.
Ο Πείθων του Αγήνορα (πέθανε το 312 π.Χ.) ήταν αξιωματικός της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ινδία, και κατόπιν ανέλαβε την σατραπεία της Βαβυλωνίας από το 316 έως το 312 π.Χ., μέχρι τον θάνατο του στη μάχη της Γάζας το 312 π.Χ.
Ινδική επικράτεια
Ο Πείθων κυβερνούσε την περιοχή της Γανδάρας, νοτίως του Ινδού, από την σύζευξη των ποταμών Ινδό και Ακεσίνη(Τσενάμπ), έως τη θάλασσα.
Ο Πείθων σημείωσε πολλές στρατιωτικές επιτυχίες κατά τις εκστρατείες στην Ινδία, και πρωτοαναφέρεται ως διοικητής τάγματος φαλάγγων τον Ιανουάριο του325 π.Χ. στην εκστρατεία κατά των Μάλλιων(Μάλαβα) στο δυτικό Παντζάμπ. Μετά τις επιτυχίες του αυτές, ο Αλέξανδρος τον διόρισε αντιβασιλέα της περιοχής του Ινδού. γύρω στο325 π.Χ..[1] Η περιοχή βρισκόταν ανάμεσα στην σύζευξη των ποταμών Ινδό και Ακεσίνη(Τσενάμπ) και έως την θάλασσα στα νότια, στα ανατολικά της περιοχής οι Παροπαμισάδες διαχειρίζονταν από τον Οξυάρτη, πατέρα της Ρωξάνης, και στα βόρεια διοικούσε ο Φίλιππος (γιος του Ματσάτα). Αργότερα, ο Πείθωνας κατέστειλε την εξέγερση του Ινδού βασιλιά Μουσικάνου στην κορυφή του Ινδού, καταστρέφοντας τις πόλεις που έλεγχε, και πουλώντας τους κάτοικους των πόλεων αυτών ως σκλάβους.
Η θέση του Πείθωνα επιβεβαιώθηκε με την Συμφωνία της Βαβυλώνας το 323 π.Χ.[2] μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, καθώς και δύο χρόνια αργότερα με την Συμφωνία του Τριπαράδεισου το 321 π.Χ., όπου ο Πείθωνας θα διαχειριζόταν την περιοχή πέρα από το Ινδοκούς, ανάμεσα στους άλλους σατράπες της περιοχής, Οξυάρτη στα ανατολικά, και τους Ινδούς Πώρο και Ταξίλη στις περιοχές γύρω από τον Ινδό ποταμό και την πρωτεύουσα της περιοχής Πατάλα.
Σύμφωνα με άλλες πηγές, κάποια στιγμή διορίστηκε επίσης και σατράπης του Παντζάμπ.
Απώλεια εδαφών
Το 317 π.Χ., ένας άλλος Μακεδόνας αξιωματικός με το όνομα Πείθων, ο σατράπης της Μηδίας, προσπάθησε να θέσει υπό τον έλεγχο του τους παραπάνω σατράπες στα ανατολικά της αυτοκρατορίας. Τα Μακεδονικά στρατεύματα στην Ινδία στάλθηκαν να τον αντιμετωπίσουν, αποδυναμώνοντας έτσι τις άμυνες των Ελληνικών θέσεων απέναντι στην υπόλοιπη Ινδική επικράτεια, και ένα χρόνο αργότερα ο Πείθωνας (γιος του Αγήνορα) αποχώρησε από την Ινδία το 316 π.Χ. για την Βαβυλώνα.
Σε αυτό το χρονικό σημείο, ο Τσαντραγκούπτα Μαουρύα, ξεκίνησε την επέκταση του βασιλείου του από τον Γάγγη προς τα βορειοδυτικά, κατακτώντας τις περιοχές που έλεγχαν οι Μακεδόνες και οι σύμμαχοι τους και αφού προηγουμένως είχε φροντίσει οι τοπικοί άρχοντες τους να δολοφονηθούν[2]. Αργότερα, ο Τσαντραγκούπτα αντιμετώπισε τον ίδιο τον Σέλευκο ο οποίος εκστράτευσε εναντίον του, και κατάφερε να τον κερδίσει στις μάχες κοντά στον Ινδό ποταμό. Σύντομα σύναψε συμμαχία μαζί του και παντρεύτηκε την κόρη του Σέλευκου ώστε να σταθεροποιηθεί η ειρήνη. Ο Τσαντραγκούπτα θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους Ινδούς βασιλιάδες όλων των εποχών, και ήταν αυτός που ένωσε την Ινδία σε ενιαίο κράτος για πρώτη φορά.
Σατράπης της Βαβυλώνας (315 – 312 π.Χ.)
Το 315 π.Χ., ο Πείθων του Αγήνορα, διορίστηκε σατράπης της Βαβυλωνίας από τον Αντίγονο τον Μονόφθαλμο, και συμμετείχε στην πλευρά του στην διαμάχη εναντίον του Κάσσανδρου και Πτολεμαίου το 314 π.Χ.. Ο Πείθων ήταν υπό τη διοίκηση του Νέαρχου, πρώην ναύαρχο του Αλέξανδρου, ο οποίος με τη σειρά του καθοδηγούνταν από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, γιό του Αντίγονου. Στην μάχη της Γάζας το φθινόπωρο του 312 π.Χ., η Ελληνιστική Αίγυπτος του Πτολεμαίου ήταν η νικήτρια της πολεμικής σύγκρουσης, κατά την διάρκεια της οποίας ο Πείθων σκοτώθηκε.
Παραπομπές
«Αρριανού Ανάβασις, Βιβλίο 6β».
«Ιουστίνος, XIII.4 και XV.4.12-13».
|
Στρατηγοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Οι Σωματοφύλακες (Οι πλέον επίλεκτοι των Εταίρων) : Αριστόνους (ως το 323 π.Χ.) - Αρύββας (ως το332 π.Χ.) - Βάλακρος (ως το 333 π.Χ.) - Δημήτριος (ως το331 π.Χ.) - Λυσίμαχος (ως το 323 π.Χ.) - Πτολεμαίος (ως το334 π.Χ.) - Πτολεμαίος του Σελεύκου (ως το 333 π.Χ.) - Πείθων (ως το 323 π.Χ.) - Ηφαιστίωνας (ως το 324 π.Χ.) - Μένης (ως το 330 π.Χ.) - Λεοννάτος (ως το 323 π.Χ.) - Περδίκκας (ως το 323 π.Χ.) - Πτολεμαίος ο Σωτήρ (ως το 323 π.Χ.) - Πευκέστας (ως το 323 π.Χ.) Σατράπες με βάση τη Συμφωνία της Βαβυλώνας (323 π.Χ.) : Αντίπατρος (Μακεδονία & λοιπή Ελλάδα) - Φίλωνας (Ιλλυρία & Ήπειρος) - Λυσίμαχος (Θράκη) - Λεοννάτος (Ελλησποντική Φρυγία) - Αντίγονος (Φρυγία) - Άσανδρος (Καρία) - Νέαρχος (Λυκία & Παμφυλία) - Μένανδρος (Λυδία) - Φιλώτας(3) (Κιλικία) - Ευμένης (Καππαδοκία & Παφλαγονία) - Πτολεμαίος (Αίγυπτος) - Λαομέδων ο Μυτιληναίος (Συρία) - Νεοπτόλεμος (Αρμενία) - Πευκέστας (Βαβυλωνία) - Αρχεσίλας (Μεσοποταμία) - Πείθων (Μηδία) - Τηλεπόλεμος (Περσία) - Νικάνωρ(2) (Παρθία) - Αντιγένης (Σουσιανή) - Άρχων (Πελασγία) - Φίλιππος (Υρκανία) - Στασάνωρ (Αρία & Δραγγιανή) - Σιβύρτιος (Αραχωσία & Γεδρωσία) - Αμύντας (Βακτρία) - Σκυθαίος (Σογδιανή) Σατράπες με βάση τη Συμφωνία του Τριπαραδείσου (321 π.Χ.) : Αντίπατρος (Μακεδονία & λοιπή Ελλάδα) - Λυσίμαχος (Θράκη) - Φίλιππος Αρριδαίος (Ελλησποντική Φρυγία) - Αντίγονος (Φρυγία, Λυκία & Παμφυλία) Κάσσανδρος (Καρία) - Κλείτος ο Λευκός (Λυδία) - Φιλόξενος (Κιλικία) - Νικάνωρ(2) (Καππαδοκία & Παφλαγονία) - Πτολεμαίος (Αίγυπτος) - Λαομέδων ο Μυτιληναίος (Συρία) - Πευκέστας (Περσία) - Αμφίμαχος (Μεσοποταμία) - Πείθων (Μηδία) - Τηλεπόλεμος (Καρμανία) - Φίλιππος (Παρθία) - Αντιγένης (Σουσιανή) - Σέλευκος (Βαβυλωνία) - Στασάνωρ (Βακτρία & Σογδιανή) - Στάσανδρος (Αρία & Δραγγιανή) - Σιβύρτιος (Αραχωσία & Γεδρωσία) Στρατηγοί Μακεδονικού Ιππικού ή των Εταίρων : Περδίκκας - Ηφαιστίωνας - Φιλώτας(4) - Πτολεμαίος ο Σωτήρ - Κλείτος ο Μέλας - Αντίγονος - Λυσίμαχος - Μένανδρος - Λεοννάτος - Λαομέδων ο Μυτιληναίος - Νεοπτόλεμος - Ερίγυιος Στρατηγοί Μακεδονικού Πεζικού ή των Φαλαγγών : Μελέαγρος - Κρατερός - Σέλευκος - Πολυπέρχων - Αντιγένης - Κοίνος - Πτολεμαίος του Σελεύκου Στρατηγοί διαφόρων λοιπών στρατιωτικών σωμάτων : Αλκέτας - Αμφίμαχος - Αμύντας - Αρχεσίλας - Άρχων - Άσανδρος - Κλείτος ο Λευκός - Νέαρχος (Ναύαρχος) - Νικάνωρ(1) - Νικάνωρ(2) - Πείθων(5) - Πείθων του Αγήνορα(6) - Πευκέστας - Φίλιππος - Φίλωνας - Φιλώτας (3) - Φιλόξενος - Σκυθαίος - Σιβύρτιος - Στασάνωρ - Στάσανδρος - Τηλεπόλεμος |
| (1) Γιος του Παρμενίωνα, πέθανε το 330 π.Χ., να μην συγχέεται με (2) (2) Σατράπης της Μηδίας μετά τη Συμφωνία της Βαβυλώνας και αργότερα της Καππαδοκίας, πιθανόν ο Νικάνωρ των Σταγείρων. (3) Σατράπης της Κιλικίας μετά τη Συμφωνία της Βαβυλώνας. (4) Γιος του Παρμενίωνα, πέθανε το 330 π.Χ., να μην συγχέεται με (3) (5) Γιος του Κρατεύα, σωματοφύλακας και σατράπης της Μηδίας να μην συγχέεται με (6) (6) Ανέλαβε μετά την Πολιορκία των Μαλλών τη σατραπεία της Γανδάρας και στη συνέχεια της Πενταποταμίας. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
