Πτώση του Νεοκάστρου (1825)

.

Πτώση του Νεοκάστρου
Ελληνική Επανάσταση του 1821
Χρονολογία	6 Μαΐου 1825
Τόπος	Νεόκαστρο Πύλου
Έκβαση	Νίκη των Αιγυπτίων
Μαχόμενα μέρη
Έλληνες επαναστάτες	Αιγύπτιοι
Αρχηγοί
Γιατράκος, Μαυρομιχάλης, Σαχίνης, Μακρυγιάννης, Σαχτούρης, Πανάς	Ιμπραήμ Πασάς
Δυνάμεις
1500 άνδρες, 50 πυροβόλα	Αιγυπτιακός στρατός και Αλβανοί
Απώλειες
συνθηκολόγηση και απώλεια του κάστρου

Η Πτώση του Νεοκάστρου υπήρξε μια από τις πολεμικές εμπλοκές της επανάστασης του '21 με νικηφόρα έκβαση για τους Αιγυπτίους.
Η εξέλιξη των γεγονότων

Το Νεόκαστρο είχε παραμείνει στην κατοχή των Ελλήνων από τις αρχές της Επανάστασης, τον Απρίλιο του 1821. Οι Τούρκοι επανειλημμένα αλλά και μάταια προσπάθησαν να το πορθήσουν. Όταν το 1825 ο Ιμπραήμ ήρθε στην Πελοπόννησο διάλεξε το λιμάνι της Πύλου ως ορμητήριο και επιδόθηκε στην κυρίευση των φρουρίων Πύλου και Νεοκάστρου και της νήσου Σφακτηρίας. Οι Έλληνες αμύνονταν με απόγνωση και υπεράσπιζαν τα τρία αυτά σπουδαία σημεία της άμυνας. Ο εχθρός όμως ήταν ανώτερος και υπεράριθμος. Τον Απρίλιο του 1825 η Ελληνική κυβέρνηση τοποθέτησε στο Νεόκαστρο 1500 περίπου πολεμιστές με αρχηγούς τον Γιατράκο, Γεώργιο Μαυρομιχάλη, Σταύρο Σαχίνη, Μακρυγιάννη και Δημήτριο Σαχτούρη, ο οποίος ανέλαβε φρούραρχος. Το πυροβολικό του φρουρίου περιελάμβανε 50 περίπου πυροβόλα παλιά και μπήκε υπό την αρχηγία του Εμμανουήλ Καλλέργη. Εκτός από αυτούς ήταν και ένα σώμα Κεφαλλονιτών υπό τις διαταγές του Σπύρου Πανά. Η σφοδρή επίθεση Του Ιμπραήμ απέτυχε, και επειδή δεν μπόρεσε να πάρει το κάστρο πρότεινε στους Έλληνες πολιορκημένους να παραδοθούν. Αυτοί αρνήθηκαν ασυζητητί. Ο Ιμπραήμ έστησε τακτική πολιορκία. Ύψωσε τηλεβολοστάσια πυροβόλων και βομβοβόλων, τους έκοψε το νερό, και μετά από σφοδρότατο κανονιοβολισμό κατόρθωσε να ανοίξει ρήγμα στο τοίχος. Αμέσως επιχείρησε αποφασιστική έφοδο με τακτικά συντάγματα Αιγυπτίων και άτακτα επίλεκτων Αλβανών. Οι πολιορκούμενοι αντεπιτέθηκαν ηρωικά, απέκρουσαν την έφοδο, έφραξαν τα ρήγματα και κάναν μεγάλη φθορά στον εχθρό. Μετά την αποτυχία αυτή ο Ιμπραήμ σταμάτησε τις επιθέσεις και στράφηκε στην Σφακτηρία, την οποία κατέκτησε. Μετά την πτώση της Σφακτηρίας οι πολιορκημένοι του Νεόκαστρου βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, αφού είχαν πλέον αποκλεισθεί από ξηρά και θάλασσα. Αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Οι συνθήκες της παράδοσης υπογράφτηκαν στις 6 Μαΐου στην σκηνή του Ιμπραήμ. Εκτός από τους αρχηγούς και τους καπεταναίους που κράτησαν τα όπλα τους, όλοι οι άλλοι αφοπλίστηκαν και μεταφέρθηκαν με ουδέτερα σκάφη στην Καλαμάτα. Ο Ιμπραήμ κράτησε για ομήρους τον Μαυρομιχάλη και τον Γιατράκο, για να τους ανταλλάξει με δύο πασάδες που είχαν αιχμαλωτίσει οι Έλληνες.
Σημασία της μάχης

Στην πολιορκία του Νεοκάστρου οι Έλληνες έδειξαν μεγάλο ηρωισμό και αντοχή, αφού ο αιγυπτιακός στρατός αν και ισχυρότερος δεν μπόρεσε να εισβάλει στο φρούριο. Η πολεμική τακτική του Ιμβραήμ όμως αποδείχτηκε ανώτερη, αφού με την κατάληψη της Σφακτηρίας κατόρθωσε να στενέψει την πολιορκία και να αναγκάσει τους Έλληνες να παραδοθούν. Η πτώση του Νεοκάστρου ήταν άλλη μια σημαντική νίκη των Αιγυπτίων, και σοβαρή ήττα των Ελλήνων. Το σημαντικό φρούριο του Νεοκάστρου, που από την αρχή του αγώνα ήταν στα χέρια των Ελλήνων πέρασε στα χέρια του εχθρού και έμεινε εκεί μέχρι το 1828 οπότε και παραδόθηκε στην φάλαγγα του Γαλλικού στρατού υπό του Μαιζών κατά την Εκστρατεία του Μωριά, όταν ο γαλλικός στρατός απελευθέρωσε την Πελοπόννησο.
Πηγές

Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια (Ν - Σ). Αθήναι: Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας. σελ. 44. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License