Μύρο Μεσσηνίας

Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας

Το Μύρο,[4] επίσημα το Μύρον και παλαιότερα αναφερόμενο ως το Μύρου ή ο Μοίρας, είναι οικισμός κοντά στην Κυπαρισσία και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας.

Τοποθεσία

Το χωριό βρίσκεται περίπου 8,5 χιλιόμετρα προς τα βοειοανατολικά της Κυπαρισσίας σε υψόμετρο 252[1][5] μέτρα και απέχει 8,5 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους.

Ιστορία
Μυκηναϊκή εποχή

Κύριο λήμμα: Περιστεριά

Η περιοχή του οικισμού, κατά την αρχαιότητα, ήταν τμήμα του βασιλείου του Νέστορα, της αρχαίας Πύλου.

Αρχαιολογικός χώρος Περιστεριάς

Ο Αρχαιολογικός χώρος της Περιστεριάς,[6][7][8][9][10][11] με τον οποίο ασχολήθηκαν ερευνητικά αρχικά ο αρχαιολόγος Σπυρίδων Μαρινάτος και στη συνέχεια ο Γεώργιος Στ. Κορρές, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1,5 χιλιομέτρου βόρεια από το χωριό του Μύρου, πάνω στο λόφο της Περιστεριάς, ο οποίος αποτελεί φυσικό οχυρό με τρεις απότομες πλαγιές και ομαλή πρόσβαση μόνο από τη νότια πλευρά. Εκεί έχουν αποκαλυφθεί ταφικά μνημεία και οικίες, που χρονολογούνται από τη ΜΕ ως και την ΥΕΙΙΙΒ περίοδο, με επανάχρηση στη ρωμαϊκή περίοδο.[9] Περιλαμβάνονται τρεις θολωτοί τάφοι εντός του χώρου και ένας ακόμα στα νότια του λόφου, καθώς και τμήμα Ανακτόρου[12] και κυκλικό κτίσμα απροσδιορίστου χρήσης ("κύκλος").[9][13]

Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Σπυρίδωνα Μαρινάτο, το 1965, οι εργάτες, προερχόμενοι από το Μύρο, του προκάλεσαν μεγάλη συγκίνηση για τη συμβολή τους στη διάρκεια των ανασκαφών, καθώς: «Συγκινητικός υπήρξε ο ενθουσιασμός των εργατών, πάντων κατοίκων Μύρου... Πάντες προσεφέρθησαν να χρησιμεύσουν ως νυκτερινοί φρουροί... Την μεθεπομένη μέραν ευρέθη και το τρίτον κύπελλον, το οποίον έκειτο μονήρες περί τα 50 εκ. νοτιότερον.»[14][9]

Διοικητική ιστορία

Το Μύρον προσαρτήθηκε επίσημα στον παλαιό Δήμο Κυπαρισσίας το 1845,[15] [16] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως «αγροτική θέσις Μύρου» του Δήμου Κυπαρισσίας της Επαρχίας Τριφυλίας «ολίγον κατοικουμένη».[17] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[18] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[19] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας.

Το 1912 το χωριό του Μύρου αποσπάται από τον παλαιό Δήμο Κυπαρισσίας και προσαρτάται στην Κοινότητα Ραχών, με έδρα το χωριό Ράχες,[20][21] ως το 1928,[22] που αποσπάται από την Κοινότητα Ραχών και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Μύρου στην οποία προσαρτάται και ο οικισμός Αλιμάκι.[23] Από το 1940[24] ως το 1961 ο οικισμός ονομαζόταν επισήμως ως ο Μοίρας και η Κοινότητα ως Κοινότητα Μοίρα.[25]

Το Μύρον παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1928 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Κυπαρισσίας,[26] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[27][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. Το Μύρο σήμερα είναι η έδρα στην Τοπική Κοινότητα του Μύρου του Δήμου Τριφυλίας.[4]

Κάτοικοι

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 5 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται σε διάφορες αγροτικές εργασίες.

Εξέλιξη Πληθυσμού του Μύρου Μεσσηνίας Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1879 64[28]
1889 71[29]
1896 102[30]
1907 105[31]
1920 90[32]
1928 100[33]
1940 102[34]
1951 124[35]
1961 122[36]
1971 86[37]
1981 8[38]
1991 66[39]
2001 32[40]
2011 5[41]

Κτίρια – αξιοθέατα

Ο οικισμός αποτελείται κυρίως από κατοικίες και δεν διαθέτει κτίρια κοινωνικών δραστηριοτήτων, ενώ οι καθημερινές ανάγκες των κατοίκων εξυπηρετούνται συνήθως στα γειτονικά χωριά και την Κυπαρισσία. Το πιο σημαντικό αξιοθέατο του χωριού θεωρείται ότι είναι ο Αρχαιολογικός χώρος Περιστεριάς, στον λόφο της Περιστεριάς.

Δείτε επίσης

Κυπαρισσία
Δήμος Τριφυλίας
Διοικητική διαίρεση Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας
Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας
πρώην Δήμος Κυπαρισσίας

Παραπομπές

Μύρο, από την ιστοσελίδα: buk.gr
Ταχυδρομικός Κώδικας Μύρο Μεσσηνίας.
Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Κυπαρισσία: 27610
5) Τ.Κ. Μύρου: Το Μύρο, από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
Μύρον, από την ιστοσελίδα: moriasnow.gr.
Αρχαιολογικός χώρος στο λόφο Περιστεριάς
«Για την αποτελεσματικότερη προστασία των αρχαιοτήτων της περιοχής κηρύσσουμε ως αρχαιολογικό χώρο τον λόφο της Περιστεριάς, που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες Μυκηναϊκές Ακροπόλεις της Μεσσηνίας, με λείψανα τεσσάρων θολωτών τάφων, οχυρωματικού περιβόλου και οικιστικά κατάλοιπα, καθώς και τους παρακείμενους λοφίσκους Κοκοράκου, Κλησούλι, Βιγλατούρι, Καράγενη, με τους οποίους αποτελεί μια πολιτιστική ενότητα.» ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ7/48862/2354/7-1-1991 - ΦΕΚ 104/Β/28-2-1991
ΛΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, από την ιστοσελίδα: www.yppo.gr του Υπουργείου Πολιτισμού.
"Περιστεριά", από την ιστοσελίδα: www.pylia.gr - «Ψηφιακή Πυλία».
«Σπυρίδωνος Μαρινάτου ανασκαφαί Μεσσηνίας 1952-1966», επιμέλεια: Σπύρος Ιακωβίδης, Σειρά: Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 292, έκδοση: Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, Αθήνα 2014, ISBN 978-618-5047-12-2, "Περιστεριά": σελ. 179-238.
Ανασκαφές > Ιστορία των Ανασκαφών > Πελοπόννησος > Μεσσηνία > 2. Περιστεριά, από την ιστοσελίδα: www.archetai.gr της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Μεσσηνία > Περιστεριά, από την ιστοσελίδα: greece.terrabook.com
Ο κύκλος της Περιστεριάς, από την ιστοσελίδα: repository.pylia.gr - «Ψηφιακή Πυλία».
Σπυρίδων Μαρινάτος, ΠAE 1965, σελ. 116.
ΦΕΚ 32Α - 08/12/1845.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Μύρον (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σ. 579.
ΦΕΚ 136Α - 08/07/1899.
ΦΕΚ 282Α - 04/12/1909.
ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Κ. Ραχών (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 60Α - 18/04/1928.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Κ. Μύρου (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
16/10/1940.
19/03/1961.
ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 123.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 89.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 105.
Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 395.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 240.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 280.
Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 308.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951", σελ. 150.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 145.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 140.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 151.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 184.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 183.

"Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).

Πηγές

"Περιστεριά", από την ιστοσελίδα: www.pylia.gr - «Ψηφιακή Πυλία».
«Σπυρίδωνος Μαρινάτου ανασκαφαί Μεσσηνίας 1952-1966», επιμέλεια: Σπύρος Ιακωβίδης, Σειρά: Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 292, έκδοση: Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, Αθήνα 2014, ISBN 978-618-5047-12-2, "Περιστεριά": σελ. 179-238.
"Ιστορία της Μεσσηνίας - Ένδοξο παρελθόν 4.500 χρόνων", από την ιστοσελίδα: www.cvf.gr του "Ιδρύματος Καπετάν Βασίλη & Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου".
Σπυρίδων Μαρινάτος, "Ανασκαφαί Πύλου [1960]", "Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας", ΠΑΕ 1960, σελ. 195-209: 1. Παλαίπυλος (Βολιμίδια) 2. Μουριατάδα 3. Μύρον, ΠAE 1960, σελ. 197, σελ. 206-209.
Σπυρίδων Μαρινάτος, ΠAE 1961, σελ. 169-174.
Σπυρίδων Μαρινάτος, ΠAE 1962, σελ. 90-98.
Σπυρίδων Μαρινάτος, ΠAE 1964, σελ. 92-95.
Σπυρίδων Μαρινάτος, ΠAE 1965, σελ. 109-120.
Γεώργιος Στ. Κορρές, ΠAE 1976, σελ. 469-550.
Γεώργιος Στ. Κορρές, ΠAE 1977, σελ. 296-354.
Γεώργιος Στ. Κορρές, ΠAE 1978, σελ. 130-134.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ
Δημοτική Κοινότητα Κυπαρισσίας
Βαθύ, το
Καρτελάς, ο
Κυπαρισσία, η
Μαύρη Λίμνα, η
Μεμί, το
Μεταλλείο, το
Μπλεμενιάνοι, οι
Μύλοι, οι
Ρουζάκι, το
Σεργιάνι, το
Τερψιθέα, η
Φαρμάκα, η
Τοπική Κοινότητα Αρμενιών
Αρμενιοί, οι
Τοπική Κοινότητα Βρυσών
Βρύσες, οι
Τοπική Κοινότητα Μουριατάδας
Καρβούνι, το
Μουριατάδα, η
Τοπική Κοινότητα Μύρου
Αλιμάκι, το
Μύρον, το
Τοπική Κοινότητα Ξηροκάμπου
Ξηρόκαμπος, ο
Τοπική Κοινότητα Περδικονερίου
Περδικονέρι, το
Τοπική Κοινότητα Ραχών
Ράχες, οι
Τοπική Κοινότητα Σπηλιάς
Σπηλιά, η
Τοπική Κοινότητα Στασιού
Στασιόν, το
Τοπική Κοινότητα Φαρακλάδας
Λιθαρορίξι, το
Φαρακλάδα, η