεμαίος (Αίγυπτος) - Λαομέδων ο Μυτιληναίος (Συρία) - Πευκέστας (Περσία) - Αμφίμαχος (Μεσοποταμία) - Πείθων (Μηδία) - Τηλεπόλεμος (Καρμανία) - Φίλιππος (Παρθία) - Αντιγένης (Σουσιανή) - Σέλευκος (Βαβυλωνία) - Στασάνωρ (Βακτρία & Σογδιανή) - Στάσανδρος (Αρία & Δραγγιανή) - Σιβύρτιος (Αραχωσία & Γεδρωσία) Στρατηγοί Μακεδονικού Ιππικού ή των Εταίρων : Περδίκκας - Ηφαιστίωνας - Φιλώτας(4) - Πτολεμαίος ο Σωτήρ - Κλείτος ο Μέλας - Αντίγονος - Λυσίμαχος - Μένανδρος - Λεοννάτος - Λαομέδων ο Μυτιληναίος - Νεοπτόλεμος - Ερίγυιος Στρατηγοί Μακεδονικού Πεζικού ή των Φαλαγγών : Μελέαγρος - Κρατερός - Σέλευκος - Πολυπέρχων - Αντιγένης - Κοίνος - Πτολεμαίος του Σελεύκου Στρατηγοί διαφόρων λοιπών στρατιωτικών σωμάτων : Αλκέτας - Αμφίμαχος - Αμύντας - Αρχεσίλας - Άρχων - Άσανδρος - Κλείτος ο Λευκός - Νέαρχος (Ναύαρχος) - Νικάνωρ(1) - Νικάνωρ(2) - Πείθων(5) - Πείθων του Αγήνορα(6) - Πευκέστας - Φίλιππος - Φίλωνας - Φιλώτας (3) - Φιλόξενος - Σκυθαίος - Σιβύρτιος - Στασάνωρ - Στάσανδρος - Τηλεπόλεμος |
| (1) Γιος του Παρμενίωνα, πέθανε το 330 π.Χ., να μην συγχέεται με (2) (2) Σατράπης της Μηδίας μετά τη Συμφωνία της Βαβυλώνας και αργότερα της Καππαδοκίας, πιθανόν ο Νικάνωρ των Σταγείρων. (3) Σατράπης της Κιλικίας μετά τη Συμφωνία της Βαβυλώνας. (4) Γιος του Παρμενίωνα, πέθανε το 330 π.Χ., να μην συγχέεται με (3) (5) Γιος του Κρατεύα, σωματοφύλακας και σατράπης της Μηδίας να μην συγχέεται με (6) (6) Ανέλαβε μετά την Πολιορκία των Μαλλών τη σατραπεία της Γανδάρας και στη συνέχεια της Πενταποταμίας. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
