.
Δομινίκα
Η Κοινοπολιτεία της Δομινίκας ή Ντομινίκα (Αγγλικά: Commonwealth of Dominica) είναι μια ηφαιστειογενής νησιωτική χώρα της τελευταίας εσχατιάς της Καραϊβικής, μία των Μικρών Αντιλλών, μεταξύ των νήσων της Μαρτινίκας και της Γουαδελούπης, μήκους 27 μιλίων και εύρους 13 μιλίων, συνολικής έκτασης 754 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 72.660 κατοίκους το 2009.[1] Πρωτεύουσα είναι η Ροζό (Roseau). Δεν πρέπει να συγχέεται με την Δομινικανή Δημοκρατία η οποία αποτελεί άλλο, ξεχωριστό κράτος.
Η Δομινίκα ήταν το τελευταίο νησί της Καραϊβικής που αποικίστηκε από τους Ευρωπαίους. Αυτό οφείλεται κυρίως στην σκληρή αντίσταση των ιθαγενών κατοίκων την οποία διευκόλυνε η ιδιαιτέρα πυκνή βλάστηση και το βραχώδες έδαφος του νησιού. Η Γαλλία παρέδωσε το νησί στην Μεγάλη Βρετανία το 1763, η οποία το 1805 επισημοποίησε το αποικιακό καθεστώς. Το 1978 η Δομινίκα ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.
Ονομασία
Χάρτης της Δομινίκας
Έκταση: 754 τετρ. χλμ. Μήκος ακτών: 148 χλμ.
Υψηλότερο σημείο: Μορν Ντιαμπλοτίν, 1.447 μ.
Ο Χριστόφορος Κολόμβος έδωσε την ισπανική ονομασία Isla Dominga στο νησί αναφορικά με την ημέρα που την ανακάλυψε (Κυριακή). Οι Γάλλοι και οι Βρετανοί που το αποίκησαν μετέπειτα κράτησαν την ονομασία (Γαλλικά: Dominique, Αγγλικά: Dominica). Το προκολομβιανό όνομα της χώρας είναι Wai'tu kubuli, το οποίο σημαίνει "Το σώμα της είναι ψηλό" κάτι που οφείλεται στο ορεινό έδαφος του νησιού.
Πολλές φορές το νησί αναφέρεται και ως "Γαλλική Δομινίκα", κάτι που παραπέμπει στην Γαλλικής προέλευσης κουλτούρας της Δομινίκας η οποία θεωρείται μέρος των 'πολιτισμικά γαλλικών Αντιλλών'.
Φυσική Γεωγραφία και κλίμα
Στα ανατολικά συνορεύει με τον Ατλαντικό Ωκεανό και στα δυτικά με την Καραϊβική Θάλασσα. Βρίσκεται στις λεγόμενες Μικρές Αντίλλες και είναι το μεγαλύτερο και βορειότερο μέλος της ομάδας των Προσήνεμων Νησιών.
Το υψηλότερο σημείο στη χώρα είναι το όρος Ντιαμπλοτέν (1.447 μ.). Στα βόρεια βρίσκεται το Μορν ο Ντιάμπλ, ένας παλαιός ηφαιστειογενής κώνος. Το σύνολο των ακτών, οι οποίες είναι απόκρημνες, έχει μήκος 148 χλμ. Η ηφαιστειακή προέλευση του νησιού καταδεικνύεται και από την ύπαρξη ορυχείων θείου και μίας θερμής πηγή, με το όνομα Μπόιλιν Λέικ, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο. Οι ντόπιοι κάτοικοι αρέσκονται να αναφέρουν την ύπαρξη 365 συνολικά ποταμών στη νησιωτική χώρα.
Το κλίμα είναι τροπικό, θερμό και με πολλές βροχοπτώσεις τη μία περίοδο του έτους, οι οποίες μετριάζονται από αύρες. Υπάρχει επίσης πυκνή και οργιαστική βλάστηση. Η εποχή της ξηρασίας είναι από το Φεβρουάριο ως το Μάιο και αυτήν διαδέχεται μια εποχή βροχοπτώσεων, οι οποίες ξεπερνούν τα 5.000 χιλιοστά στα κεντρικά ανάγλυφα. Το νησί επίσης βρίσκεται στη ζώνη των τυφώνων και ένας τέτοιος τυφώνας προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές το 1979.
Ιστορία
Τα 14ο αιώνα οι αυτόχθονες Καρίβες απέλασαν και εξόντωσαν τους Αραουάκες και κυριαρχούσαν στο νησί μέχρι να έρθουν οι Ευρωπαίοι. Ο Χριστόφορος Κολόμβος έφτασε πρώτος στο νησί, στις 3 Νοεμβρίου 1493, ημέρα Κυριακή (γι’ αυτό και το ονόμασε Isla Dominga). Σύντομα, οι Ισπανοί εξωθήθηκαν από την Δομινίκα από τους επιθετικούς Καρίβες. Το 1627 οι Άγγλοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να καταλάβουν το νησί. Το 1635 οι Γάλλοι έστειλαν ιεραποστολές αλλά και εκείνοι δεν κατάφεραν να εγκατασταθούν μόνιμα και μετά το 1660 εγκατέλειψαν την Δομινίκα, όπως και τον Άγιο Βικέντιο.
Η επικυριαρχία της Δομινίκας παραχωρήθηκε από τη Γαλλία στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1763. Το 1834 καταργήθηκε η δουλεία. Η Δομινίκα ήταν η πρώτη βρετανική αποικία στην Καραϊβική που απέκτησε Βουλή ελεγχόμενη από εγχρώμους (1838). Το 1896 οι Άγγλοι έκαναν την Δομινίκα αποικία του βρετανικού Στέμματος. Την περίοδο 1958- 1962 το νησί, ανεξαρτητοποιήθηκε ως τμήμα της βραχύβιας Ομοσπονδίας των Δυτικών Ινδιών. Το 1967 οι κάτοικοι διακήρυξαν την πρόθεσή τους για αυτονόμηση από τη συνομοσπονδία. Η ανεξαρτησία ανακηρύχτηκε στις 3 Νοεμβρίου 1978 στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και τέθηκε σε ισχύ νέο Σύνταγμα .
Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Πάτρικ Τζον έγινε πρώτος Πρωθυπουργός και Πρόεδρος ο Φρεντερίκ Ντεγκαζόν. Ο τελευταίος παραιτήθηκε έπειτα από αναταραχή, το 1980 και έπειτα από τη νίκη των συντηρητικών (Κόμμα της Ελευθερίας) στις εκλογές εκείνης της χρονιάς, την πρωθυπουργία ανέλαβε η Γιουτζίνια Τσαρλς, πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός σε κράτος στην Καραϊβική.
Το 1995 κέρδισε τις εκλογές το Ηνωμένο Εργατικό Κόμμα και Πρωθυπουργός ανέλαβε ο Έντισον Τζέιμς. Οι Εργατικοί επέστρεψαν στην εξουσία το 2000. Ο Πρωθυπουργός Ρόζι Ντάγκλας πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή, στις 1 Οκτωβρίου 2000 μόλις 9 μήνες έπειτα από την ανάληψη των καθηκόντων του και τον διαδέχθηκε στο αξίωμα ο Πιερ Τσαρλς. Στις εκλογές του 2004 κέρδισαν πάλι οι Εργατικοί και αρχηγός κυβέρνησης έγινε ο νέος σε ηλικία Ρούζβελτ Σκέριτ, στην εξουσία από τις 8 Ιανουαρίου 2004. Στις 2 Οκτωβρίου του 2003 Πρόεδρος εξελέγη ο Νίκολας Λίβερπουλ.
Η Κοινοπολιτεία της Δομινίκας βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε συνοριακή διένεξη με τη Βενεζουέλα, για τη θάλασσα που είναι γύρω από τη νησίδα Άβες.
Διακυβέρνηση
Η χώρα είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία, στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, χωρίς όμως να είναι Αρχηγός Κράτους ο Μονάρχης της Βρετανίας. Αρχηγός Κράτους είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την εκτελεστική εξουσία να έχει ο Πρωθυπουργός, επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από τη Βουλή (House of Assembly), η οποία απαρτίζεται από 21 άμεσα εκλεγόμενους από το λαό βουλευτές και 9 γερουσιαστές, διορισμένους από τον Πρόεδρο έπειτα από πρόταση του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αντιπολίτευσης. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.
Τα κυριότερα πολιτικά κόμματα είναι το κυβερνών Εργατικό Κόμμα της Δομινίκας (LPD, Labour Party of Dominica) και το συντηρητικό Κόμμα της Ελευθερίας της Δομινίκας (DFP, Dominica Freedom Party). Υπάρχει επίσης το Ηνωμένο Κόμμα των Εργατών της Δομινίκας (DUWP , Dominica United Workers' Party)
Η Δομινίκα είναι μέλος της Κοινότητας των Χωρών της Καραϊβικής (CARICOM) και του Οργανισμού των Κρατών της Ανατολικής Καραϊβικής (OECS). Είναι επίσης μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Διοικητική διαίρεση
Κύριο λήμμα: Ενορίες της Δομινίκας
Χάρτης των ενοριών της Δομινίκας
Η Δομινίκα διαιρείται διοικητικά σε 10 ενορίες (parishes, ενικός parish).
| Ενορία | Πρωτεύουσα | Έκταση km² | Πληθυσμός 2001 | Πυκνότητα | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Άγιος Ανδρέας | Ουέσλι | 178.27 | 10.461 | 59 |
| 2 | Άγιος Δαβίδ | Ροζαλί | 131.6 | 6.789 | 52 |
| 3 | Άγιος Γεώργιος | Ροζό | 56.1 | 20.211 | 360 |
| 4 | Άγιος Ιωάννης | Πόρτσμουθ | 59.0 | 5.897 | 100 |
| 5 | Άγιος Ιωσήφ | Άγιος Ιωσήφ | 120.1 | 5.765 | 48 |
| 6 | Άγιος Λουκάς | Πουάν Μισέλ | 7.77 | 1.576 | 203 |
| 7 | Άγιος Μάρκος | Σουφριέρ | 9.9 | 1.834 | 185 |
| 8 | Άγιος Πατρίκιος | Μπερεκουά | 84.4 | 8.383 | 59 |
| 9 | Άγιος Παύλος | Πον Κασσέ | 67.4 | 8.397 | 59 |
| 10 | Άγιος Πέτρος | Κολιώ | 27.7 | 1.452 | 52 |
Εκλογές
Οι τελευταίες γενικές εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 18 Δεκεμβρίου 2009. Τo Εργατικό Κόμμα του πρωθυπουργού Ρούζβελτ Σκέριτ κέρδισε τις εκλογές, εξασφαλίζοντας 17 επί συνόλου 21 εδρών έναντι 4 για το Ενωμένο Κόμμα των Εργατών. [3] Στις προηγούμενες γενικές εκλογές, στις 5 Μαΐου 2005, το Εργατικό Κόμμα είχε κερδίσει 52,07% και 12 έδρες έναντι 8 για το Ενωμένο Κόμμα των Εργατών και μία για τους ανεξάρτητους.
Εκλογές 2009
| Κόμματα | Ψήφοι | % | Έδρες |
|---|---|---|---|
| Εργατικό Κόμμα της Δομίνικας | 22.235 | 61,21 | 17 |
| Ηνωμένο Κόμμα Εργατών | 12.660 | 34,85 | 4 |
| Κόμμα Ελευθερίας της Δομινίκας | 870 | 2,40 | - |
| Ανεξάρτητοι | 355 | 0,98 | - |
| Λαϊκό Δημοκρατικό Κίνημα | 179 | 0,49 | - |
| Προοδευτικό Κόμμα της Δομινίκας | 24 | 0,07 | - |
| Σύνολο | 37.913 | 100,0 | 21 (Πηγή: Εκλογικό Γραφείο) |
Δημογραφία
Σχεδόν όλοι οι 70.000 κάτοικοι του νησιού είναι απόγονοι των Αφρικανών σκλάβων, οι οποίοι εισήχθησαν βίαια στο νησί για να εργαστούν σε φυτείες αποικιοκρατών, το 18ο αιώνα. Η Δομινίκα είναι το μοναδικό νησί της ανατολικής Καραϊβικής, το οποίο έχει πληθυσμό που απαρτίζεται από προκολομβιανούς αυτόχθονες Καρίβες, οι οποίοι εξολοθρεύτηκαν ή εξωθήθηκαν βίαια στη χώρα από τα γειτονικά νησιά. Απέμειναν σήμερα μόλις 3.000 Καρίβες, οι οποίοι ζουν σε οκτώ χωριά, στις ανατολικές ακτές του νησιού. Η ειδική περιοχή των Καρίβων (Carib Reserve, από τις 4 Ιουλίου 1903) διοικείται από έναν φύλαρχο (chief). Από τον Ιούλιο του 2004 διοικητής είναι ο Τσαρλς Γουίλιαμς. Υπάρχουν επίσης ελάχιστοι Ευρωπαίοι και Ασιάτες.
Ο πληθυσμιακός δείκτης ανάπτυξης είναι ιδιαίτερα χαμηλός, κυρίως λόγω του κύματος μετανάστευσης του πληθυσμού προς το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τον Καναδά και σε άλλα νησιά της Καραϊβικής. Το 2006 η μέση πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 91,3 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Πρόσφατα έχει τονιστεί η ύπαρξη απίστευτα μεγάλου αριθμού υπεραιωνόβιων στη χώρα. Συγκεκριμένα, το Μάρτιο του 2007 υπήρχαν στην Δομινίκα πάνω από 20 άνθρωποι ηλικίας άνω των 100 ετών, από το σύνολο των 70.000 κατοίκων. Ο λόγος για την αναλογία αυτή αποτελεί αντικείμενο των ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ρος, στο Πόρτσμουθ. Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 75,55 χρόνια (72,61 χρόνια οι άνδρες και 78,64 οι γυναίκες).[1]
Το 80% περίπου των κατοίκων είναι Καθολικοί, αν και υπάρχουν πολλοί Προτεσταντικοί ναοί. Το 2% των κατοίκων δηλώνουν άθρησκοι ή άθεοι.
Κωμοπόλεις
Κύριο λήμμα: κατάλογος οικισμών της Δομινίκας
Πάνω από 70% του πληθυσμού της Δομινίκας ζει στις πόλεις. Η κυριότερη πόλη της είναι η Ροζώ. Άλλες κωμοπόλεις είναι η Πόρτσμουθ, η Μαριγκό, η Μαώ, η Μπερεκουά και η Άτκινσον
Γλώσσα
Σημαία της Γαλλοφωνίας
Επίσημη γλώσσα της Κοινοπολιτείας της Δομινίκας είναι η αγγλική. Είναι η γλώσσα της Πολιτικής και γενικότερα της δημόσιας ζωής.
Η καθομιλουμένη γλώσσα για το 80% του πληθυσμού είναι μία κρεολική διάλεκτος με γαλλική λεξιλογική βάση, αναφερομένη ως Κρεόλ της Δομινίκας (γαλλικά: créole dominiquain) χωρίς όμως να διαφέρει συμμαντικά από τη γαλλική κρεόλ των Αντιλλών. Το υπόλοιπο του πληθυσμού χρησιμοποιεί μία αγγλική κρεόλ τοπικά ονομαζόμενη 'κοκόι' (αγγλικά: cocoy) ενώ μία σχετικά μικρή μερίδα δηλώνει τα Αγγλικά ή τα Γαλλικά ως μητρική γλώσσα[4].
Η επικράτηση της γαλλικής κρεόλ δεν έγκειται τόσο στη γαλλική κρατική παρουσία στο νησί (η οποία υπήρξε σποραδική) όσο από την συνεχή μετανάστευση γαλλόφωνων από τα γειτονικά Γαλλικά νησιά και κυρίως από τη Γουαδελούπη (της οποίας η Κρεόλ είναι σχεδόν ταυτόσημη με αυτή της Δομινίκας). Η μεγάλη γλωσσική εγγύτητα της κρεόλ με τα γαλλικά καθιστά αρκετά εύκολη την εκμάθηση της γαλλικής από τους κατοίκους. Η χώρα είναι μέλος της Γαλλοφωνίας από το 1979[5].
Στην ουσία η Δομινίκα ζει σε μία τρίγλωσση πραγματικότητα: τα Αγγλικά είναι η γλώσσα του κράτους και της εκπαίδευσης. Τα Γαλλικά η γλώσσα της ιστορίας, της κουλτούρας και των γειτονικών, σχετικά πλουσίων, γαλλικών νήσων (Γουαδελούπη και Μαρτινίκα). Τα Γαλλικά Κρεόλ η γλώσσα της καθημερινότητας.
Σημειώνεται ότι τα Αγγλικά ως μητρική γλώσσα κερδίζουν έδαφος τα τελευταία χρόνια με τη Κρεόλ να παραμένει μακράν η πρώτη γλώσσα στην καθημερινή ζωή των κατοίκων.
Οικονομία
Η οικονομία βασίζεται στη γεωργία και στον τουρισμό από κοινού. Το 40% του πληθυσμού απασχολούνται στον πρωτογενή τομέα. Ωστόσο, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι της τάξης των 5.400 δολαρίων ΗΠΑ, και η ανεργία φθάνει το 25%. Τα κυριότερα εξαγώγιμα είδη είναι καπνός, μπανάνες, εσπεριδοειδή, κόπρα, κακάο, φοινικέλαιο και λαχανικά. Πρόσφατα στο πλαίσιο της διαφοροποίησης των γεωργικών προϊόντων καλλιεργούνται και εξάγονται επίσης είδη όπως αλόη βέρα, πατσουλί και εξωτικά φρούτα όπως μάνγκο, γκουάβα και παπάγια.
Ειδικά ως προς την καλλιέργεια μπανάνας, η χώρα αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα τόσο λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που στοιχίζουν την παραγωγή, όσο και εξαιτίας της μείωσης της τιμής του προϊόντος.
Οι εισαγωγικοί εταίροι είναι η Κίνα και οι ΗΠΑ, ενώ η χώρα εξάγει τα αγαθά της στην πάλαι ποτέ αποικιοκρατική δύναμη, Μεγάλη Βρετανία και σε άλλα κράτη στην Καραϊβική. Ως προς την εμπορική ναυτιλία, η σημαία της χώρας χρησιμοποιείται από πολλά κράτη, ανάμεσά τους και την Ελλάδα. Το 2005, από τα 21 ξένα πλοία που έφεραν τη Σημαία της Δομινίκας, τα 3 ήταν ιδιοκτησίας Ελλήνων εφοπλιστών.
Υπάρχουν επίσης βιομηχανικές μονάδες (κοπής ξύλου, επεξεργασίας σαπουνιού, επίπλων, τσιμέντων και υποδημάτων). Αμερικανοί και Καναδοί φοιτητές ζουν στο Πόρτσμουθ, όπου υπάρχει Ιατρική Σχολή.
Οι πολλοί καταρράκτες που σχηματίζονται από τα άφθονα υδάτινα ρεύματα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με κατάλληλη εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση του εδάφους είναι περιορισμένη σε ηφαιστειακές περιοχές.
Ο τουρισμός παρουσιάζει ραγδαία ανάπτυξη από άποψη προσέλευσης κόσμου χάρη στις φυσικές ομορφιές της χώρας, για τις οποίες η Δομινίκα ονομάζεται «Μαργαριτάρι των Αντιλλών». Ωστόσο, οι τουριστικές υποδομές είναι ελάχιστες. Στο νησί δεν υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία. Έτσι, η κυβέρνηση έχει στραφεί τα τελευταία χρόνια στον οικοτουρισμό, προσπαθώντας να προσελκύσει επισκέπτες από τις ΗΠΑ, προς τα φυσικά αξιοθέατα. Το 2004 οι φυσικές ομορφιές του νησιού έκαναν τους συντελεστές της σειράς ταινιών «Οι Πειρατές της Καραϊβικής» να επιλέξουν την Δομινίκα ως τον κύριο τόπο για τα γυρίσματα του έργου.
Στην Δομινίκα εδρεύουν υπεράκτιες εταιρείες. Η κυβέρνηση δέχεται συστάσεις από τον ΟΟΣΑ και άλλους διεθνείς οργανισμούς για να ενταθούν οι έλεγχοι αναφορικά με την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.
Νομισματική μονάδα της χώρας είναι το Δολάριο Ανατολικής Καραϊβικής.
Επικοινωνίες και μεταφορές
Δεν κυκλοφορεί σήμερα καμία καθημερινή εφημερίδα. Υπάρχει ένας τηλεοπτικός σταθμός και λίγοι ραδιοφωνικοί σταθμοί, όπως : Q95 FM, Kairi FM κλπ.
Υπάρχουν δύο μικρά αεροδρόμια: το Μέλβιλ Χώλ και το Κέινφιλντ, τα οποία είναι διεθνή αλλά δεν πραγματοποιούν απ'ευθείας πτήσεις εκτός Καραϊβικής. Έτσι, ο εισερχόμενος τουρισμός υποχρεώνεται να μετασταθμεύσει σε όμορα νησιά. Οι American Airlines, η LIAT και η Caribbean Star είναι οι τρεις σημαντικότερες αερογραμμές. Δε γίνονται νυχτερινές πτήσεις.
Το σημαντικότερο λιμάνι είναι αυτό της πρωτεύουσας, Ροσώ, όπως και εκείνο του Πόρτσμουθ. To 2005 ο εμπορικός στόλος στη χώρα ήταν 40 πλοία.
Το συνολικό μήκος του οδικού δικτύου της χώρας είναι 780 χλμ. , εκ των οποίων σχεδόν τα 400 χλμ. είναι ασφαλτοστρωμένα, σύμφωνα με στοιχεία του 2000. Δεν υπάρχουν σημαντικές οδικές αρτηρίες στο νησί και καθόλου σιδηροδρομικό δίκτυο. Οι δημόσιες μεταφορές εξυπηρετούνται με μικρά λεωφορεία. Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά.
Εκπαίδευση
Η χώρα έχει το δικό της Πανεπιστήμιο, πρώην Clifton Dupigny Community College. Πολλοί κάτοικοι πηγαίνουν με υποτροφία να σπουδάσουν Ιατρική στην Κούβα, ενώ άλλοι πηγαίνουν στο Πανεπιστήμιο των Δυτικών Ινδιών ή σε ανώτερες σχολές στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ. Εκτός από την Ιατρική Σχολή στο Πόρτσμουθ, το 2006 άρχισε να λειτουργεί μία ακόμα Ιατρική Σχολή.
Άμυνα
Υπάρχει αστυνομική δύναμη στη χώρα, που αποτελείται από 300 άνδρες, σύμφωνα με στοιχεία του 2003.
Πολιτισμός , Τουρισμός και Αξιοθέατα
Η χώρα είναι πατρίδα πολλών ανθρώπων. Από ιστορική άποψη, αρκετές φυλές αυτοχθόνων κατέλαβαν το νησί, ενώ μόνο μία φυλή Καρίβων είχε απομείνει λίγο πριν αποικίσουν την Δομινίκα οι Ευρωπαίοι. Ελάχιστα μνημεία σώζονται από τον πολιτισμό των αυτοχθόνων. Οι Καρίβες ασχολούνται με τις λαϊκές τέχνες και με τη ναυπηγική. Στη Σαλίμπια βρίσκεται ο σημαντικότερος ρωμαιοκαθολικός ναός των αυτοχθόνων, η λεγόμενη Παναγία των Καρίβων.
Η κυριότερη γιορτή που πραγματοποιείται κάθε χρόνο είναι το τοπικό Καρναβάλι, που γίνεται παραδοσιακά την τελευταία Δευτέρα και Τρίτη πριν από την πρώτη Τετάρτη της Σαρακοστής των Καθολικών (Ash Wednesday). Επίσης, τιμάται από τους αυτόχθονες η Ημέρα των Κρεολών, η οποία τελείται παραδοσιακά την τελευταία Παρασκευή του Οκτωβρίου. Στη διάρκεια της εν λόγω εορτής, οι γυναίκες φορούν πουπουλένια φορέματα και μιλούν μόνο κρεολικές διαλέκτους.
Από τουριστικής άποψης, ενδιαφέρον παρουσιάζει το Εθνικό Πάρκο Καμπρί και κυρίως το Εθνικό Πάρκο του Μορν Τρουά Πιτόν, στο νότιο τμήμα του νησιού. Το εν λόγω Πάρκο έχει ανακηρυχθεί στη χώρα Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ, το 1995. Ο δρυμός περιλαμβάνει το θερμοπίδακα «Μπόιλινγκ Λέικ», που σημαίνει «Λίμνη που Βράζει». Επίσης, αποτελεί τόπο για τους λάτρεις της υποβρύχιας κατάδυσης.
Στη χώρα ζουν πολλά ενδημικά είδη, όπως ο βόας συσφιγκτήρ και οι απειλούμενοι με εξαφάνιση παπαγάλοι Σισερού (αυτοκρατορικός) και ο Τζάκοτ (κοκκινολαίμης).
Στην πρωτεύουσα, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την παλαιά αγορά της πόλης (στην πλατεία Ντομπινέ), τον Αγγλικανικό καθεδρικό ναό του 18ου αιώνα, το φρούριο Γιανγκ (1775), τους φημισμένους Βοτανικούς Κήπους και τους καταρράκτες Τραφάλγκαρ. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το Μουσείο της πρωτεύουσας, που έχει να παρουσιάσει αξιόλογα εκθέματα σχετικά με τον πολιτισμό και την ιστορία του νησιού.
Στην Πόρτσμουθ βρίσκεται το οχυρό Σίρλεϊ του 1765, με την παλαιά πυριτιδαποθήκη του να έχει μετατραπεί σε Μουσείο.
Στην Δομινίκα γεννήθηκε και μεγάλωσε η Βρετανίδα λογοτέχνης Τζιν Ράις , η οποία αποτύπωσε τη ζωή και τις ομορφιές του νησιού στο έργο της «Η Άγρια Θάλασσα των Σαργάσσων».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commonwealth of Dominica – Η Δομινίκα στον Οργανισμό των Χωρών της Ανατολικής Καραϊβικής.
Kairi FM – Ραδιοφωνικός σταθμός για την Δομινίκα.
Discover Dominica: Nature Island of the Caribbean Επίσημη κυβερνητική και τουριστική σελίδα στο Διαδίκτυο για τη χώρα.
Η Δομινίκα στο CIA Factbook
Βιβλιογραφία
Συλλογικό έργο, Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, τόμος 6, εκδ. ΔΟΜΗ, 2006.
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 1,2 CIA World Factbook
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ Taiwan News, Dominica ruling party wins early election, 19 Δεκεμβρίου 2009.
↑ http://www.tlfq.ulaval.ca/axl/amsudant/Dominique.htm
↑ http://www.francophonie.org/Les-membres-de-l-OIF-classes-par.html
|
Χώρες της Βόρειας Αμερικής Ανεξάρτητα Κράτη Αγία Λουκία | Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες | Άγιος Χριστόφορος και Νέβις | Αϊτή | Αντίγκουα και Μπαρμπούντα | Γουατεμάλα | Γρενάδα | Δομινικανή Δημοκρατία | Ελ Σαλβαδόρ | Ηνωμένες Πολιτείες | Καναδάς | Κολομβία* | Κόστα Ρίκα | Κούβα | Μεξικό | Μπαρμπάντος | Μπαχάμες | Μπελίζε | Νικαράγουα | Ντομίνικα | Ονδούρα | Παναμάς | Τζαμάικα | Τρινιντάντ και Τομπάγκο Εξηρτημένα εδάφη Δανία: Γροιλανδία Γαλλία: Άγιος Βαρθολομαίος | Άγιος Μαρτίνος | Γουαδελούπη | Μαρτινίκα | Σαιν Πιερ και Μικελόν Ολλανδία: Αρούμπα | Ολλανδικές Αντίλλες Ηνωμένο Βασίλειο: Ανγκουίλα | Βερμούδες | Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι | Μοντσερράτ | Νησιά Καϋμάν | Νήσοι Τερκς και Κέικος Ηνωμένες Πολιτείες: Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι | Νήσος Ναβάσσα | Πουέρτο Ρίκο |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
