.

Μπαχάμες

Η Κοινοπολιτεία των Μπαχαμών είναι χώρα της Βόρειας Αμερικής με έκταση 13.939 km² και πληθυσμό 313.312, με βάση εκτιμήσεις του 2011[1]. Αποτελεί νησιωτικό σύμπλεγμα με περίπου 700 μεγάλα νησιά και άλλα μικρότερης έκτασης στον Ατλαντικό Ωκεανό και την Καραϊβική Θάλασσα. Πρωτεύουσα είναι η Νασσάου.

Γεωγραφία

View Larger Map

Οι Μπαχάμες είναι ένα νησιωτικό σύμπλεγμα 700 περίπου νησιών-ατολών στο δυτικό Ατλαντικό ωκεανό, από τα οποία κατοικούνται περίπου τα 35. Το μεγαλύτερο σε έκταση νησί του συμπλέγματος ονομάζεται Άνδρος, και βρίσκεται 190 χλμ. νοτιοανατολικά της χερσονήσου της Φλόριντα. Βορειοδυτικά του Άντρος βρίσκονται τα νησιά Μπίμινι, ενώ βορειότερα το νησί Γκραντ Μπαχάμα, όπου υπάρχει και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του κράτους, το Φρίπορτ. Ανατολικά του, βρίσκεται το νησί Γκρέιτ Αμπάκο, ενώ αρκετά νοτιότερα το νησί Ινάγκουα, δεύτερο σε έκταση στο σύμπλεγμα. Άλλα σημαντικά νησιά είναι το Ελευθέρα, το Κατ, το Σαν Σαλβαντόρ, το Άκλινς, το Κρούκντ και το Μαγιαγκουάνα. Το Νασσάου είναι η μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα του κράτους, και βρίσκεται στο νησί Νιου Πρόβιντενς, στο κέντρο περίπου του όλου συμπλέγματος. Τα νησιά του όλου συμπλέγματος ουσιαστικά αποτελούν αναδύσεις υποθαλάσσιων ωκεάνιων υφάλων της ευρύτερης περιοχής, όπως φαίνεται και στη δορυφορική άποψη. Οι ύφαλοι αυτοί είναι γνωστοί με τις ονομασίες Γκρέιτ Μπαχάμα, Λιτλ Μπαχάμα και Κέι Σαλ. Το ψηλότερο σημείο των νησιών είναι μόλις 70 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας και βρίσκεται στο νησί Λονγκ Άιλαντ. Το νησί Νιού Πρόβιντενς έχει μέγιστο ύψος 30 μ. Η γεωλογική φύση του συμπλέγματος είναι σταθερή, καθώς το υπόβαθρο του εδάφους αποτελείται από συμπαγή κοράλλια, ενώ παράλληλα υπάρχουν και ασβεστολιθικά πετρώματα. Ιζηματογενή εδάφη προκύπτουν κύρια από την αποσάρθωση των κοραλλιών και των οστράκων, ενώ επιφανεικά το έδαφος είναι πετρώδες ή βαλτώδες. Η επιφάνεια καλύπτεται από χαμηλή θαμνώδη βλάστηση, ενώ ορισμένα ψηλά δέντρα απαντώνται στα βορειότερα νησιά του συμπλέγματος. Σε ορισμένα νότια νησιά, ευδοκιμεί η τροπική δεντρώδης βλάστηση χαμηλού ύψους. Αν και ορισμένα εδάφη είναι αρκετά γόνιμα, το βάθος τους είναι ιδιαίτερα μικρό, ενώ ελάχιστοι είναι οι ταμιευτήρες γλυκού νερού με ένα μοναδικό ποτάμι στο νησί Άντρος.

Τουρισμός

..
Κλίμα

Το κλίμα του αρχιπελάγους χαρακτηρίζεται υποτροπικό και παρουσιάζει δύο εποχές, καλοκαίρι και χειμώνα. Το καλοκαίρι, που διαρκεί από το Μάιο μέχρι και το Νοέμβριο, κυριαρχούν θερμές και υγρές τροπικές αέριες μάζες που κινούνται βόρεια από την Καραϊβική. Οι θερμοκρασίες στα μέσα της εποχής κυμαίνονται από 21 °C ως 34 °C με σχετική υγρασία από 60 ως και 100%. Οι μήνες του χειμώνα, δηλαδή από το Δεκέμβριο ως τον Απρίλιο, το κλίμα επηρρεάζεται από την κίνηση των ψυχρών πολικών αερίων μαζών από τη Βόρεια Αμερική. Οι θερμοκρασία κυμαίνεται από 15 °C ως 24 °C.

Το ετήσιο ύψος βροχής ανέρχεται σε 1320 χιλιοστά και συνήθως σημειώνεται τις περιόδους Μαίου-Ιουνίου και Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου. Η βροχή συνήθως έχει μορφή σύντομων και έντονων βροχοπτώσεων, σε συνδυασμό με δυνατούς ανέμους με ριπές. Τα επεισόδια ακολουθούνται σχεδόν πάντα από καθαρό ουρανό.

Οι επικρατέστεροι άνεμοι είναι ανατολικοί σε όλο το χρόνο, αν και τείνουν να γυρίζουν νοτιοανατολικοί από τον Οκτώβριο ως το Απρίλιο, και νοτιοδυτικοί από το Μάιο ως το Σεπτέμβριο. Αυτοί οι άνεμοι σπάνια ξεπερνούν τα 24 χλμ./ώρα, με εξαίρεση την εποχή των τροπικών κυκλώνων. Αν και η εποχή αυτή διαρκεί από τον Ιούνιο ως το Σεπτέμβριο, οι περισσότεροι κυκλώνες στις Μπαχάμες συμβαίνουν μεταξύ Ιουλίου και Οκτωβρίου.

Ιστορία

Γύρω στον 7ο αιώνα μ.Χ. πληθυσμοί Ταΐνοι μετακινήθηκαν στα μέχρι τότε ακατοίκητα νησιά των νοτίων Μπαχάμες από τα μεγαλύτερα νησιά της Καραϊβικής, Ισπανιόλα και Κούβα. Οι πληθυσμοί αυτοί έγιναν γνωστοί ως Λουκάγιανς και κατά την άφιξη του Κολόμβου στην Αμερική το 1492 αριθμούσαν περίπου στις 30.000. Η πρώτη προσέγγιση του Κολόμβου έγινε στο νησί Σαν Σαλβαδόρ, το οποίο οι ιθαγενείς αποκαλούσαν Γκουαναχάνι, και σήμερα μάλλον είναι το νησί με την ίδια ονομασία (ή εναλλακτικά νησί Γουάτλινγκ) στις νοτιοδυτικές Μπαχάμες.

Οι Ισπανοί που ακολούθησαν την αποστολή του Κολόμβου αποδεκάτισαν τους πληθυσμούς των νησιών, παίροντας αρκετούς κατοίκους ως σκλάβους, ενώ παράλληλα ο πλήθυσμός αποδεκατίστηκε από ασθένεις και επιδημίες που έφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι κατακτητές. Η ιλαρά εξόντωσε περίπου το μισό πληθυσμό των νησιών.

Είναι γενικά αποδεκτό, ότι τα νησιά παρέμειναν ακατοίκητα μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα. Πρόσφατες έρευνες όμως δείχνουν ότι είχαν γίνει αρκετές προσπάθειες εποικισμού τους από ομάδες κατακτητών από την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, καθώς και από ιθαγενείς Αμερικάνικους πληθυσμούς. Το 1648 μετανάστευσαν στις Μπαχάμες οι γνωστοί ως Ελεύθεροι Τυχοδιώκτες από τις Βερμούδες. Αυτές οι ομάδες ήταν Βρετανοί Πουριτανοί και ίδρυσαν την πρώτη μόνιμη αποικία στο νησί που ονόμασαν Ελευθέρα (από την ελληνική λέξη ελευθερία). Στη συνέχεια αποίκησαν το σημερινό νησί Νιού Πρόβιντενς το οποίο τότε ονόμασαν Σέιλ, προς τιμή ενός ηγέτη τους.

Το 1670 ο βασιλιάς Κάρολος ο Β' της Αγγλίας παραχώρησε τα νησιά στην κυριότητα των Λόρδων ιδιοκτητών των περιοχών Καρολίνας, οι οποίοι με τη σειρά τους νοίκιασαν τα νησιά από το στέμμα με τα δικαιώματα στο εμπόριο, τη φορολογία, το διορισμό κυβερνητών και τη διοίκησή τους. Αυτή την περίοδο, οι Μπαχάμες έγιναν παράδεισος για τους πειρατές, με συνέπεια, για να αποκαταστήσουν την τάξη, οι Βρετανοί πολέμησαν την πειρατεία και έκαναν τα νησιά αποικία του βρετανικού στέμματος, με κυβερνήτη τον Γούντς Ρότζερς.

Κατά τον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, τα νησιά ήταν στόχος του αμερικάνικου ναυτικού, ενώ η πρωτεύουσα Νασάου στο νησί Νιού Πρόβιντενς καταλήφθηκε από τον Αμερικανικό στρατό. Το 1782, μετά τη βρετανική ήττα στο Γιορκτάουν, ένας Ισπανικός στόλος εμφανίστηκε στις ακτές του Νασάου, το οποίο παραδόθηκε χωρίς αντίσταση. Με τη συνθήκη των Βερσαλιών το 1783, η οποία έβαζε τέλος στην παγκόσμια διαμάχη μεταξύ της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας, οι Ισπανοί επέστρεψαν τις Μπαχάμες στο βρετανικό στέμμα.

Μετά την Αμερικανική Επανάσταση, περίπου 7.300 πιστοί στο στέμμα κάτοικοι των ΗΠΑ και οι σκλάβοι τους, μετανάστευσαν στις Μπαχάμες από τη Νέα Υόρκη, τη Φλόριντα και τις Καρολίνες. Αυτοί ίδρυσαν φυτείες σε αρκετά νησιά και απέκτησαν παράλληλα πολιτική δύναμη στην πρωτεύουσα. Από αυτή την περίοδο και έπειτα, το αφροαμερικανικό στοιχείο κυριαρχεί στον πληθυσμό των νησιών.

Οι Βρετανοί κατάργησαν τη δουλεία στα νησιά το 1807, γεγονός που οδήγησε στη μετανάστευση στις Μπαχάμες χιλιάδων αφρικανών που υπηρετούσαν στο βασιλικό ναυτικό. Η δουλεία καταργήθηκε σε όλη τη βρετανική αυτοκρατορία το 1834.

Η σύγχρονη πολιτική ανάπτυξη των νησιών ξεκίνησε μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πρώτα πολιτικά κόμματα ιδρύθηκαν τη δεκαετία του 1950 και η Βρετανία παραχώρησε μερική αυτονομία στα νησιά το 1964. Το 1967, ο πρώτο έγχρωμος πρωθυπουργός εκλέχθηκε στα νησιά, ενώ το 1973 οι Μπαχάμες έγιναν πλήρως ανεξάρτητο κράτος, διατηρώντας όμως τη συμμετοχή στη Βρετανική Κοινοπολιτεία.
Δορυφορική εικόνα του νησιωτκού συμπλέγματος Μπαχάμες (ΝΑΣΑ, λήψη 2009).
Πολιτικά

Πολίτευμα της χώρας είναι η Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία στα πλαίσια της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Αρχηγός του Κράτους είναι η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και εκπροσωπείται από τον Γενικό Κυβερνήτη. Στο εν λόγω αξίωμα από τις 14 Απριλίου 2010 υπηρετεί ο Σερ Άρθουρ Φάουλκς. Από το 2007, Πρωθυπουργός της χώρας είναι ο Χιούμπερτ Ίνγκραχαμ.Το δικαίωμα ψήφου χορηγείται στην ηλικία των 18 ετών, σε άνδρες και γυναίκες.
Εκλογές 2007


Κόμματα	Ψήφοι	%	Έδρες
Κίνημα για την Εθνική Απελευθέρωση (Free National Movement ")		49,8	23
Φιλελεύθερο Κόμμα της Προόδου (Progressive Liberal Party)		47	18
Δημοκρατικό Κίνημα για τις Μπαχάμες (Bahamas Democratic Movement)			0
Ανεξάρτητοι			0
Σύνολο (συμμετοχή 90%)	'	100.00	41
Πηγή: BBC News

Δημογραφικά στοιχεία

Σχεδόν το 85% του συνολικού πληθυσμού έχει αφρικανική ή αφροαμερικανική καταγωγή, ενώ σχεδόν τα 2/3 διαμένουν στο νησί Νιού Πρόβιντενς, όπου βρίσκεται και η πρωτεύουσα Νασάου, και σχεδόν το 1/6 στο νησί Γκραντ Μπαχάμα, όπου βρίσκεται η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, Φρίπορτ. Τα νησιά ήταν γενικά αραιοκατοικημένα ως και ακατοίκητα μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα μόνο από πειρατές, ενώ τότε μετανάστευσαν σε αυτά χιλιάδες πρόσφυγες από τις ΗΠΑ, πιστοί στο βρετανικό στέμμα, ως συνέπεια της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας από τη Βρετανία. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο πληθυσμός δεν ήταν μεγαλύτερος από 55.000 κατοίκους. Αναλυτικά δημογραφικά στοιχεία παρουσιάζονται παρακάτω με βάση δεδομένα του 2011[1].

Πληθυσμός: 313.312 κάτοικοι

0-14 ετών: 24,4% (άνδρες 38.834 / γυναίκες 37.715)
15-64 ετών: 69,2% (άνδρες 106.882 / γυναίκες 110.081)
πάνω από 65 ετών: 6,3% (άνδρες 7.578 / γυναίκες 12.222)
Διάμεση ηλικία: 30,2 έτη (άνδρες 29,1 έτη, γυναίκες 31,3 έτη)
Μεταβολή πληθυσμού: 0,922%
Ποσοστό γεννήσεων: 16,1 γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους
Ποσοστό θνησιμότητας: 6,88 θάνατοι ανά 1.000 κατοίκους
Βρεφική θνησιμότητα: 13,49 θάνατοι ανά 1.000 γεννήσεις
Προσδόκιμο ζωής: 71,18 έτη (άνδρες 68,8 έτη / γυναίκες 73,63 έτη)
Αστικοποίηση:98% / ποσοστό μεταβολής 4% σε ετήσια βάση (2000)
Σύσταση πληθυσμού: 85% αφροαμερικάνοι, 12% ευρωπαίοι / λευκοί, 3% ασιάτες και λατίνοι
Θρησκευτική σύσταση: Βαπτιστές 35,4%, Αγγλικανοί 15,1%, Καθολικοί 13,5%, Εκκλησία της Πεντηκοστής 8,1%, Εκκλησία του Κυρίου 4,8%, Μεθοδιστές 4,2%, άλλα χριστιανικά δόγματα 15,2%, Βουδιστές 2% (απογραφή του 2000)

Μεταφορές

Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά.
Δείτε επίσης

Φορολογικός παράδεισος

Παραπομπές

↑ 1,0 1,1 1,2 CIA World Factbook
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Απρίλιος 2011. Ανακτήθηκε την 21-8-2011.

Χώρες της Βόρειας Αμερικής

Εξηρτημένα εδάφη Δανία: Γροιλανδία

Γαλλία: Άγιος Βαρθολομαίος | Άγιος Μαρτίνος | Γουαδελούπη | Μαρτινίκα | Σαιν Πιερ και Μικελόν

Ολλανδία: Αρούμπα | Ολλανδικές Αντίλλες

Ηνωμένες Πολιτείες: Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι | Νήσος Ναβάσσα | Πουέρτο Ρίκο
* ^ Τμήμα της Βορείου Αμερικής αποτελεί η νησιωτική Επαρχία της Κολομβίας του Αγίου Ανδρέα και Πρόνοιας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License