Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας
-- Δήμος Κορώνης --
Η Αγία Τριάδα,[4] αναφερόμενη παλαιότερα και ως οι Αγιατριάδες ή οι Αγιαντριάδες,[5] είναι μικρός οικισμός κοντά στην Κορώνη και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Πύλου - Νέστορος, του Νομού Μεσσηνίας.
Η Αγία Τριάδα βρίσκεται βορειοδυτικά από την Κορώνη από την οποία απέχει 3,5 περίπου χιλιόμετρα και νοτιοανατολικά από την Πύλο από την οποία απέχει περίπου 42,5 χιλιόμετρα. Έχει υψόμετρο 31[1] μέτρα και βρέχεται από τη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου. Κοντά στην Αγία Τριάδα βρίσκονται, προς τα βόρειά της η Μυρτιά σε απόσταση 1,5 περίπου χιλιομέτρου και προς τα δυτικά της το Χαρακοπιό σε απόσταση 3 περίπου χιλιομέτρων και η Υάμεια σε απόσταση 9 χιλιομέτρων.
Ιστορία
Το χωριό, έχει μακρόχρονη ιστορία που ακολουθεί την ιστορία της Μεσσηνίας και της ευρύτερης περιοχής της Κορώνης και της Πυλίας. Η περιοχή του χωριού κατά την αρχαιότητα, ήταν υπό τον έλεγχο της Ασίνης, της αρχαίας πόλης, η οποία μεταγενέστερα αναπτύχθηκε ως η σύγχρονη Κορώνη. Το χωριό αναφέρεται τουλάχιστον από την εποχής της Ενετοκρατίας ως η Αγία Τριάς ή Αγία Τριάδα ή οι Αγιατριάδες ή Αγιαντριάδες.
Β΄ Ενετοκρατία
Κύριο λήμμα: Τερριτόριο Κορώνης
Την εποχή της Β΄ Ενετοκρατίας ο οικισμός αναφερόταν ως Αγιατριάδες ή Αγιαντριάδες (Agiandriades[6] ή Agia Triades). Ο οικισμός αναφέρεται επίσης σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Το χωριό Αγιαντριάδες (Agiandriades), ανήκε, στα τέλη του 17ου αιώνα, σύμφωνα με το Breve descrittione del Regno di Morea στην επαρχία της Κορώνης (Territorio di Coron).[6][7]
Διοικητική ιστορία
Η Αγία Τριάς ή Αγία Τριάδα[8] προσαρτήθηκε, το 1835,[9] στον παλαιό Δήμο Κολωνίδων,[10] με έδρα την Κορώνη, όπου και παρέμεινε, ως το 1912, που ο δήμος αυτός καταργήθηκε. Τουλάχιστον από το 1844 ως το 1879 το χωριό αναφερόταν επίσημα ως η Αγία Τριάς, ενώ από το 1879 ως το 1889 ως οι Αγιαντριάδες. Από το 1889 ως το 1896 αναφερόταν ως Αγία-Τριάς και από το 1896 ως το 1991 και πάλι ως η Αγία Τριάς. Από το 1991 ως σήμερα αναφέρεται ως η Αγία Τριάδα. Το χωριό αναφέρεται, το 1853, επίσης σαν Αγία Τριάς στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή, ως χωριό του Δήμου Κολωνίδων της Επαρχίας Πυλίας με πληθυσμό 59 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[11] Το 1912[12] το χωριό προσαρτάται ως οικισμός στην Κοινότητα Χαροκοπιού,[13] Το 1927[14] με έδρα το Χαροκοπιόν. Στην ίδια κοινότητα είχαν προσαρτηθεί επίσης οι οικισμοί Αϊδίνι (καταργήθηκε το 1920), Αρμενοί (καταργήθηκε το 1940), Κανδερόγλι (σήμερα η Ποταμιά), Κατηνιάδες (καταργήθηκε το 1940), Κόμποι, Μουσουλί (σήμερα ο Άγιος Ισίδωρος) και Πετριάδες (καταργήθηκε το 1971 και προσαρτήθηκε στο Χαρακοπιό). Το 1940[15] τα ονόματα του οικισμού Χαροκοπιόν και της Κοινότητας Χαροκοπιού διορθώνονται σε Χαροκοπειόν και Κοινότητα Χαροκοπειού. Το 1986[16] το Χαροκοπειόν και η Κοινότητα Χαροκοπειού μετονομάζονται σε Χαρακοπιό και Κοινότητα Χαρακοπιού αντίστοιχα. Η Αγία Τριάδα παρέμεινε ως οικισμός της Κοινότητας Χαρακοπίου, με τις αλλαγές σε ονομασίες, από το 1912 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», η Αγία Τριάδα υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Κορώνης,[17][18] με έδρα την Κορώνη, ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» η Αγία Τριάδα ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Πύλου - Νέστορος.[19][20] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Κορώνης, Μεθώνης, Παπαφλέσσα, Πύλου, Νέστορος και Χιλιοχωρίων. Η Αγία Τριάδα σήμερα είναι οικισμός της Κοινότητας Χαρακοπιού, του Δήμου Πύλου-Νέστορος,[4] στην οποία υπάγονται επίσης οι οικισμοί: Άγιος Ισίδωρος, Άγιος Ιωάννης, Κοτρωνάκια, Μυρτιά, Ποταμιά και Χαρακοπιό (έδρα).
Κάτοικοι
Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 40 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως σε διάφορες αγροτικές εργασίες.
Εξέλιξη Πληθυσμού της Αγίας Τριάδας Κορώνης Μεσσηνίας Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1844 51[21]
1851 59[11]
1879 48[22]
1889 65[23]
1896 65[24]
1907 57[25]
1920 72[26]
1928 76[27]
1940 -[28]
1951 -[29]
1961 -[30]
1971 -[31]
1981 -[32]
1991 45[33]
2001 38[34]
2011 40[35]
Επισήμανση: Ο πληθυσμός κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1940 και 1981, λόγω μικρού αριθμητικού μεγέθους, απογράφεται και αναφέρεται, είτε ενιαία μαζί με το γειτονικό οικισμό Χαροκοπειόν, είτε με άλλους κοντινούς οικισμούς.
Κτίρια – αξιοθέατα
Η ομώνυμη εκκλησία του χωριού, ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδας.
Εκτός από τα παραδοσιακά σπίτια και τα εξοχικά υπάρχει επίσης, προς τα νότια, η ομώνυμη εκκλησία του μικρού χωριού, ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδας, ο οποίος υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας. Στα αξιοθέατα του χωριού περιλαμβάνεται η παραλία του, η οποία εκτείνεται στα ανατολικά του και είναι γνωστή ως η Παραλία της Αγίας Τριάδας.
Η Παραλία της Αγίας Τριάδας
Η Παραλία της Αγίας Τριάδας, η οποία βρίσκεται στα ανατολικά του ομώνυμου χωριού και στα δυτικά του Μεσσηνιακού κόλπου, είναι αμμώδης, χωρίς οργανωμένη υποδομή και προσφέρεται για κολύμβηση σε καθαρά νερά. Η βορειότερη πλευρά της ακτής ξεκινά από κρημνώδη απότομο λόφο, ο οποίος ενώνεται με τη θάλασσα και για κάποιες ώρες παρέχει φυσική σκιά από τον ήλιο. Η Παραλία της Αγίας Τριάδας βρίσκεται περίπου 3,5 χιλιόμετρα βορειότερα από την Κορώνη και έχει πρόσβαση, μέσω του Χαρακοπιού, με την 9η Επαρχιακή Οδό Ριζόμυλου-Κορώνης.
Φωτογραφίες της Παραλίας της Αγίας Τριάδας
Η απόκρημνη βόρεια πλευρά της Παραλίας της Αγίας Τριάδας.
Η απόκρημνη βόρεια πλευρά της Παραλίας της Αγίας Τριάδας.
Άποψη της ακτής του Μεσσηνιακού Κόλπου μεταξύ της Αγίας Τριάδας και της Κορώνης.
Άποψη της ακτής του Μεσσηνιακού Κόλπου μεταξύ της Αγίας Τριάδας και της Κορώνης.
Ρωμαϊκή έπαυλη της Αγίας Τριάδας
Κοντά στον οικισμό της Αγίας Τριάδας, σε απόσταση 500 περίπου μέτρων από το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας βρίσκονται τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα ρωμαϊκής έπαυλης - βίλας, την οποία ανακάλυψε, το 1929, ο Σουηδός αρχαιολόγος Νάταν Βαλμίν (Mattias Natanael Valmin, 1898-1967). Το οικοδόμημα αυτό είχε πολλά δωμάτια με ψηφιδωτά δάπεδα, εκ των οποίων το πιο σημαντικό ήταν το ψηφιδωτό του Διονύσου,[36] το οποίο σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας,[37] στην Καλαμάτα.
Δείτε επίσης
Κορώνη
Δήμος Πύλου - Νέστορος
Διοικητική διαίρεση Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας
Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας
πρώην Δήμος Κορώνης
Δημοτική Ενότητα Κορώνης
Χάρτης περιοχής
Χάρτης
Wikimedia | © OpenStreetMap
Παραπομπές
Αγία Τριάδα, από την ιστοσελίδα: buk.gr
Ταχυδρομικός Κώδικας Αγία Τριάδα Κορώνης Μεσσηνίας.
Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Κορώνη: 27250
Δημοτική Ενότητα Κορώνης Αρχειοθετήθηκε 2018-05-03 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.pylos-nestor.gr του Δήμου Πύλου - Νέστορος.
Βασίλης Παναγιωτόπουλος, "Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου. 13ος - 18ος αιώνας", Σειρά: Μελέτες Νεοελληνικής Ιστορίας, μετάφραση: Χριστίνα Αγριαντώνη, επιμέλεια: Αγγελική Κόκκου, έκδοση: Εμπορική Τράπεζα Ελλάδος - Ιστορικό Αρχείο, Αθήνα 1985, 2η έκδοση: 1987, σελ. 385: Αγιατριάδες ή Αγιαντριάδες / Agia Triades, σελ. 264, 301.
Κωνσταντίνος Ντόκος, "BREVE DESCRITTONE DEL REGNO DI MOREA. Αφηγηματική ιστορική πηγή ή επίσημο βενετικό έγγραφο της Β' Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο; Αρχειοθετήθηκε 2016-06-06 στο Wayback Machine.", "ΕΩΑ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΑ", Vol 1, DOI: http://dx.doi.org/10.12681/eoaesperia.24 Αθήνα 1993, σελ. 111 (Terzo Territorio di Coron tutto montuoso - Agiandriades), p. 126 (Provincia di Messenia).
Pier Antonio Pacifico, "Breve descrizzione corografica del Peloponneso o' Morea: Con una gr. Carta", Domenico Lovisa, 1704, p. 126: Cadirogli.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Αγία Τριάδα (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
21-04-1835.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Κολωνίδων (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σελ. 575.
ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Χαροκοπιού (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 306Α - 22/12/1927.
16/10/1940.
ΦΕΚ 18Α - 28/02/1986.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Κορώνης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
Διοικητικές μεταβολές οικισμών > Δ. Πύλου-Νέστορος (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Σταματάκης, Ι. Δ., "Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. / Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη". Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου. Εν Αθήναις 1846, σελ. 46.
Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 121.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 87.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 103.
Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 394.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 237.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 277.
Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 305.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-14 στο Wayback Machine.", σελ. 148.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 144.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 139.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 150.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 182.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 183.
"Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
Γ. Ασημακοπούλου - Ατζακά, «Κατάλογος ρωμαϊκών ψηφιδωτών δαπέδων με ανθρώπινες μορφές στον ελληνικό χώρο», περιοδικό "Ελληνικά" Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, τόμος 26ος, τεύχος 2ο Αρχειοθετήθηκε 2016-03-14 στο Wayback Machine., Θεσσαλονίκη 1973, σελ. 229-230: [...] "Κορώνη Μεσσηνίας. Νο 22 Αγία Τριάδα. Δωμάτιο έπαυλης. Αρχαιολογικό Μουσείο Καλαμάτας. Θέμα: Στο κέντρο, μέσα σε κύκλο, όρθιος, γυμνός, στεφανωμένος Διόνυσος και πίσω του σάτυρος. Γύρω από τον κύκλο, ημικύκλια με παραστάσεις κυνηγιού και τεταρτοκύκλια με ζώα και αγγεία. Στα κοιλόπλευρα τετράγωνα, που σχηματίζονται μεταξύ του κεντρικού κύκλου και των ημικυκλίων, κεφαλές σιληνών και μαινάδων (προσωπεία). (πιν. 13α). Χρονολόγηση: Εποχή Αδριανού". [...]
Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας Αρχειοθετήθηκε 2018-05-07 στο Wayback Machine..
Πηγές
Οι απογραφές των Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, Corner (1689), Grimani (1700) Angelo Emo (ίσως το 1708), η αχρονολόγητη απογραφή που αναφέρεται στο χειρόγραφο Querini-Stampalia (ίσως το 1711), είναι τέσσερις από τις διάφορες βενετσιάνικες απογραφές, οι οποίες επιχειρήθηκαν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Μέχρι σήμερα πλήρως έχει δημοσιευθεί μόνο η απογραφή Grimani, από τον ιστορικό και ομότιμο διευθυντή ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ) Βασίλη Παναγιωτόπουλο, στο έργο του "Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου. 13ος - 18ος αιώνας", (1985).
Βασίλης Παναγιωτόπουλος, "Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου. 13ος - 18ος αιώνας", Σειρά: Μελέτες Νεοελληνικής Ιστορίας, μετάφραση: Χριστίνα Αγριαντώνη, επιμέλεια: Αγγελική Κόκκου, έκδοση: Εμπορική Τράπεζα Ελλάδος - Ιστορικό Αρχείο, Αθήνα 1985, 2η έκδοση: 1987.
Κωνσταντίνος Ντόκος, "BREVE DESCRITTONE DEL REGNO DI MOREA. Αφηγηματική ιστορική πηγή ή επίσημο βενετικό έγγραφο της Β' Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο;", "ΕΩΑ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΑ", Vol 1, DOI: http://dx.doi.org/10.12681/eoaesperia.24 Αθήνα 1993.
Γ. Ασημακοπούλου - Ατζακά, «Κατάλογος ρωμαϊκών ψηφιδωτών δαπέδων με ανθρώπινες μορφές στον ελληνικό χώρο», περιοδικό "Ελληνικά" Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, τόμος 26ος, τεύχος 2ο, Θεσσαλονίκη 1973.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Δήμος Πύλου - Νέστορος, από την ιστοσελίδα: www.pylos-nestor.gr του Δήμου Πύλου - Νέστορος.
Κορώνη Μεσσηνιας > Παραλίες Αρχειοθετήθηκε 2020-09-19 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: koroni-messhnias.webnode.gr
"Αρχαία Ασίνη, Κορώνη: Η πόλη των Δρυόπων στην Μεσσηνία", 15/09/2014. (Αναφορά στο ψηφιδωτό δάπεδο ρωμαϊκής έπαυλης από την Αγία Τριάδα Κορώνης), από την ιστοσελίδα του τοπικού ΜΜΕ "Αριστομένης ο Μεσσήνιος".
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΟΡΩΝΗΣ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Ακριτοχωρίου |
| Ακριτοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Βασιλιτσίου |
| Άγιος Γεώργιος, ο |
| Βασιλίτσι, το |
| Κούκουρας, ο |
| Λακούλες, οι |
| Λιβαδάκια, τα |
| Φανερωμένη, η |
| Τοπική Κοινότητα Βουναρίων |
| Βουνάρια, τα |
| Γιαλικά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Καπλανίου |
| Εξοχικόν, το |
| Ζιζάνι, το |
| Καπλάνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Κόμπων |
| Κόμποι, οι |
| Περούλια, τα |
| Τοπική Κοινότητα Κορώνης |
| Κορώνη, η |
| Ρίον, το |
| Τοπική Κοινότητα Υαμείας |
| Υάμεια, η |
| Τοπική Κοινότητα Φαλάνθης |
| Μυστράκι, το |
| Φαλάνθη, η |
| Χωματερόν, το |
| Τοπική Κοινότητα Χαρακοπίου |
| Αγία Τριάδα, η |
| Άγιος Ισίδωρος, ο |
| Άγιος Ιωάννης, ο |
| Κοτρωνάκια, τα |
| Μυρτιά, η |
| Ποταμιά, η |
| Χαρακοπιό, το |
| Τοπική Κοινότητα Χρυσοκελλαριάς |
| Άγιοι Ανάργυροι, οι |
| Χρυσοκελλαριά, η |
-----
Αγία Τριάδα Αττικής
Αγία Τριάδα Ανοιξιάτικου Αιτωλοακαρνανίας
Αγία Τριάδα Δρυμώνος Αιτωλοακαρνανίας
Αγία Τριάδα Καψοράχης Αιτωλοακαρνανίας
Αγία Τριάδα Στύλιας Αιτωλοακαρνανίας
Αγία Τριάδα Χόμορης Αιτωλοακαρνανίας
Αγία Τριάδα Αργολίδας
Αγία Τριάδα Άρτας
Αγία Τριάδα Βοιωτίας
Αγία Τριάδα Γρεβενών
Αγία Τριάδα Ευρυτανίας
Αγία Τριάδα Ηλείας
Αγία Τριάδα Θεσσαλονίκης
Αγία Τριάδα (νησίδα) Ευβοίας
Αγία Τριάδα Ημαθίας
Αγία Τριάδα Ιωαννίνων
Αγία Τριάδα Μελιγγών Ιωαννίνων
Αγία Τριάδα Καρδίτσας
Αγία Τριάδα Κέρκυρας
Αγία Τριάδα Λάρισας
Αγία Τριάδα Λασιθίου
Αγία Τριάδα Αγίου Γεωργίου Νηλείας Μαγνησίας
Αγία Τριάδα Μαγνησίας
Αγία Τριάδα Μεσσηνίας
Αγία Τριάδα Χαρακοπίου Μεσσηνίας
Αγία Τριάδα Ρεθύμνης
Αγία Τριάδα Σάμου
Αγία Τριάδα Φθιώτιδας
Αγία Τριάδα Χανίων
|
Νομός Μεσσηνίας : Δήμος, Κοινότητα Καλαμάτας | Αβίας | Αετού | Αιπείας | Ανδανίας | Ανδρούσας | Άριος | Αριστομένους | Αρφαρών | Αυλώνα | Βουφράδων | Γαργαλιάνων | Δωρίου | Είρας | Θουρίας | Ιθώμης | Κορώνης | Κυπαρισσίας | Λεύκτρου | Μεθώνης | Μελιγαλά | Μεσσήνης | Νέστορος | Οιχαλίας Μεσσηνίας | Παπαφλέσσα | Πεταλιδίου | Πύλου | Φιλιατρών | Χιλιοχωρίων | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
