.
Περιφέρεια : Κρήτη
Νομός : Λασιθίου
Η Καλαμαύκα είναι χωριό και κοινότητα του δήμου Ιεράπετρας (Επαρχία Ιεράπετρας), στην ανατολική Κρήτη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 425 κατοίκους. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 500 μέτρων στους δυτικούς πρόποδες των λασιθιώτικων ορέων, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων βορειοδυτικά από την Ιεράπετρα.[1][2]
Καλαμαύκα Λασιθίου
Ιστορία
Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από την μινωϊκή εποχή. Στα Μέσο-Κάστελα υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από το 1100 π.Χ. και στη θέση Κισσός έχει βρεθεί μινωική έπαυλη. Στο λόφο Κάστελο βρέθηκε χάλκινο ειδώλιο, αφιερωμένο στον θεό Ασκληπιό, που πιστωποιεί την ύπαρξη αρχαίου ελληνικού ιερού.[3] Στο λόφο Κάστελο έχει βρεθεί σημαντικός εκτεταμένος αρχαίος οικισμός, οι κύριες φάσεις κατοίκησης του οποίου χρονολογούνται από τα γεωμετρικά έως και τα ρωμαϊκά χρόνια.[4] Ο οικισμός αυτός έχει ταυτιστεί με την αρχαία πόλη Λάρισα.[5]
Η Καλαμαύκα αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Calamafca στην επαρχία Ιεράπετρας. Στην απογραφή του Καστροφύλακα το 1583 (Κ138), αναφέρεται ως Calamafca με 435 κατοίκους. Επίσης, αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα το 1630, την τουρκική απογραφή του 1671 (ως Kalamfka με 37 χαράτσια) και στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834, με 100 οικογένειες. Στη απογραφή του 1881 ανήκε στο δήμο Ανατολής και είχε 458 κατοίκους.[2]
Η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[2] | 541 | 650 | 776 | 1012 | 1138 | 1100 | 702 | 777 | 488 | 425 |
Αξιοθέατα
Η περιοχή χαρακτηρίζεται από τις πηγές της. Από την περιοχή Κεφαλοβρύσι πηγάζει ο Καλαμαυκιανός ποταμός, ο οποίος διασχίζει τον οικισμό. Κοντά στη νότια συνοικία του χωριού υψώνεται ο απότομος λόφος Κάστελος, ύψους περίπου 200 μέτρων. Στην κορυφή του, προσβάσιμο μέσω σκάλας με 248 σκαλοπάτια, βρίσκεται μέσα σε σπήλαιο, ο ναός του Σταυρού. Κοντά στη Καλαμαύκα βρίσκεται το φαράγγι του Χαυγά.[6]
Παραπομπές
Γεωγραφικές πληροφορίες ανά Τοπική Κοινότητα. Χάρτης, αποστάσεις, συντεταγμένες κ.ά Δήμος Ιεράπετρας
Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελίδες 332–3.
Γιώργος Λεκάκης (Μάρτιος–Απρίλιος 2013). «Στην αρχαία Λάρισα της Κρήτης» (PDF). Γιώργος Λεκάκης. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016.
«Προσωρινή οριοθέτηση αρχαιολογικών χώρων Δήμου Ιεράπετρας, στο πλαίσιο του Σχεδίου Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) Δήμου Ιεράπετρας.». Διαρκής Κατάλογος Κηρυγμένων Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων της Ελλάδος. 12 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
«Περί χαρακτηρισμού περιοχών της Ανατολικής Κρήτης ως Αρχαιολογικών Χώρων». 26 Μαΐου 1976. Διαρκής Κατάλογος Κηρυγμένων Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
«Καλαμαύκα». Δήμος Ιεράπετρας. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2016.
| Δημοτική Ενότητα Ιεραπέτρας |
|---|
| Δημοτική Κοινότητα Ιεραπέτρας |
| Αγιασμένος, ο |
| Άγιος Γεώργιος, ο |
| Βαϊνιά, η |
| Γρα Λυγιά, η |
| Ιερά Μονή Φανερωμένης, η |
| Ιεράπετρα, η |
| Κάμπος, ο |
| Κεντρίον, το |
| Κεφάλα, η |
| Ποτάμοι, οι |
| Σταυρός, ο |
| Χρυσή, η (νησίς) |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Ιωάννου |
| Αγία Φωτιά, η |
| Άγιος Ιωάννης, ο |
| Κουτσουνάρι, το |
| Ξηροκαμάρα, η |
| Φέρμα, η |
| Τοπική Κοινότητα Ανατολής |
| Αμμουδάραι, αι |
| Ανατολή, η |
| Καλόγεροι, οι |
| Νέα Ανατολή, η |
| Στόμιον, το |
| Τοπική Κοινότητα Γδοχίων |
| Βάτος, ο |
| Γδόχια, τα |
| Τοπική Κοινότητα Καβουσίου |
| Δρακαλεύριον, το |
| Καβούσιον, το |
| Μέλισσαι, αι |
| Παναγία, η |
| Τσαμάντης, ο |
| Τοπική Κοινότητα Καλαμαύκας |
| Καλαμαύκα, η |
| Καμάρα, η |
| Ψαθί, το |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Χωρίου |
| Θρυπτή, η |
| Κάτω Χωρίον, το |
| Ψαρή, η |
| Τοπική Κοινότητα Μακρυλιάς |
| Μακρυλιά, η |
| Τοπική Κοινότητα Μαλών |
| Ιερά Μονή Παναγίας Εξακουστής, η |
| Μάλαι, αι |
| Τοπική Κοινότητα Μεσελέρων |
| Μεσελέροι, οι |
| Τοπική Κοινότητα Μεταξοχωρίου |
| Μεταξοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Μουρνιών |
| Άνω Σύμη, η |
| Μουρνιαί, αι |
| Τοπική Κοινότητα Μύθων |
| Καρύδιον, το |
| Μινός, ο |
| Μύθοι, οι |
| Ορνιάς, ο |
| Συκιά, η |
| Τοπική Κοινότητα Μύρτου |
| Γαβρίλης, ο |
| Καλλιθέα, η |
| Κοπάνες, οι |
| Μύρτος, ο |
| Νέος Μύρτος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Παχείας Άμμου |
| Βασιλική, η |
| Μοναστηράκιον, το |
| Ξηρόκαμπος, ο |
| Παχεία Άμμος, η |
| Τοπική Κοινότητα Ρίζης |
| Καημένος, ο |
| Ρίζα, η |
| Σφακούρα, η |
| Τοπική Κοινότητα Χριστού |
| Λακούδια, τα |
| Μαθοκοτσανά, τα |
| Σελάκανον, το |
| Χριστός, ο |
Νομός Λασιθίου : Δήμος, Κοινότητα Αγίου Νικολάου | Ιεράπετρας | Ιτάνου | Λεύκης | Μακρύ Γιαλού | Νεάπολης Λασιθίου | Οροπεδίου Λασιθίου | Σητείας Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Λασιθίου |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
