Κανέλος Δεληγιάννης

.

Καννλος Δεληγιάννης

Ο Κανέλλος Δεληγιάννης (1780-1862) ήταν πρόκριτος, οπλαρχηγός και πολιτικός.

Γεννήθηκε στα Λαγκάδια Γορτυνίας και ήταν γιος ενός απο τους ισχυρότερος προκρίτους (κοτζαμπάσηδες) του Μοριά, του Ιωάννη Δεληγιάννη. Παντρεύτηκε την Αθανασία Α. Παπατσώνη και απέκτησαν μία κόρη, την Μαρία (-1854)

Λόγω της πρωτοκαθεδρίας της οικογενείας του στην περιοχή έγινε σύντομα πρόκριτος ενώ κατα τη διάρκεια της επανάστασης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο. Το 1844 εκλέχτηκε πρόεδρος της βουλής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1845.

Στα Χρόνια της Επανάστασης

Ύστερα από αρκετές μικροσυμπλοκές με τους Τούρκους αλλά και με άλλες οικογένειες προκρίτων, κύρηξε μαζί με άλλους αγωνιστές την επανάσταση στα Λαγκάδια στις 23 Μαρτίου 1821. Την 1η Απριλίου 1821 διατάσσει την σφαγή όλων των Τούρκων Λαγκαδινών (40 οικογένειες) και την πυρπόληση του τζαμιού. Συνολικά σφαγιάστηκαν 300 άοπλοι άντρες (λίγες ημέρες νωρίτερα είχαν αφοπλιστεί), γυναίκες και παιδιά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τρομοκρατηθούν οι κάτοικοι της γύρω περιοχής που φοβούμενοι αντίποινα, εντάχθηκαν στο πλευρό των Δεληγιανναίων οι οποίοι είχαν πλέον πέσει στη δυσμένεια των Τούρκων και χρειάζονταν υποστήριξη.[1]

Πολέμησε στο Μεσολόγγι, στη Μάχη του Πέτα, στην πολιορκία της Τριπολιτσάς και σε πολλά αλλα μέρη. Κατα τη διάρκεια του πρώτου ελληνικού εμφυλίου πολέμου συντάχθηκε με τους προκρίτους του Μοριά και τους Υδραίους συμπαρασέρνοντας μάλιστα και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με αντάλλαγμα τον αρραβώνα της κόρης του με τον γιό του Κολοκοτρώνη, Κολίνο. Στην δεύτερη φάση του εμφυλίου πολέμου όμως φυλακίστηκε μαζί με άλλους προκρίτους στο μοναστήρι του προφήτη Ηλία στην Ύδρα για να αποφυλακιστεί μερικούς μήνες αργότερα.

Απομνημονεύματα

Τα απομνημονεύματά του είναι αρκετά αμφιλεγόμενα καθώς διακατέχονται από πολλές αντιφάσεις. Με την αρχή του κειμένου του, κύριο μέλημά του είναι να παρουσιασεί την φιλοτουρκική στάση του πατέρα του ως ευεργετική για τον ελληνικό πληθυσμό και την διατήρηση της ειρήνης στον Μοριά. Το τρίτομο έργο του σκοπό έχει να αποκαταστήσει την τιμή της οικογένειας, η οποία μετά την επανάσταση του 1821 είχε χάσει το κύρος της. Ενοχλείται με την ανάδειξη των ταπεινής καταγωγής αγωνιστών σε σημαίνοντα πρόσωπα και τον υποβιβασμό των προκρίτων. Μέσα στα κείμενά του είναι εμφανής η αντιπάθεια και ο φθόνος που είχε για πολλούς αγωνιστές και κυρίως στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, όπως επίσης αναφέρει και τις αιματηρές διαμάχες των οικογενειών των προκρίτων της Πελοποννήσου πριν την επανάσταση, που ευθύνονταν σημαντικά για το ξεκίνημά της.

Απεβίωσε το 1862.

Οικογένεια Δεληγιάννη

Παραπομπές

1. ↑ Δεληγιάννης Κανέλλος, Απομνημονεύματα