Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αχαΐας
Η Μονή Αγίου Νικολάου Βλασίας είναι γυναικεία κοινοβιακή μονή που ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
Βρίσκεται κοντά στο χωριό της Άνω Βλασίας Καλαβρύτων, και είναι χτισμένη στη κορυφή ενός κατάφυτου από έλατα βουνού (παρυφάδας του Ερύμανθου) σε υψόμετρο 1.075 μέτρων. Απέχει 28 περίπου χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα και 48 περίπου χιλιόμετρα από την Πάτρα.
Πίνακας περιεχομένων
1 Ιστορία της Μονής
2 Ιερά λείψανα και κειμήλια της Μονής
3 Παραπομπές
4 Πηγές
5 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ιστορία της Μονής
Δεν είναι γνωστό το πότε ακριβώς ιδρύθηκε το μοναστήρι, βέβαια κατά την παράδοση η ίδρυση του ανάγεται στα μέσα του 10ου αιώνα, την ίδια περίοδο που χτίστηκε και η Μονή της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα. Οι κτήτορες αρχικά είχαν επιλέξει να χτίσουν το μοναστήρι σε άλλη θέση από την σημερινή. Όταν όμως τα πρώτα οικοδομήματα που έχτισαν κατέρρευσαν και τα εργαλεία τους κατά περίεργο τρόπο βρέθηκαν στην κορυφή του βουνού, κατάλαβαν ότι επιθυμία του Αγίου ήταν να χτιστεί το μοναστήρι στη θέση την οποία βρίσκεται σήμερα.
Τους μεσαιωνικούς χρόνους η μονή γνώρισε ιδιαίτερη ακμή, και απέκτησε μεγάλη κτηματική περιουσία τόσο στη γύρω περιοχή όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας. Κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας της έχει πυρποληθεί τουλάχιστον τρεις φορές, αλλά πάντοτε επανιδρυόταν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μια επιγραφή που υπάρχει στο καθολικό του μοναστηριού μας πληροφορεί ότι η τελευταία «εκ βάθρων» ανακαίνισή του έγινε το 1892.
Τον Ιούλιο του 1827 ένα στρατιωτικό σώμα 1.100 περίπου Ελλήνων που είχαν οχυρωθεί γύρω από τη μονή με αρχηγό το Βασίλειο Πετιμεζά προσπάθησε να ανακόψει την προέλαση 3.000 Τούρκων υπό το Δελή Αχμέτ χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει[1].
Μια άλλη πολύνεκρη μάχη δόθηκε στο ίδιο χώρο στις 23 Ιουλίου του 1948 μεταξύ των δυνάμεων του Εθνικού Στρατού που χρησιμοποιούσε το μοναστήρι ως καταφύγιο, και των δυνάμεων Δημοκρατικού Στρατού. Στη μάχη αυτή η οποία κράτησε πάνω από οχτώ ώρες τελικά υποχώρησαν οι αντάρτες έχοντας χάσει 68 άνδρες, ενώ οι απώλειες του Εθνικού Στρατού ήταν 11 άνδρες, οι οποίοι και έχουν ταφεί σε ένα μικρό κοιμητήριο στην βορειοανατολική πλευρά της μονής.
Στο παρελθόν το μοναστήρι είχε καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από 100 μοναχούς. Στα μέσα όμως του 20ού αιώνα άρχισε να φθίνει, τόσο οικονομικά όσο και από πλευράς ανθρώπινου δυναμικού. Σήμερα εγκαταβιώνει στη μονή μία μόνο μοναχή, η αδελφή Φιλαρέτη που κατάγεται από την πόλη της Πάτρας.
Ιερά λείψανα και κειμήλια της Μονής
Στο Σκευοφυλάκιο της μονής φυλάσσεται μεγάλος αριθμός πολύτιμων λειψανοθηκών με οστά 40 περίπου Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει λειψανοθήκη με τμήμα της κάρας του Αγίου Αντύπα Επισκόπου Περγάμου (προστάτης τον οδοντιάτρων) που εορτάζει στις 11 Απριλίου. Επίσης διασώζονται πολύτιμα Ευαγγέλια, Άγια ποτήρια, βυζαντινές εικόνες, αλλά και το παλιό ξυλόγλυπτο τέμπλο του καθολικού της μονής. Ένα από τα κειμήλια που προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση στους επισκέπτες είναι ένα ασημένιο καντήλι που έχει σχήμα καραβιού και είναι αφιέρωμα ενός Τούρκου Αγά, ο οποίος την περίοδο της Τουρκοκρατίας έκλεψε τα πρόβατα της μονής. Όταν όμως τα πρόβατα μετά από θαυματουργική παρέμβαση του Αγίου Νικολάου επέστρεψαν στη Μονή, ο κλέφτης Αγάς εντυπωσιασμένος από τη δύναμη του «θαλασσινού» Αγίου δώρισε στη μονή σε ανάμνηση του θαύματος, το ασημένιο αυτό καντήλι.
Παραπομπές
Παπανδρέου 1906, σελ. 320
Πηγές
Γεώργιος Παπανδρέου, Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρου, Εν Αθήναις 1906.
Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου, depapoz.gr. Ανακτήθηκε: 16/06/2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τουριστικός οδηγός Νομού Αχαΐας - Μοναστήρια, nea.gr. Ανακτήθηκε από το αρχειοθετημένο πρωτότυπο: 02/10/2016.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Άνω Βλασίας |
| Άνω Βλασία, η |
| Τοπική Κοινότητα Άνω Λουσών |
| Άνω Λουσοί, οι |
| Βαλβούσια, τα [6] |
| Τοπική Κοινότητα Βάλτας |
| Βάλτα, η |
| Τοπική Κοινότητα Βιλιβίνης |
| Βιλιβίνα, η |
| Τοπική Κοινότητα Γουμένισσας |
| Γουμένισσα, η |
| Τοπική Κοινότητα Δουμενών |
| Δουμενά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Δροσάτου |
| Δροσάτο, το |
| Τοπική Κοινότητα Καλαβρύτων |
| Αυλών, ο |
| Βραχνίο, το |
| Καλάβρυτα, τα |
| Κραστικοί, οι |
| Μονή Αγίας Λαύρας, η |
| Σούβαρδο, το |
| Στάση Κερπινής, η [7] |
| Τοπική Κοινότητα Καλλιφωνίου |
| Καλλιφώνιο, το |
| Τοπική Κοινότητα Κάνδαλου |
| Κάνδαλος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Βλασίας |
| Κάτω Βλασία, η |
| Μενυχταίικα, τα |
| Μετόχι, το |
| Μονή Αγίου Νικολάου Βλασίας, η |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Ζαχλωρούς |
| Άνω Ζαχλωρού, η |
| Κάτω Ζαχλωρού, η |
| Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, η |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Λουσών |
| Κάτω Λουσοί, οι |
| Λουσικό, το |
| Τοπική Κοινότητα Κερπινής |
| Κερπινή, η |
| Τοπική Κοινότητα Κέρτεζης |
| Κέρτεζη, η |
| Τοπική Κοινότητα Κορφών |
| Κορφές, οι |
| Τοπική Κοινότητα Κούτελης |
| Κούτελη, η |
| Παλαιά Κούτελη, η [8] |
| Τοπική Κοινότητα Κρυονερίου |
| Κρυονέρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Λαγοβουνίου |
| Λαγοβούνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Λαπαναγών |
| Λαπαναγοί, οι |
| Τοπική Κοινότητα Μανεσίου Καλαβρύτων |
| Μανέσι, το |
| Μπούμπουκας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Μικρού Ποντιά |
| Καρούσι, το |
| Λομποκάς, ο |
| Μέγας Ποντιάς, ο |
| Μικρός Ποντιάς, ο |
| Τοπική Κοινότητα Πετσάκων |
| Μπόσι, το |
| Πετσάκοι, οι |
| Τοπική Κοινότητα Πλατανιώτισσας |
| Δίγελα, η |
| Πλατανιώτισσα, η |
| Σπαρτινού, η |
| Τοπική Κοινότητα Πριόλιθου |
| Πριόλιθος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Προφήτη Ηλία |
| Μουρίκι, το |
| Προφήτης Ηλίας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Ρογών |
| Ρογοί, οι |
| Τοπική Κοινότητα Σιγουνίου |
| Λεύκη, η |
| Σιγούνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Σκεπαστού |
| Σκεπαστό, το |
| Τοπική Κοινότητα Τρεχλού |
| Λαπάθεια, η |
| Τρεχλό, το |
| Τοπική Κοινότητα Φλάμπουρων |
| Νεοχώρι, το |
| Ορθολίθι, το |
| Φλάμπουρα, τα |
|
Νομός Αχαΐας : Δήμος, Κοινότητα Πατρέων | Αιγείρας | Αιγίου | Ακράτας | Αροανίας | Βραχναίικων | Διακοπτού | Δύμης | Ερινεού | Καλαβρύτων | Λαρισσού | Λευκασίου | Μεσσάτιδος | Μόβρης | Παΐων | Παραλίας | Ρίου | Συμπολιτείας | Τριταίας | Φαρρών | Ωλενίας | Καλεντζίου | Λεοντίου | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αχαΐας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
