Ιστορικό

Τα Βουνάρια βρίσκονται κτισμένα κοντά στα ερείπια των αρχαίων Κολωνίδων, που θεωρείται ότι ίδρυσε ο μυθικός βασιλιάς των Αθηνών, Κόλαινος, οι οποίες καταλάμβαναν μεγαλύτερο εύρος στην περιοχή της κοινότητας Βουναρίων. Το χωριό βρίσκεται πάνω σε μια τοξοειδή σειρά αραιών καταπράσινων γήλοφων με την κατεύθυνση της καμπύλη τους να είναι προς τα νότια. Τα σπίτια των Βουναραίων κατά το παρελθόν ήταν σχεδόν όλα πλινθόκτιστα με μπαλκόνι και στέγη από κεραμίδια.[2] Επίσης, στις 25 Μαρτίου 1821, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 διεξάγεται κοντά στο χωριό Βουνάρια μάχη ανάμεσα στους Έλληνες και τους Οθωμανούς. Σε αυτή επικρατούν οι επαναστάτες.

Αν και η ιστορία των Βουναρίων χάνεται στο βάθος της αρχαιότητας το 1835 πάντως το χωριό προσαρτάται στον παλαιό Δήμο Κολωνίδων (ημερομηνία μεταβολής: 21/04/1835), ενώ το 1912 αποσπάται από το Δήμο Αιπείας, όπου είχε ενταχθεί σε προγενέστερο χρόνο και ορίζεται ως έδρα της κοινότητας Βουναρίων (ημερομηνία μεταβολής: 31/08/1912).[6] Το 1997 ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητα Βουναρίων και προσαρτάται στο πρώην Δήμο Κορώνης (ημερομηνία μεταβολής: 04/12/1997),[7] ενώ το 2010 ο οικισμός αποσπάται από το Δήμο Κορώνης και προσαρτάται στο Δήμο Πύλου - Νέστορος (ημερομηνία μεταβολής: 07/06/2010).[8][9]

Τα Βουνάρια έχουν πληθυσμό 165 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, και διοικητικά ανήκουν στην τοπική κοινότητα Βουναρίων, της δημοτικής ενότητας Κορώνης,[10] του Δήμου Πύλου - Νέστορος, της Περιφέρειας Πελοποννήσου, όπως διαμορφώθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, ενώ κατά το παρελθόν και μέχρι το 2010, τα Βουνάρια, με βάση το Σχέδιο Καποδίστριας, ανήκαν στον πρώην Δήμο Κορώνης. Το χωριό Βουνάρια βρίσκεται στο 44ο χιλιόμετρο της επαρχιακής οδού Καλαμάτας - Κορώνη, στο σημείο της διασταύρωσης του χωριού με τον επαρχιακό δρόμο Ριζόμυλου - Κορώνης.
Οι κάτοικοι των Βουναρίων

Οι κάτοικοι των Βουναρίων απασχολούνται με παραδοσιακές αγροτικές καλλιέργειες, την παραγωγή ελαιολάδου και σταφίδας, αλλά και τον τουρισμό. Επίσης είναι γνωστοί στο χώρο της λαϊκής τέχνης για την επιδεξιότητά τους,[2] στην αγγειοπλαστική, την οποία σύμφωνα με την τοπική παράδοση της ευρύτερης περιοχής εισήγαγε εκεί ο ιδρυτής των αρχαίων Κολωνίδων, Κόλαινος.

Από τα Βουνάρια καταγόταν επίσης, ο ποιητής Γιάννης Καμβύσης.[2]

Βουνάρια Μεσσηνίας