.
Ο Άσανδρος (4ος αιώνας π.Χ.) ήταν ο γιός του Φιλώτα και εγγονός του Παρμενίωνα, δύο υψηλόβαθμων στρατηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο οποίος το 330 π.Χ. τους εκτέλεσε με την κατηγορία της προδοσίας.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, το334 π.Χ., ο Αλέξανδρος διόρισε τον Άσανδρο σατράπη της Λυδίας καθώς και του έδωσε έλεγχο στις υπόλοιπες περιοχές που έλεγχαν προηγουμένως οι Πέρσες υπό τον Σπιθριδάτη, μαζί με μια ισχυρή φρουρά ώστε να διατηρεί τον Μακεδονικό έλεγχο στη περιοχή.[1] Στο ξεκίνημα του328 π.Χ., αναφέρεται πως ο Άσανδρος μαζί με τον Νέαρχο οδήγησαν έναν αριθμό από Έλληνες μισθοφόρους στον Αλέξανδρο τον καιρό που είχε στρατοπεδεύσει στη Ζαριάσπα(σημερινό Μπαλχ στο βόρειο Αφγανιστάν).[1]
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου το 323 π.Χ. και την Συμφωνία της Βαβυλώνας που επακολούθησε, ο Άσανδρος απέκτησε τη διοίκηση της Καρίας ως την σατραπεία του, κάτι που συνέβη και κατά την Συμφωνία του Τριπαράδεισου δύο χρόνια αργότερα το 321 π.Χ.. Στους πολέμους των διαδόχων που ακολούθησαν σύντομα μετά, πολέμησε εναντίον του Αττάλου του Ανδρομένους και του Αλκέτα, όπου και οι δύο ήταν πρώην σύμμαχοι του Περδίκκα[2] ο οποίος είχε πεθάνει νωρίτερα, αλλά ηττήθηκε από αυτούς. Το 317 π.Χ., ενώ ο Αντίγονος είχε εκστρατεύσει στις επαρχίες της Περσίας και της Μηδίας, ο Άσανδρος ισχυροποιήθηκε στη Μικρά Ασία και χωρίς αμφιβολία υπήρξε μέλος της συμμαχίας που σχηματίστηκε από τον Πτολεμαίο και τον Κάσσανδρο[3] εναντίον του Αντίγονου του Μονόφθαλμου.
Το 315 π.Χ., όταν ο Αντίγονος ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του εναντίον της συμμαχίας, έστειλε κάποιον στρατηγό με την ονομασία Πτολεμαίος, ο οποίος ήταν ανηψιός του, με ένα στρατό ώστε να ανακαταλάβει την Σαμψούντα, καθώς και να εκδιώξει τον Άσανδρο από την Καππαδοκία όπου στο μεταξύ είχε εισβάλλει. Καθώς όμως ο Άσανδρος υποστηρίζονταν από τους Πτολεμαίο και Κάσσανδρο, αντιστάθηκε επιτυχώς ως το 313 π.Χ., όταν και πλέον ο ίδιος ο Αντίγονος οδήγησε τα στρατεύματα του εναντίον του, και πιέζοντας τον αφόρητα κατάφερε να τον κάνει να συνθηκολογήσει παραδίδοντας όλο του το στρατό, να αποχωρήσει από τις περιοχές όπου είχε επεκταθεί, να θεωρήσει το ότι μπορεί να κρατήσει της σατραπεία της Καρίας που ήδη είχε ως δώρο, και να του δώσει τον αδερφό του τον Αγάθων ως όμηρο. Μετά από λίγες μέρες όμως ο Άσανδρος έσπασε την ταπεινωτική αυτή συμφωνία. Προσπάθησε να πάρει τον αδερφό του πίσω από τον Αντίγονο, και έστειλε πρέσβεις στον Πτολεμαίο και τον Σέλευκο προς αναζήτηση βοήθειας. Ο Αντίγονος, απτόητος από αυτές τις κινήσεις, έστειλε αμέσως στρατό για την καταστολή του Άσανδρου. Η Καρία εμφανίζεται να κατακτήθηκε, και το όνομα του Άσανδρου εξαφανίστηκε από την ιστορία σε αυτή την χρονική στιγμή.[3]
Παραπομπές
Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασης, i. 18, iv. 7
Φώτιος, Βιβλιοθήκη, cod. 82, cod. 92 / Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, xviii. 3, 39 / Ιουστίνος, Επιτομή του Πομπηίου Τρόγου, xiii. 4 / Κούρτιος Ρούφιος, Historiae Alexandri Magni, x. 10
Διόδωρος Σικελιώτης, xix. 62, 68, 75
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
