Στρατηγός του Αλεξάνδρου του Μέγα, πρώτος βασιλιάς της Αυτοκρατορίας της Συρίας και ιδρυτής της Δυναστείας των Σελευκιδών.

Συμμετείχε ενεργά στις ζυμώσεις που καθόρισαν τον διαμοιρασμό των εδαφών του Αλεξάνδρου. Για μια περίοδο διεκδίκησε τη Μακεδονία με αντιπάλους τον Αντίγονο Β΄ Γονατά και τον Πτολεμαίο Κεραυνό. Επί των ημερών του διεξήχθη και ο Πρώτος Συριακός Πόλεμος με την Αίγυπτο.

Επί των ημερών του διεξήχθη ο Δεύτερος Συριακός Πόλεμος με την Πτολεμαϊκή Αίγυπτο, καθώς και η απόσχιση του ελληνιστικού βασιλείου της Βακτρίας. Η επιλογή του να λάβει διαζύγιο από τη δεύτερη σύζυγό του για χάρη της πρώτης, έθεσε σε κίνηση τα γεγονότα που οδήγησαν στον Τρίτο Συριακό Πόλεμο.

Κατάφερε να ελέγξει την κατάσταση στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Ανέκτησε τη βόρεια Συρία και τις προσκείμενες επαρχίες του σημερινού Ιράν, ωστόσο η εκστρατεία του ενάντια στην Αίγυπτο ήταν ανεπιτυχής. Σε δεινή θέση των έφεραν η απόσχιση της Παρθίας και η επανάσταση του αδερφού του, Αντίοχου Ιέρακα.

Κληρονόμησε ένα βασίλειο συρρικνωμένο και περικυκλωμένο από επίδοξους μνηστήρες των εδαφών του. Μετά από μια σύντομη βασιλεία τριών ετών, δολοφονήθηκε με δηλητήριο στη Μικρά Ασία.

Κληρονόμησε ένα κράτος αποδιοργανωμένο το οποίο τελικά αποκατέστησε πραγματοποιώντας μεγάλη εκστρατεία στην Ανατολή. Πέτυχε επίσης σημαντικές στρατιωτικές νίκες εναντίον των Πτολεμαίων, στα πλαίσια του Τέταρτου και Πέμπτου Συριακού Πολέμου. Τελικά εισέβαλε στην Ελλάδα, αλλά οι βλέψεις του έλαβαν τέλος μετά την ταπεινωτική ήττα που υπέστη από τους Ρωμαίους.

Έκανε προσπάθειες αποκατάστασης της ισχύος του με διπλωματικά μέσα. Στριμωγμένος οικονομικά και μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της Ρώμης, αποπειράθηκε να υπεξαιρέσει χρήματα από το Ναό των Ιεροσολύμων.

Ανήλθε στο θρόνο του αδερφού του, παραμερίζοντας τα νόμιμα δικαιώματα των ανιψιών του. Κατόπιν μετέτρεψε την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού σε πολιτικό εργαλείο διαφήμισης των δικών του διεκδικήσεων για απόλυτη εξουσία. Ενεπλάκη σε πόλεμο με την αποδυναμωμένη Αίγυπτο, αλλά ανακλήθηκε στην τάξη από τους Ρωμαίους. Οι σκληρότητά του στην Ιουδαία αποτέλεσε το έναυσμα της Επανάστασης των Μακκαβαίων. Η βασιλεία του υπήρξε η τελευταία περίοδος ακμής για το κράτος των Σελευκιδών.

Ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία εννέα ετών με προστάτη – αντιβασιλιά το στρατηγό Λυσία. Η βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από επαναστάσεις σε πολλές επαρχίες: την Ιουδαία, τη Μηδία, την Αντιόχεια. Η Ρώμη με τη σειρά της ενέτεινε την πίεση της για την ικανοποίηση των ταπεινωτικών όρων της Συνθήκης της Απάμειας. Ο Αντίοχος δολοφονήθηκε σε ηλικία έντεκα ετών από τον εξάδερφό του και νόμιμο διεκδικητή του θρόνου, Δημήτριο.

Προτού ανέλθει στο θρόνο πέρασε τη νεανική του ηλικία ως όμηρος στη Ρώμη. Είναι γνωστός για την ανάκτηση της Βαβυλώνας και την προσωρινή επανένωση του κράτους. Νίκησε επίσης τους Μακκαβαίους και αναμείχθηκε στον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στην Καππαδοκία. Προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των γειτόνων του, της Ρώμης και της Αιγύπτου, ο Δημήτριος ανετράπη από τις συνασπισμένες δυνάμεις τους.

Η βασιλική του καταγωγή αμφισβητείται, ωστόσο τελικά διεκδίκησε και πήρε το θρόνο εφόσον τον υποστήριξαν οι πολέμιοι του προκατόχου του. Ωστόσο δυσαρέστησε τους κατοίκους της Αντιόχειας με τον τρόπο διακυβέρνησής του οι οποίοι αποφάσισαν να τον απομακρύνουν. Ήρθε σε σύγκρουση με τον πεθερό του, Πτολεμαίο Στ΄ Φιλομήτορα, ο οποίος και τον ανέτρεψε.

Ανέβηκε στο θρόνο με την υποστήριξη του Πτολεμαίου Στ΄, ο οποίος ήταν επιφυλακτικός στο να ενσωματώσει τη Συρία στη δική του επικράτεια. Δεν υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής και τελικά ξέσπασε επανάσταση που πνίγηκε στο αίμα. Ανετράπη από τον Διόδοτο και λίγο αργότερα έπεσε στα χέρια των Πάρθων, στη χώρα των οποίων διέμεινε για δέκα χρόνια. Όταν κατάφερε να επανέλθει στο θρόνο, το κράτος ήταν μια σκιά του παλιού του εαυτού. Η επιλογή του να εμπλακεί στις διαμάχες διαδοχής των Πτολεμαίων οδήγησε στην πτώση του.

Όταν ο Διόδοτος ανέτρεψε το Δημήτριο Β΄, τοποθέτησε στη θέση του τον ανήλικο Αντίοχο, ορίζοντας επίτροπο τον εαυτό του. Λίγο αργότερα τον θανάτωσε ώστε να ανέβει ο ίδιος στο θρόνο.

Στρατηγός και υποστηρικτής του Αλεξάνδρου Βάλα κατέλαβε την πρωτεύουσα του κράτους αποπέμποντας το Δημήτριο Β΄. Ανέβασε στο θρόνο τον γιο του Αλεξάνδρου, τον ανήλικο Αντίοχο, τον οποίο όμως αργότερα δολοφόνησε για να κρατήσει ο ίδιος το στέμμα. Ενεπλάκη σε ανεπιτυχή πόλεμο στην Ιουδαία, την οποία τελικά εγκατέλειψε στα χέρια των Μακκαβαίων. Ηττήθηκε και ανετράπη από τον Αντίοχο Σιδήτη.

Την περίοδο που ο Δημήτριος Β΄ ήταν αιχμάλωτος στην Παρθία, ο αδερφός του, Αντίοχος, νίκησε και εκθρόνισε το σφετεριστή του θρόνου Διόδοτο και βασίλεψε ο ίδιος. Πολιόρκησε και γκρέμισε τα τείχη της Ιερουσαλήμ, όμως επέτρεψε στους Εβραίους να διατηρήσουν τη θρησκευτική τους ελευθερία. Στράφηκε κατά των Πάρθων, και για λίγο ανέκτησε τη Μεσοποταμία, τη Βαβυλωνία και τη Μηδία, αποκαθιστώντας τα παλιά σύνορα του κράτους των Σελευκιδών στο Ιράν.

Πιθανώς μη βασιλικής καταγωγής, αναδείχτηκε μετά την περίοδο χάους που ακολούθησε την κατάληψη της Μεσοποταμίας από τους Πάρθους. Υπήρξε πιόνι του φαραώ της πτολεμαϊκής Αιγύπτου, Πτολεμαίου Η΄ Φύσκονος, ο οποίος και τον προώθησε για να αποσπάσει το θρόνο της Συρίας. Όταν η υποστήριξη της Αιγύπτου έπαψε να υφίσταται, με τη σειρά του ο Αλέξανδρος ηττήθηκε από τον Αντίοχο Η΄ Γρυπό.

Μετά το θάνατο του πατέρα του, Δημητρίου Β΄, διεκδίκησε το θρόνο του εξαιρετικά περιορισμένου εδαφικά κράτους των Σελευκιδών. Κινήθηκε όμως χωρίς την έγκριση της μητέρας του, της δυναμικής Κλεοπάτρας Θεάς, η οποία τελικά διέταξε τη δολοφονία του.

Αντιμετώπισε την επανάσταση του ετεροθαλούς αδερφού του Αντίοχου Θ΄ του Κυζικηνού, με τον οποίο διεξήγαγε έναν αμφίρροπο πόλεμο. Καθένας από τους δύο βρήκε από έναν σύμμαχο ανάμεσα στους διεκδικητές του θρόνου της Αιγύπτου. Τελικά διαίρεσαν το κράτος στα δύο, στο βόρειο και το νότιο τμήμα. Τη διαμάχη τους συνέχισαν οι γιοι τους. Την περίοδο της βασιλεία του Αντίοχου η Ιουδαία κέρδισε την ανεξαρτησία της.

Έζησε την παιδική του ηλικία στην Κύζικο όπου και προστατεύτηκε από τις ενδοοικογενειακές διαμάχες. Ο γάμος του με την Κλεοπάτρα Δ΄ του έδωσε τα εφόδια ώστε να ξεκινήσει επανάσταση κατά του αδερφού του, Αντίοχου Η΄. Τελικά διαίρεσαν το κράτος στα δύο, στο βόρειο και το νότιο τμήμα. Μετά το θάνατο του αντιπάλου του ετοιμάστηκε να ενώσει και πάλι το κράτος, ωστόσο θανατώθηκε από τον ανιψιό του, Σέλευκο Στ΄

Εκθρόνισε και θανάτωσε τον Αντίοχο Κυζικηνό, ωστόσο εκθρονίστηκε από το γιο του τελευταίου την επόμενη χρονιά. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Συρία με προορισμό τη Μουψουεστία (εναλλακτικά Μόψος ή Σελεύκεια-προς-το-Πύραμο) στη Μικρά Ασία. Εκεί εγκατέστησε την αυλή του και κυβέρνησε τυρρανικά. Βρήκε τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια επανάστασης.

Κυβέρνησε την Αντιόχεια και τα περίχωρα αυτής, μαχόμενος δίχως τελειωμό με τα ξαδέρφια του και τους εξωτερικούς εχθρούς του κράτους. Απέτρεψε με επιτυχία την κατάληψη της πόλης. Σκοτώθηκε κατά μία εκδοχή μαχόμενος τους Πάρθους, κατά μία άλλη κατά την εισβολή του βασιλιά Τιγράνη της Αρμενίας.

Από κοινού με το Φίλιππο Α΄ πραγματοποίησε μια ανεπιτυχή απόπειρα κατάληψης της Αντιόχειας. Μετά την αποτυχία αυτή, εξαναγκάστηκε σε φυγή. Βρήκε το θάνατο από πνιγμό, καθώς προσπάθησε να διασχίσει έφιππος τον ποταμό Ορόντη.

Τις βλέψεις του για το θρόνο υποστήριξε ο Πτολεμαίος Θ΄ Λάθυρος, φαραώ της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου. Με τη βοήθεια του ο Δημήτριος ανέκτησε μέρος των εδαφών του πατέρα του στη Συρία. Έχοντας ως έδρα την πόλη της Δαμασκού διεκδίκησε το σύνολο της νότιας Συρίας καθώς και της Παλαιστίνης. Όταν στράφηκε κατά του αδερφού του, Φιλίππου Α΄, εκείνος τον νίκησε με τη βοήθεια των Πάρθων και τον εξόρισε.

Μετά την ανεπιτυχή κατάληψη της Αντιόχειας, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον αδερφό και πρώην σύμμαχό του, Δημήτριο. Με την βοήθεια των Πάρθων τον υποχρέωσε σε ήττα, και λίγο αργότερα κατέλαβε την Αντιόχεια. Δεν κατάφερε να αποσπάσει τη Δαμασκό από το νεότερο αδερφό του, Αντίοχο ΙΒ΄, με τα ίχνη του να χάνονται κατά την εισβολή του Τιγράνη της Αρμενίας.

Διαδέχτηκε τον αδερφό του Δημήτριο Γ΄ στη διακυβέρνηση ενός κομματιού του κράτους των Σελευκιδών, και συγκεκριμένα την περιοχή γύρω από τη Δαμασκό. Ήταν ο τελευταίος από τους Σελευκίδες που έδειξε στρατιωτική δεινότητα αν και σε τοπικό επίπεδο. Πραγματοποίησε μια σειρά επιδρομών στο βασίλειο της Ιουδαίας και προσπάθησε ανεπιτυχώς να περιορίσει την επέκταση των Ναβαταίων Αράβων.