Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αχαΐας
Το Βραχνί είναι ορεινό χωριό της πρώην επαρχίας Καλαβρύτων του νομού Αχαΐας . Συνορεύει με τα χωριά Ρογοί, Σούβαρδο, Σουδενά και Ζαρούχλα. Βρίσκεται χτισμένο στους πρόποδες του Χελμού κι απέχει 9 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα και 34 περ. από το Διακοπτό.
Το πρώτο σχολείο λειτούργησε το 1871 [1] Σε απογραφή του 1700 το Βραχνί είχε 116 κατοίκους για να φτάσει 803 το 1861 και τους 909 το 1896[2] , το 1928 είχε μόλις 28 για να παρατηρηθεί μια μικρή άνοδος το 1940 όπου είχε 141 κατοίκους[3]. Στην απογραφή του 1981 δεν είχε μόνιμους κατοίκους ( 0 )[4] ενώ στην τελευταία του 2001 είχε 26 κατοίκους[5] .
Όνομα [6]
Για το όνομα Βραχνί έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις, όπως ότι είναι Σλάβικο. Άλλη εκδοχή λέει ότι επειδή το χωριό είχε πολύ κρύα νερά οι κάτοικοι βράχνιαζαν και το ονόμασαν Βραχνί. η τρίτη εκδοχή λέει ότι το όνομα Βραχνί σημαίνει Βραχώδης από τα πολλά βράχια που έχει η περιοχή.
Ιστορία
Το χωριό πιστεύεται ότι οικίστηκε το 700-750 μ.Χ. από κτηνοτρόφους και γεωργούς που ήρθαν στην περιοχή από τα πεδινά, το 800 στην περιοχή έγινε εγκατάσταση Σλάβων[7]. Αναφέρεται πρώτη φορά σε βυζαντινό χρυσόβουλο γύρω στα 1280, το 1400 έγινε εγκατάσταση κτηνοτρόφων από το Ζαγόρι της Ηπείρου[8]. Κατά την επανάσταση το 1826 λεηλατήθηκε από τον Οθωμανικό στρατό[9].
Μετά την απελευθέρωση Βραχναίοι άρχισαν να κατεβαίνουν στα πεδινά και να δουλεύουν στις σταφίδες, εκεί έφτιαχναν καλύβες κι έμεναν σχεδόν όλο το καλοκαίρι[10]. Αρχικά κατέβαιναν στην Αιγιαλεία όπου αναφέρεται τότε περιοχή "Βραχνέικα" στα σημερινά Νικολέικα[11], από το 1838 κι έπειτα άρχισαν να κατεβαίνουν στη περιοχή του χωριού Δρεσθενά των Πατρών, αναφέρεται ότι τους κάλεσε εκεί ο Γεώργιος Σωτηριάδης από την Κερπινή ο οποίος είχε αγοράσει εθνικές γαίες [12]. Σιγά σιγά οι Βραχναίοι αυτοί άρχισαν να αγοράζουν και οι ίδιοι γη και να φτιάχνουν κατοικίες , ξύλινες καλύβες από τις οποίες η περιοχή σήμερα ονομάζεται Βραχνέικα [13] . Οι μικροί αυτοί πρόχειροι οικισμοί εξελίχθηκαν στα σημερινά χωριά Βραχνέικα και Μονοδένδρι αλλά και τα κοντινά Βραχνέικα των Λεχαινών όπου οι Βραχναίοι κατέβαιναν με τα ζώα τους τον χειμώνα σε εκτάσεις που ανήκαν σε μονές . Με τα χρόνια αυτές οι εκτάσεις πέρασαν στην ιδιοκτησία τους , εγκαταστάθηκαν εκεί για να δημιουργηθεί το σημερινό χωριό[14] . Κάτοικοι του Βραχνίου εγκαταστάθηκαν και στην περιοχή των Σαγαίικων όπου υπάρχει σήμερα χωριό Βραχνέικα, η οικογένεια Χαρμπίλα έδωσε το όνομα της στον οικισμό Χαρμπιλαίικα όπου ήταν και οι πρώτοι του οικιστές, το ίδιο και ο οικισμός Σπαναίικα από την οικογένεια Σπανού[15]. Εγκατάσταση Βραχναίων αναφέρεται σε πολλά σημερινά χωριά της Αχαΐας , όπως στη Φώσταινα, στην Άρλα, στο Μαζαράκι και σε άλλα[16].
Κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο το Βραχνί γνώρισε πολλές καταστροφές, τον Ιούνιο του 1943 τάγμα Γερμανών και Ιταλών έβαλε φωτιά στο χωριό όπου κάηκαν 170 σπίτια[17]. Στις 10 Δεκεμβρίου 1943 οι Γερμανοί αφού εκτέλεσαν 5 κατοίκους που έπιασαν λεηλάτησαν κι έκαψαν το χωριό[18] [19]. Τον Ιούλιο του 1944 πάλι οι Γερμανοί εκτέλεσαν έναν βοσκό που βρήκαν κοντά στο χωριό.
Διοικητική ιστορία
Με το Β.Δ. του 1833 αποτέλεσε την "κοινότητα Βραχνών" του νεοσύστατου δήμου Κυναίθης με πρωτεύουσα τα Καλάβρυτα, κράτησε την υπόσταση της σαν κοινότητα στα όρια του δήμου βάση του Β.Δ. που το υπαγόρευε για όσες κοινότητες προϋπήρχαν και επί τουρκοκρατίας[20]. Το 1912 με την κατάργηση των δήμων αποτέλεσε εκ νέου ανεξάρτητη κοινότητα[21] . Από το 1998 με το Σχέδιο Καποδίστριας αποτελεί οικισμό του δημοτικού διαμερίσματος Καλαβρύτων του δήμου Καλαβρύτων.
Προσωπικότητες
Τιμόθεος Παπαχρονόπουλος, Επίσκοπος Ευδοξιάδος (Κραιόβας) και ευεργέτης του χωριού.
Γαλακτύων Σακελλαρόπουλος, Επίσκοπος Ριμνίκου Βλαχίας & Μητροπολίτης Βουκουρεστίου
Θεόδωρος Παπαδόπουλος, Δήμαρχος Καλαβρύτων 1882-1887
Σταύρος Παπαδόπουλος, Δήμαρχος Καλαβρύτων 1891-1899 & 1903-1907
Νικόλαος Δ. Οικονομόπουλος, Δήμαρχος Καλαβρύτων 1899-1903 & 1907-1912
Δείτε επίσης
Βραχναίικα Πατρών Αχαΐας
Βραχνέικα Ηλείας
Βραχναίικα Μόβρης
Μονοδένδρι Αχαΐας
Καλαμάκι (Χαρμπιλαίικα) Αχαΐας
Παραπομπές
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 233
Παπαγιαννόπουλος, σελ.121
Παπαγιαννόπουλος, σελ.121
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 273
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 283
Δήμος Βραχναίικων
Δήμος Βραχναίικων
Δήμος Βραχναίικων
Δήμος Βραχναίικων
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 117
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 117
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 116-117
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 119
Παπαγιαννόπουλος, σελ.125
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 125
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 125
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 231
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 219
Δήμος Καλαβρύτων
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 144
Παπαγιαννόπουλος, σελ. 200
Πηγές
Κώστα Παπαγιαννόπουλου, Βραχνέικα και Μονοδένδρι, έκδοση Δήμος Βραχνέικων Πάτρα 2009, ISBN 978-960-99129-0-7
Δήμος Βραχναίικων ιστορία
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ |
---|
Τοπική Κοινότητα Άνω Βλασίας |
Άνω Βλασία, η |
Τοπική Κοινότητα Άνω Λουσών |
Άνω Λουσοί, οι |
Βαλβούσια, τα [6] |
Τοπική Κοινότητα Βάλτας |
Βάλτα, η |
Τοπική Κοινότητα Βιλιβίνης |
Βιλιβίνα, η |
Τοπική Κοινότητα Γουμένισσας |
Γουμένισσα, η |
Τοπική Κοινότητα Δουμενών |
Δουμενά, τα |
Τοπική Κοινότητα Δροσάτου |
Δροσάτο, το |
Τοπική Κοινότητα Καλαβρύτων |
Αυλών, ο |
Βραχνίο, το |
Καλάβρυτα, τα |
Κραστικοί, οι |
Μονή Αγίας Λαύρας, η |
Σούβαρδο, το |
Στάση Κερπινής, η [7] |
Τοπική Κοινότητα Καλλιφωνίου |
Καλλιφώνιο, το |
Τοπική Κοινότητα Κάνδαλου |
Κάνδαλος, ο |
Τοπική Κοινότητα Κάτω Βλασίας |
Κάτω Βλασία, η |
Μενυχταίικα, τα |
Μετόχι, το |
Μονή Αγίου Νικολάου Βλασίας, η |
Τοπική Κοινότητα Κάτω Ζαχλωρούς |
Άνω Ζαχλωρού, η |
Κάτω Ζαχλωρού, η |
Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, η |
Τοπική Κοινότητα Κάτω Λουσών |
Κάτω Λουσοί, οι |
Λουσικό, το |
Τοπική Κοινότητα Κερπινής |
Κερπινή, η |
Τοπική Κοινότητα Κέρτεζης |
Κέρτεζη, η |
Τοπική Κοινότητα Κορφών |
Κορφές, οι |
Τοπική Κοινότητα Κούτελης |
Κούτελη, η |
Παλαιά Κούτελη, η [8] |
Τοπική Κοινότητα Κρυονερίου |
Κρυονέρι, το |
Τοπική Κοινότητα Λαγοβουνίου |
Λαγοβούνι, το |
Τοπική Κοινότητα Λαπαναγών |
Λαπαναγοί, οι |
Τοπική Κοινότητα Μανεσίου Καλαβρύτων |
Μανέσι, το |
Μπούμπουκας, ο |
Τοπική Κοινότητα Μικρού Ποντιά |
Καρούσι, το |
Λομποκάς, ο |
Μέγας Ποντιάς, ο |
Μικρός Ποντιάς, ο |
Τοπική Κοινότητα Πετσάκων |
Μπόσι, το |
Πετσάκοι, οι |
Τοπική Κοινότητα Πλατανιώτισσας |
Δίγελα, η |
Πλατανιώτισσα, η |
Σπαρτινού, η |
Τοπική Κοινότητα Πριόλιθου |
Πριόλιθος, ο |
Τοπική Κοινότητα Προφήτη Ηλία |
Μουρίκι, το |
Προφήτης Ηλίας, ο |
Τοπική Κοινότητα Ρογών |
Ρογοί, οι |
Τοπική Κοινότητα Σιγουνίου |
Λεύκη, η |
Σιγούνι, το |
Τοπική Κοινότητα Σκεπαστού |
Σκεπαστό, το |
Τοπική Κοινότητα Τρεχλού |
Λαπάθεια, η |
Τρεχλό, το |
Τοπική Κοινότητα Φλάμπουρων |
Νεοχώρι, το |
Ορθολίθι, το |
Φλάμπουρα, τα |
Νομός Αχαΐας : Δήμος, Κοινότητα Πατρέων | Αιγείρας | Αιγίου | Ακράτας | Αροανίας | Βραχναίικων | Διακοπτού | Δύμης | Ερινεού | Καλαβρύτων | Λαρισσού | Λευκασίου | Μεσσάτιδος | Μόβρης | Παΐων | Παραλίας | Ρίου | Συμπολιτείας | Τριταίας | Φαρρών | Ωλενίας | Καλεντζίου | Λεοντίου | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αχαΐας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License