Μάχη της Μονής Σέκκου

.

Μάχη της Μονής Σέκκου
Επανάσταση του 1821
Χρονολογία	Σεπτέμβρiος 1821
Τόπος	Μονή Σέκκου στην Μολδαβία
Μαχόμενα μέρη
Φιλική εταιρεία	Οθωμανοί

Η Μάχη της Μονής Σέκκου ήταν η τελευταία στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις της Φιλικής Εταιρίας και των στρατευμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στα ευρύτερα πλαίσια της Ελληνικής επανάστασης του 1821. Έλαβε χώρα τον Σεπτέμβρη του 1821 στην Μονή Σέκκου στην Μολδαβία.

Το τέλος του Αγώνα στη Μολδοβλαχία

Μετά την αποτυχία της επανάστασης στην Βλαχία ο Γεωργάκης Ολύμπιος συνόδευσε τον Υψηλάντη μέχρι τα αυστριακά σύνορα τα οποία ο Υψηλάντης πέρασε στις 8 Ιουνίου. Επαναστάται πλέον καί ουχί επανάστασις υπήρχον μετά τας μάχας του Δραγασανίου καί τού Σκουλενίου[1]. Ο Γεωργάκης Ολύμπιος, έχοντας σημαντική δύναμη μαζί του πήρε το δρόμο για το Κίμπουλουγκ στην ορεινή Βλαχία, όπου βρισκόταν η έγκυος Σερβίδα γυναίκα του Στάνα και τα 2 ανήλικα παιδιά του, τους οποίους αποχαιρέτησε, για τελευταία φορά. [2]. Από το Κίμπουλουγκ ο Ολύμπιος με τους άνδρες του προχώρησε στο μοναστήρι Κούρτε ντέ Άρτζεσι, όπου είχε ταμπουρωθεί ο Ιωάννης Φαρμάκης (οπλαρχηγός) με τους δικούς του. Οι δυο οπλαρχηγοί ένωσαν τις δυνάμεις τους και αφού έκριναν πως κάθε αντίσταση στη Βλαχία ήταν πια μάταιη αποφάσισαν περνώντας από τα Καρπάθια να μπούνε στη Μολδαβία και να περάσουν στην ρώσικη Βεσσαραβία και να βρούνε τρόπο να κατέβουν στην Ελλάδα.

Ξεκίνησαν έχοντας μαζί τους 800 αγωνιστές, μα στον δρόμο ο Ολυμπίος αρρώστησε και τον κουβαλούσαν σε ξυλοκρέβατο. Στη Μολδαβία συναντήθηκαν με τον Σέρβο στρατηγό Mladen που κατευθυνόταν στην Σερβία και έμαθαν τα θλιβερά νέα για την μάχη στο Σκουλένι. Στο τέλος Αυγούστου ο Ολυμπίος ανάρρωσε και, μη θέλοντας να μείνει το χειμώνα στην ορεινή περιοχή, αποφάσισε να κατεβεί στα πεδινά. Η κίνηση αυτή είχε ως συνέπεια να τον εγκαταλείψουν πολλοί σύντροφοί του, κυριευθέντες από το φόβο και απελπισία. Έτσι, ο Γεωργάκης και ο Φαρμάκης, με 350 συνολικά άνδρες, το τελευταίο συγκροτημένο στρατιωτικό σώμα από την επανάσταση στη Μολδοβλαχία, έφτασαν στη Μονή Νάμτσου και όταν πλησίασε ο τουρκικός στρατός από εκεί στις 8 Σεπτεμβρίου στη Μονή Σέκου, 24 ώρες από το Ιάσιο. Το μοναστήρι βρισκόταν σε δυνατή θέση σε στενή κοιλάδα περιτριγυρισμένη από δασωμένα βουνά. [3].
Η Μάχη της Μονής Σέκκου

Ο Φαρμάκης έπιασε την κλεισούρα, μισή ώρα δρόμο μπροστά από το μοναστήρι, όταν η τουρκική εμπροσθοφυλακή (1500 τούρκοι υπό τον Κιουτσούκ Αλή) εμφανίστηκε μπροστά τους. Σύμφωνα με τον αυστριακό πράχτορα Wolf, που ήταν μαζί με τον τουρκικό στρατό αυτή η ληστοσυμμορία, παρά την υπεροχή μας είχε την τόλμη να μας αντιμετωπίσει καί υπεδέχθει την εμπροσθοφυλακή με τόσα σφοδρά πυρά, ώστε έτσι στα γρήγορα έπεσαν θύματα καμμιά διακοσαριά Τούρκοι[4]. Οι Τούρκοι υποχώρησαν και για 3 μέρες δεν ξαναδοκιμάζουν επίθεση. Ακόμη και όταν έφτασε σημαντική βοήθεια, δεν προσπάθησαν να εκβιάσουν τα στενά, αλλά οδηγούμενοι παρά εντοπίον Εφιαλτών[5] κατέβηκαν από κρυφά μονοπάτια βγαίνοντας πισώπλατα στον Φαρμάκη.

Ο Φαρμάκης και οι άνδρες του έτρεξαν να μπουν στο μοναστήρι αλλά φτάσαν σχεδόν ταυτόχρονα με τους Τούρκους στην πόρτα του. Ο Φαρμάκης και λίγοι ακόμη κατάφεραν να μπουν, οι άλλοι κατά τον Wolf 200 ξέκοψαν από κείνους, πού κατέφυγαν στο μοναστήρι. Βέβαια, κατεβλήθη κάθε δυνατή προσπάθεια να τούς πιάσουν, αλλά ήταν τόσο σβέλτοι καί τραβήχτηκαν τόσο γρήγορα στο δάσος, ώστε οί διώκτες δεν είχαν το θάρρος να τούς κυνηγήσουν πιό πέρα καί το βράδυ ήταν ευνοϊκό γιά τούς αντάρτες[6].

Οι Τούρκοι στήσαν τα κανόνια τους και επί 13 μέρες βομβάρδιζαν από 3 μεριές το μοναστήρι. Χαράματα ένας σημαιοφόρος οδήγησε έναν λόχο από 100 γενιτσάρους σε ένα άνοιγμα στην πορτάρα ...αλλά σε λιγότερο από μιάμιση ώρα άφησαν μπροστά της 72 νεκρούς....τώρα είδαν οί τούρκοι ότι είχαν μπροστά τους πραγματικούς άντρες [6]. Ο Φαρμάκης και ο Ολύμπιος πολεμούσαν γενναία κλεισμένοι στη Μονή και απέκρουαν απεγνωσμένα τις αλλεπάλληλες τουρκικές επιθέσεις. Όταν έφτασε ο Σελίχ-πασας με άλλες 4 χιλιάδες στρατό ο Φαρμάκης, μην μπορώντας να συνεχίσει τον άνισο αγώνα, παρόλο ότι αντιστάθηκε 14 ολόκληρες ημέρες στη Μονή, παραδόθηκε με την πλειοψηφία των υπερασπιστών στους Τούρκους στις 23 Σεπτεμβρίου, ύστερα από συμφωνία που επιτεύχθηκε με εγγύηση του Wolf. [7]. Κατά την έξοδο του Φαρμάκη ο Γεωργάκης Ολύμπιος φώναξε εγώ θα μείνω εδώ καί θα λιώσω. Σας ανοίγω ο ίδιος την πόρτα. 11 παλικάρια ακολούθησαν τον Γιωργάκη παίρνοντας ένα βαρέλι μπαρούτι καί ταμπουρώθηκαν στο καμπαναριό. Σε λίγο οι Τούρκοι ξεχύθηκαν στην αυλή του μοναστηριού, πλησίασαν το καμπαναριό καί προσπάθησαν να ανεβούν τα σκαλιά. Μια ισχυρή βροντή ανατίναξε το καμπαναριό και αφάνισε υπερασπιστές και επιτιθεμένους.

Αυτούς που παραδόθηκαν εκτελέστηκαν. Ο Φαρμάκης στάλθηκε στην Πόλη όπου βασανίστηκε και τελικά αποκεφαλίστηκε. [8]. Κατά τον Wolf κοντά στους αντάρτες έπεσαν θύματα επίσης καί μερικοί καλόγεροι, βογιάροι, αστοί και έμποροι και κατά την επιστροφή των τούρκων Τώρα τραβάει ο αχαλίνωτος όχλος των τούρκων κατά τη Βραίλα ...ακόμα καί οί δικοί μας δυστυχείς Ούγγροι καθολικοί εχουν γίνει έρμαια της τουρκικής κακουργίας. [7].
Η λαϊκή Μούσα για τον Γιωργάκη καί τον Φαρμάκη

Πέντε πασάδες κίνησαν από την Ιμπραΐλα,
στράτευμα φέρνουν περισσό, πεζούρα και καβάλα,
σέρνουν και τόπια δώδεκα και βόλια χωρίς μέτρο.
Έρχεται κι’ ο Τσαπάνογλους από το Βουκουρέστι
έχει ανδρείο στράτευμα, όλο Γιανιτσαραίους,
στα δόντια σέρνουν τα σπαθιά, στα χέρια τα τουφέκια.
Τότ’ ο Γιωργάκης φώναξε ν’ από το μοναστήρι:
- Πού είστε, παλικάρια μου, λεβέντες μ’ ανδρειωμένοι;
γλήγορα ζώστε τα σπαθιά, πάρετε τα τουφέκια,
πιάστε τον τόπο δυνατά, πιάστε τα μετερίζια,
ότι Τουρκιά μας πλάκωσε και θέλει να μας φάη.
Δίχως ψωμί, δίχως νερό, τρεις μέρες και τρεις νύχτες,
βαριά βαρούσαν τον εχθρό κάτου στο Κομπουλάκι.
Τούρκων κεφάλια έκοψαν κοντά τρεις χιλιάδες.
Και ο Φαρμάκης φώναξεν από το μοναστήρι:
Αφήστε τα τουφέκια σας, σύρετε τα σπαθιά σας,
γιουρούσι απάνω κάμετε, στον Άη Λιάν εβγήτε.
Οι Τούρκοι το εχάρηκαν, τρέχουν στο μοναστήρι.
Τότ’ ο Φαρμάκης, ζωντανός, φώναξ’ από του Σέκου:
Που είσαι, Γιώργο μ’, αδερφέ και πρώτε καπετάνιε;
Τουρκιά πολλή μας πλάκωσε και θέλει να μας φάη.
Ρίχνει τα τόπια σα βροχή, τα βόλια σα χαλάζι.
Ο Γιώργης τότ’είχε χαθή, και πλέον δεν τον είδαν…[9].

Αναφορές

↑ [Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ.Β., σ.200]
↑ [Δημήτρης Φωτιάδης, Η Επανάσταση του 21,ΜΕΛΙΣΣΑ 1971, τ.Α,σ. 444]
↑ [Δημήτρης Φωτιάδης, Η Επανάσταση του 21,ΜΕΛΙΣΣΑ 1971, τ.Α,σ. 445]
↑ [Αποστ. Ε. Βακαλόπουλου ,Επίλεκτες Βασικές Ιστορικές Πηγές της Ελληνικης Επαναστάσεως,Εκδόσεις Βάνιας Θεσσαλονίκη 1990,τ.Α.,σ.132]
↑ [Ιωάννης Φιλήμων , Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως .,τ.Β.,σ.208]
↑ 6,0 6,1 [Αποστ. Ε. Βακαλόπουλου ,Επίλεκτες Βασικές Ιστορικές Πηγές της Ελληνικης Επαναστάσεως,Εκδόσεις Βάνιας Θεσσαλονίκη 1990,τ.Α.,σ.133]
↑ 7,0 7,1 [Αποστ. Ε. Βακαλόπουλου ,Επίλεκτες Βασικές Ιστορικές Πηγές της Ελληνικης Επαναστάσεως,Εκδόσεις Βάνιας Θεσσαλονίκη 1990,τ.Α.,σ.135]
↑ [Δημήτρης Φωτιάδης, Η Επανάσταση του 21,ΜΕΛΙΣΣΑ 1971, τ.Α,σ. 447]
↑ [(βλ. Fauriel ΙΙ σ. 44 – 46, ελλ. έκδ. σελ. 217)]

Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License