.
Ο Αντιγένης ήταν στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου,[1] ο οποίος είχε υπηρετήσει και υπό τον Φίλιππο Β', χάνοντας το ένα του μάτι κατά την πολιορκία της Περίνθους το 340 π.Χ..
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου το 323 π.Χ., απέκτησε την σατραπεία της Σουσιάνας(Σούσα). Το 321 π.Χ., συμμετείχε υπό τον αντιβασιλέα της αυτοκρατορίας Περδίκκα εναντίον του Πτολεμαίου, και μετά την ήττα του Περδίκκα στην Αίγυπτο, τον δολοφόνησε στη σκηνή του μαζί με τον Ευμένη τον Καρδιανό και τον Σέλευκο.
Μετέπειτα, ως διοικητής των Αργυράσπιδων ακολούθησε τον Ευμένη κατά την διαμάχη του τελευταίου με τον Αντίγονο τον Μονόφθαλμο στους πολέμους των διαδόχων. Με την επακόλουθη ήττα του Ευμένη, ο Αντιγένης τον πρόδωσε συλλαμβάνοντας τον και παραδίδοντας τον στον Νικάνωρ, αξιωματικό του Αντίγονου. Ο Αντίγονος όμως απεχθάνονταν τον Αντιγένη, ενώ αντίθετα είχε σε μεγάλη εκτιμηση τον Ευμένη, από τις παλιές μέρες που πολεμούσαν μαζί υπό τον Αλέξανδρο, αν και μετά από μια εβδομάδα αιχμαλωσίας τον εκτέλεσε. Έτσι, ο Αντίγονος με τη σειρά του συνέλαβε τον Αντιγένη, τον οποίο και τιμώρησε σκληρά τοποθετώντας τον μέσα σε ένα λάκκο και καίγοντας τον ζωντανό.[2]
Παραπομπές
Smith, William (editor); Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Antigenes (1)", Boston, (1867)
Πλούταρχου, Βίοι Παράλληλοι, "Αλέξανδρος", 70, "Ευμένης", 13; Φώτιος, Βιβλιοθήκη, cod. 92; Διόδωρος ο Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, xviii. 62, xix. 12, 44
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
