.

Ελλάδα

Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας

Νομός Μεσσηνίας

-- Δήμος Κυπαρισσίας --

Οι Βρύσες[4] (επίσημη ονομασία: αι Βρύσαι), είναι οικισμός κοντά στην Κυπαρισσία και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας.

View Larger Map

Τοποθεσία

Το χωριό βρίσκεται βορειοανατολικά της Κυπαρισσίας σε υψόμετρο 251[1][5] μέτρα και απέχει περίπου 5 χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους, όση είναι δηλαδή και η απόστασή του από την Κυπαρισσία.

Ιστορία

Το χωριό Βρύσες είναι ριζωμένο στους πρόποδες του βουνού Άη Βλάσης με το ομώνυμο ξωκλήσι στην κορυφή του[4] και έχει μακρόχρονη ιστορία. Οι πρώτοι του κάτοικοι θεωρείται ότι ήταν βοσκοί, οι οποίοι κατέβηκαν από τα πιο ορεινά σημεία με τα γιδοπρόβατά τους και εγκαταστάθηκαν σε αυτό. Η επικρατέστερη άποψη για την ονομασία του χωριού, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή του Δήμου Τριφυλίας, αλλά και με βάση τις τοπικές παραδόσεις, είναι ότι η λέξη «βρύσες», οφείλεται στις πολλές πηγές, που υπάρχουν γύρω από τις Βρύσες. Από αυτές, άλλωστε υδρεύεται και η κωμόπολη της Κυπαρισσίας.[4] Μερικές από αυτές είναι οι πηγές: Ανάβρυοι, Νεράκια, Βρύση του Ραγιά, Βρύση της Μουριάς, Βρύση του Κουρτ-Αγά, η Βρύση στο Πηγαδούλι, η μικρή πηγή στα Τζιριάνικα και η μεγάλη πηγή σην είσοδο του χωριού Κεφαλόβρυσος. Η περίοπτη θέση του χωριού ήταν και η κυριότερη αιτία καταστροφών του. Αρκετές φορές κάηκε ολοκληρωτικά, αλλά στη συνέχεια ξαναδημιουργήθηκε. Η μεγαλύτερη καταστροφή για το χωριό ήταν αυτή που έγινε στις 7 Οκτωβρίου 1825 από τον Ιμπραήμ. Στο πέρασμά του έκαψε τα πάντα. Όσοι κάτοικοι επέζησαν από τη σφαγή και την πυρκαγιά πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα και μόνο ελάχιστοι κατάφεραν να καταφύγουν στα βουνά για να κρυφτούν. Η χαράδρα πάνω από τις Βρύσες (χαράδρα της Λάμιας) για πολλά χρόνια (1830-1870) εθεωρείτο στοιχειωμένο μέρος από τη σφαγή των κατοίκων, σύμφωνα με το βιβλίο «Βρύσες Τριφυλίας», του ερευνητή της τοπικής ιστορίας - λαογραφίας της περιοχής, Αλέκου Σουλιμιώτη.[6]

Διοικητική ιστορία

Η παλαιότερη επίσημη ονομασία του χωριού ήταν αι Βρύσαι ή Βρύσαις, όπως αναφέρεται από το 1835, όταν και προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Κυπαρισσίας.[7][8] Οι Βρύσες αναφέρονται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Κυπαρισσίας της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 199 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[9] Το 1899, το χωριό μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[10] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[11] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 αποσπάται από τον Δήμο Κυπαρισσίας και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Βρυσών,[12][13] ενώ σε αυτήν προσαρτάται και ο οικισμός Μπλεμενιάνοι, (ως το 1926 που μεταφέρθηκαν στην Κοινότητα Κυπαρισσίας[14]). Οι Βρύσες παρέμειναν έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1912 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Κυπαρισσίας,[15] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[16][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας.

Κάτοικοι

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 115 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται με διάφορες κτηνοτροφικές και αγροτικές εργασίες.

Εξέλιξη Πληθυσμού των Βρυσών Κυπαρισσίας Μεσσηνίας Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1844 182[17]
1851 199[9]
1879 244[18]
1889 253[19]
1896 337[20]
1907 330[21]
1920 310[22]
1928 316[23]
1940 312[24]
1951 349[25]
1961 302[26]
1971 201[27]
1981 177[28]
1991 189[29]
2001 306[30]
2011 115[31]

Κτίρια και αξιοθέατα

Η μόνη οικογένεια που διασώθηκε από το καταστροφικό πέρασμα του Ιμπραήμ, σύμφωνα με το βιβλίο «Βρύσες Τριφυλίας», του Αλέκου Σουλιμιώτη, ήταν η οικογένεια Μπονώρα, η οποία παρέμεινε στο χωριό. Στη συνέχεια προστέθηκαν και άλλες οικογένειες από τις γύρω ορεινές περιοχές με τα κοπάδια τους. Τα σπίτια του χωριού αναστηλώθηκαν, όπως και οι εκκλησίες του. Οι νέοι κάτοικοι έχτισαν ελαιοτριβεία, υδρόμυλους, υδραγωγείο, έφεραν πόσιμο νερό στο χωριό και καθιέρωσαν γιορτές και πανηγύρια. Το πρώτο υποτυπώδες σχολείο των Βρυσών άρχισε να λειτουργεί από το 1875 και ονομαζόταν «Ελληνοδιδασκαλείο». Από το 1909 έως το 1972 το σχολείο αρχικά στεγάσθηκε σε οίκημα δίπλα από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, στο κέντρο του χωριού. Το 1974 το σχολείο στεγάστηκε εκ νέου σε οίκημα νοτιοδυτικά της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής, ενώ έκλεισε, το 1993, λόγω έλλειψης μαθητών. Σε περίοπτη θέση του χωριού υπάρχουν το καφενείο και η μοναδική του ταβέρνα, όπου ο επισκέπτης μπορεί να βρει παραδοσιακούς μεζέδες (κόκορα με χυλοπίτες, παστό κ.λπ.) με θέα το καταπράσινο τοπίο. Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού υπάρχουν επίσης διάφορες πηγές. Η μεγαλύτερη από αυτές βρίσκεται στην είσοδο του χωριού και ονομάζεται «Κεφαλόβρυσος» ενώ από πάνω της υπάρχουν τεράστια πλατάνια. Τα νερά της καταλήγουν σε δεξαμενή και από εκεί χρησιμοποιούνται στις γειτονικές καλλιέργειες. Στις όχθες του ποταμού Καρτελά, που περνά δίπλα από το χωριό, διασώζονται 4 μικρά πέτρινα γεφύρια. Στα άλλα αξιοθέατα του χωριού περιλαμβάνονται ο παραδοσιακός φούρνος, το Καμίνι για ξυλοκάρβουνα και το Μνημείο Ηρώων. Στο χωριό έχει επίσης την έδρα του ο "Πολιτιστικός και Λαογραφικός Σύλλογος «το Λιθάρι»", ο οποίος ιδρύθηκε το 1999 και έχει δημιουργήσει το Λαογραφικό Μουσείο - Πολιτιστικό Κέντρο των Βρυσών, όπου εκτίθενται διάφορα είδη λαϊκής τέχνης (όπως εργαλεία, σκεύη μαγειρικής, υφαντά κ.λπ.) του χωριού. [6]

Εκκλησίες

Στη βορειοδυτική πλευρά του χωριού βρίσκεται η κεντρική εκκλησία, ο Ιερός Ναός του Αγίου Παντελεήμονα, ο οποίος είναι και ο πολιούχος Άγιος. Στην περιοχή των Βρυσών υπάρχουν αρκετές εκκλησίες - ξωκλήσια, οι οποίες υπάγονται στην Ιερά Μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας. Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής:

Ιερός Ναός του Αγίου Παντελεήμονα.
Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου: Θεωρείται η αρχαιότερη εκκλησία της περιοχής, η οποία κατασκευάστηκε πιθανόν περί το 700 μ.Χ., με βυζαντινή αρχιτεκτονική. Καταστράφηκε και αναστηλώθηκε 2 φορές, μία μετά τα Ορλωφικά και μία μετά την καταστροφή του Ιμπραήμ. Σήμερα όμως τίποτε δεν μαρτυρά την παλαιότητά του, παρά μόνο η δυτική εξωτερική πλευρά του καμπαναριού και ο χώρος όπου είναι τοποθετημένη η καμπάνα.
Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής: Χτίστηκε το 19ο αιώνα και είχε σημαντικές αγιογραφίες, οι οποίες καταστράφηκαν από πυρκαγιά το 1825. Ο ναός ξανακτίστηκε το 1909.

Μερικές από τις εκκλησίες-ξωκλήσια της περιοχής των Βρυσών είναι κι αυτές των: Αγίου Παντελεήμονος, Αγίων Θεοδώρων (νότια του χωριού), Αγίου Νικολάου (στην είσοδο του χωριού), Αγίου Δημητρίου (μέσα στο χωριό), Αγίου Γεωργίου (στην ομώνυμη περιοχή) και Αγίας Μαρίνας (μέσα στο χωριό). Υπάρχουν επίσης: η Τρισυπόστατη (Αναστάσιος-Αλέξανδρος-Ειρήνη), του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Κωνσταντίνου, της Υπαπαντής της Θεοτόκου, το παρεκκλήσι των Δώδεκα Αποστόλων, του Αγίου Δημητρίου στη θέση Γριβοκάμπος και οι Άγιοι Ταξιάρχες.[6]
Εκκλησίες-ξωκλήσια που δεν υπάρχουν πλέον

Σύμφωνα επίσης με τον συγγραφέα Αλέκο Σουλιμιώτη,[6] στην περιοχή του χωριού υπήρχαν παλαιότερα και άλλες εκκλησίες και ξωκλήσια, τα οποία δεν διασώζονται πλέον, όπως της Αγίας Αναστασίας, των Αγίων Αποστόλων, του Αγίου Βασιλείου, του Αγίου Βλάση, του Αγίου Ιωάννη, του Αγίου Ιωάννη στη θέση Κούρταγα, δύο εκκλησιές της Παναγίας στη θέση Μπαγουρίνα, η εκκλησία της Παναγίας της Κρεββατάς και της Αγίας Παρασκευής.

Τοπικές εορτές - πανηγύρια

Με τον εορτασμό της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής, την πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα, στο κέντρο του χωριού.
Με τον εορτασμό της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονα, πολιούχου του χωριού, στις 27 Ιουλίου.
Με τον εορτασμό για τα Εισόδια της Θεοτόκου, στις 21 Νοεμβρίου.

Δείτε επίσης

Κυπαρισσία
Δήμος Τριφυλίας
Διοικητική διαίρεση Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας
Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας
πρώην Δήμος Κυπαρισσίας

Παραπομπές

Βρύσες, από την ιστοσελίδα: buk.gr
Ταχυδρομικός Κώδικας Βρύσες Κυπαρισσίας Μεσσηνίας.
Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Κυπαρισσία: 27610
3) Τ.Κ. Βρυσών - Οι Βρύσες, από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
Βρύσαι, από την ιστοσελίδα: moriasnow.gr.
Σουλιμιώτης Αλέκος, "Η ιστορία του χωριού Βρύσες", από την ιστοσελίδα: psilopoulos.mysch.gr του εκπαιδευτικού Κώστα Ψιλόπουλου.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Βρύσες (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
21-04-1835.
Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σ. 579.
ΦΕΚ 136Α - 08/07/1899.
ΦΕΚ 282Α - 04/12/1909.
ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Κ. Βρυσών (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 301Α - 13/09/1926.
ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
Σταματάκης, Ι. Δ., "Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. / Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη". Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου. Εν Αθήναις 1846, σελ.40.
Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 123.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 89.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 105.
Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 395.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 238.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 278.
Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 306.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951", σελ. 149.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 144.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 140.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 150.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 183.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 183.
"Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ
Δημοτική Κοινότητα Κυπαρισσίας
Βαθύ, το
Καρτελάς, ο
Κυπαρισσία, η
Μαύρη Λίμνα, η
Μεμί, το
Μεταλλείο, το
Μπλεμενιάνοι, οι
Μύλοι, οι
Ρουζάκι, το
Σεργιάνι, το
Τερψιθέα, η
Φαρμάκα, η
Τοπική Κοινότητα Αρμενιών
Αρμενιοί, οι
Τοπική Κοινότητα Βρυσών
Βρύσες, οι
Τοπική Κοινότητα Μουριατάδας
Καρβούνι, το
Μουριατάδα, η
Τοπική Κοινότητα Μύρου
Αλιμάκι, το
Μύρον, το
Τοπική Κοινότητα Ξηροκάμπου
Ξηρόκαμπος, ο
Τοπική Κοινότητα Περδικονερίου
Περδικονέρι, το
Τοπική Κοινότητα Ραχών
Ράχες, οι
Τοπική Κοινότητα Σπηλιάς
Σπηλιά, η
Τοπική Κοινότητα Στασιού
Στασιόν, το
Τοπική Κοινότητα Φαρακλάδας
Λιθαρορίξι, το
Φαρακλάδα, η

Νομός Μεσσηνίας : Δήμος, Κοινότητα

Τρικόρφου | Τριπύλας

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας.

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

Βρύσες Μεσσηνίας

.