.
Περιφέρεια: Πελοπόννησος
Νομός: Λακωνίας
-- Δήμος Οιτύλου --
Ο Πύργος Διρού είναι οικισμός του δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας Λακωνίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 246 κατοίκους. Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 200 μέτρων[2] και βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα νότια της Αρεόπολης.
Ιστορικά στοιχεία
Η παλαιότερη γνωστή μνεία στο τοπωνύμιο Διρό γίνεται το 1336, γραμμένο ως Iro, όταν αποτελούσε κτήση του Νικολό Ατσαγιόλι κοντά στη Τζίμοβα (παλιά ονομασία της Αρεόπολης). Το τοπωνύμιο έχει σλαβική προέλευση και σημαίνει στάσιμο νερό. Το χωριό Πύργος αναφέρεται το 1571.[3] Τον Ιούνιο του 1826 η παραλία Διρού αποτέλεσε πεδίο μάχης μεταξύ Ελλήνων και Αιγυπτίων, με τους Μανιάτες να καταφέρνουν να νικήσουν τις δυνάμεις του Ιμπραήμ Πασά.
Σημεία ενδιαφέροντος
Ο Πύργος Διρού έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός. Αποτελεί από επιμέρους κτιριακά σύνολα, με κεντρικό σύνολο τον Λευκιά.[3] Οι πύργοι του έχουν χαρακτηριστεί μνημεία.[4] Ανάμεσα στους πύργους ξεχωρίζει το συγκρότημα του οπλαρχηγού Σκλαβουνάκου, στον Πετρόλακκο. Το συγκρότημα διαθέτει εξαόροφο πύργο ύψους 19 μέτρων, ο οποίος πιθανόν να είναι ο ψηλότερος στη Μάνη,[5] ένα μακρόστενο διώροφο σπίτι με ανώι, δεξαμενές νερού και οικογενειακό εκκλησάκι με νεκροταφείο. Κτίστηκε το 1812.[3]
Πύργος Διρού (*)
Άλλα αξιοθέατα του χωριού είναι οι βυζαντινοί ναοί του Aγίου Πέτρου Γλέζου και Ταξιαρχών Γλέζου,[6] ο μονόχωρος ναός των Αγίων Θεοδώρων στου Καλού, του 12ου αιώνα,[7] και ο μονόχωρος ναός του Αγίου Νικολάου, με κτιστό τέμπλο και τοιχογραφίες του 1868.[8] Το παλιό σχολείο του Πύργου Διρού έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο έχουν ενσωματωθεί σε αυτό υλικό από παλαιότερα κτίρια.[9]
Κοντά στο Πύργο Διρού και στις ακτές του κόλπου Διρού, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στον Πύργο και στην Αρεόπολη, βρίσκονται τρία σπήλαια, η Αλεπότρυπα, η Γλυφάδα ή Βλυχάδα και το Καταφύγι.[10]
Παραπομπές
(Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 664. ISBN 9603201332.
Σαΐτας, Γιάννης (1992). Μάνη. Αθήνα: Μέλισσα. σελ. 110.
«ΥΑ 41382/2190/13-5-1958 - ΦΕΚ 156/Β/29-5-1958». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
Παπαθανασίου, Μανώλης. «Πύργος Σκλαβουνάκου». Καστρολόγος. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
«ΥΑ 15904/24-11-1962 - ΦΕΚ 473/Β/17-12-1962». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
«ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/2327/45/30-1-1992 - ΦΕΚ 140/Β/4-3-1992». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
«ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/34982/672/13-8-1992 - ΦΕΚ 534/Β/21-8-1992». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
«ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1328/22102/20-6-1988 - ΦΕΚ 494/Β/14-7-1988». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 195. ISBN 9603201332.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΙΤΥΛΟΥ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Αλίκων |
| Άλικα, τα |
| Κυπάρισσος, η |
| Μάραθος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Άνω Μπουλαριών |
| Άνω Μπουλαριοί, οι |
| Βαθιά, η |
| Γιαλιά, τα |
| Κάτω Μπουλαριοί, οι |
| Λεοντάκης, ο |
| Τοπική Κοινότητα Αρεοπόλεως |
| Αρεόπολις, η |
| Δρυάλια, τα |
| Λαγοκοίλι, το |
| Λιμένι, το |
| Ομαλαί, οι |
| Σωτήρας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Βάθειας |
| Βάθεια, η |
| Κάποι, οι |
| Μιαναί, οι |
| Τοπική Κοινότητα Βάχου |
| Βάχος, ο |
| Σκάλα, η |
| Τοπική Κοινότητα Γέρμας |
| Αβραμιάνικα, τα |
| Γέρμα, η |
| Τοπική Κοινότητα Γερολιμένος |
| Γερολιμήν, ο |
| Οχιά, η |
| Τοπική Κοινότητα Δρυάλου |
| Αγία Βαρβάρα, η |
| Δρύαλος, ο |
| Καφιόνα, η |
| Παλαιόχωρα, η |
| Τσόπακας, ο |
| Φραγκούλιας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Καρέας |
| Καρέα, η |
| Μπουτσελιάνικα, τα |
| Τοπική Κοινότητα Κελεφά |
| Κελεφά, η |
| Τοπική Κοινότητα Κοίτας |
| Άγιος Γεώργιος, ο (Τ.Κ.Κοίτας) |
| Ανω Γαρδενίτσα, η |
| Αρχιά, η |
| Καλονιοί, οι |
| Κάτω Γαρδενίτσα, η |
| Κεχριάνικα, τα |
| Κοίτα, η |
| Νόμια, η |
| Ψίον, το |
| Τοπική Κοινότητα Κούνου |
| Αγία Κυριακή, η |
| Άγιος Αθανάσιος, ο |
| Δρυ, το |
| Ελαία, η |
| Καλόπυργος, ο |
| Καραβάς, ο |
| Κέρια, η |
| Κηπούλα, η |
| Κούνος, ο |
| Λαγουδιαί, οι |
| Πάγκια, τα |
| Σταυρίον, το |
| Τροχάλακας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Κρυονερίου |
| Κάτω Καρέα, η |
| Κρυονέρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Μίνας |
| Αγγειαδάκι, το |
| Άγιος Γεώργιος, ο (Τ.Κ.Μίνας) |
| Βάμβακα, η |
| Έρημος, η |
| Καρύνια, η |
| Κουλούμι, το |
| Κουτρέλα, η |
| Λάκκος, ο |
| Μέζαπος, ο |
| Μερμυγκιάνικα, τα |
| Μίνα, η |
| Μπρίκι, το |
| Πολεμίτας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Νέου Οιτύλου |
| Νέο Οίτυλον, το |
| Τοπική Κοινότητα Οιτύλου |
| Αρφίγκια, τα |
| Ελαιοχώρι, το |
| Καραβοστάσι, το |
| Οίτυλον, το |
| Χοτάσια, η |
| Τοπική Κοινότητα Πύργου Διρού |
| Βελούσι, το |
| Γκλέζι, το |
| Καλός, ο |
| Καμπινάρες, οι |
| Μαρματσούκα, η |
| Νικάνδρει, το |
| Ξεπαπαδιάνικα, τα |
| Πύργος Διρού, ο |
| Τριανταφυλλιά, η |
| Χαριά, η |
| Χαρούδα, η |
| Τοπική Κοινότητα Τσικκαλιών |
| Κοτράφι, το |
| Μουντανίστικα, τα |
| Ξερόλακκος, το |
| Συχαλάσματα, τα |
| Τσικκαλιά, τα |
|
Νομός Λακωνίας: Δήμος, Κοινότητα Σπάρτης | Ανατολικής Μάνης | Ασωπού | Βοιών | Γερονθρών | Γυθείου | Έλους | Ζάρακα | Θεραπνών | Κροκέων | Μολάων | Μονεμβασίας | Μυστρά | Νιάτων | Οινούντος | Οιτύλου | Πελλάνας | Σκάλας | Σμήνους | Φαρίδος | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Λακωνίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
