.
Περιφέρεια : Κρήτη
Νομός : Ρεθύμνης
-- Δήμος Γεροποτάμου --
Η Σκεπαστή είναι χωριό του δήμου Μυλοποτάμου, της περιφερειακής ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 267 κατοίκους. Βρίσκεται 25 χλμ. ανατολικά από το Ρέθυμνο, σε υψόμετρο 120 μ.[1] Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Ιστορικά στοιχεία
Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Schepasti, στην επαρχία Μυλοποτάμου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Schiepasti με 222 κατοίκους και 554 οφειλόμενες αγγαρείες και ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα το 1630 την αναφέρει ως Schiepasti. Στην οθωμανική απογραφή του 1671 αναφέρεται ως Iskepasti με 15 χαράτσια.[1] Ο Λευτέρης Κρυοβρυσάνακης αναφέρει ότι το όνομα προέρχεται από το γεγονός ότι οι κάτοικοι παρείχαν προστασία στους κυνηγημένους, ιδίως από πειρατές.[2]
Το 1881 ανήκε στον δήμο Μελιδονίου και σύμφωνα με την απογραφή είχε 117 χριστιανούς κατοίκους και 40 Τούρκους. Στην απογραφή του 1900 είχε 168 κατοίκους και υπαγόταν στον ίδιο δήμο. Το 1920 ήταν έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου.[1] Το 1925 εντάχθηκε στην κοινότητα Αχλαδέ, αλλά το 1930 η Σκεπαστή ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση το 1997, όταν εντάχθηκε στον δήμο Γεροποτάμου.[3]
Απογραφές πληθυσμού
Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 168 | 213 | 223 | 206 | 244 | 245 | 214 | 205 | 242 | 267 |
Αξιοθέατα
Η Σκεπαστή έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. Το κτίριο ιδιοκτησίας Ιωάννη Βασσάλου έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο, γιατί πρόκειται για αξιόλογο δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής της περιοχής, σημαντικό για τη μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής.[4]
Το ελαιοτριβείο και η παρακείμενη οικία έχουν χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία. Το ελαιοτριβείο αποτελείται από τρεις χώρους. Ο πρώτος στα Δυτικά, έχει ορθογώνια είσοδο στο Δυτικό τοίχο, ενώ στα Ανατολικά επικοινωνούσε μέσω δεύτερης ορθογώνιας εισόδου με τον δεύτερο χώρο, στον οποίο και βρίσκεται ο μηχανισμός του ελαιοτριβείου ο οποίος χρονολογείται πιθανότητα στον 18ο αιώνα. Στον ίδιο χώρο διατηρείται λίθινη γούρνα και μικρό ορθογώνιο παράθυρο με τριγωνική επίστεψη. Στον δυτικό τοίχο του χώρου αυτού υπάρχει τοξωτό θύρωμα, ενώ δεύτερο ορθογώνιο θύρωμα στα βόρεια οδηγεί στο ισόγειο διώροφου κτηρίου που χωρίζεται σε δύο δωμάτια. Στο εσωτερικό του πρώτου σώζονται δύο λίθινες γούρνες και τζάκι στην Ν.Α. γωνία. Οι δύο χώροι του ελαιοτριβείου που επικοινωνούν με το λίθινο τόξο, καθώς και τα δύο δωμάτια του ισογείου της οικίας αποτελούν μια ενιαία φάση, η οποία χρονολογείται πιθανώς στον ύστερο 18ο αιώνα.[5]
Στην πλαγιά ενός λόφου δυτικά του χωριά βρίσκεται ένας ανεμόμυλος. Ο μύλος κτίστηκε την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα από τον Μιχάλη Γεωργιουδάκη. Ο ανεμόμυλος είναι πετρόκτιστος. Η οροφή του έχει καταπέσει. Στο εσωτερικό του υπάρχει πετρόκτιστη σκάλα.[2]
Ναοί
Στην Σκεπαστή βρίσκεται ο δίκλιτος ναός του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας, με τα δύο κλίτη να έχουν κατασκευαστεί τον 16ο αιώνα. Παρά το γεγονός ότι τα δύο κλίτη είναι πανομοιότυπα, με την είσοδο να βρίσκεται στο βόρειο κλίτος, στο εσωτερικό του ναού σώζονται επιγραφές οι οποίες αναφέρουν ότι κτίστηκαν με μερικά χρόνια διαφορά. Σύμφωνα με την επιγραφή στο βόρειο κλίτος ο ναός του αγίου Νικολάου ανακαινίστηκε το 1586 από τον ιερομόναχο Νικόδιμο. Η επιγραφή στο νότιο κλίτος αναφέρει ότι κτίστηκε το 1592 αφιερωμένο στην Παναγία, με έξοδα πάλι του ιερομόναχου Νικόδιμου, μετά από την επιστροφή της παπαδιάς του, η οποία κρατούταν αιχμάλωτη για 28 χρόνια. Είναι πιθανό η παπαδιά να είχε απαχθεί από πειρατές.[6]
Άλλες εκκλησίες του χωριού περιλαμβάνουν το ναό του Τιμίου Σταυρού, του 14ου αιώνα, και τους ναούς του Αγίου Σπυρίδωνα και της Αγίας Άννας, αμφότεροι κοντά στην εθνική οδό. Κοντά στην παραλία βρίσκεται ο ναός της Αγίας Παρασκευής, καθολικό παλιάς μονής. Ο ναός χρονολογείται από τον 13ο-14ο αιώνα.[2]
Εκπαίδευση
Μέχρι το 1911, οπότε και λειτούργησε για πρώτη φορά σχολείο στη Σκεπαστή, τα παιδιά πήγαιναν σε άλλα χωριά για να εκπαιδευτούν. Από το 1868 μέχρι το 1888 το χωριό εξυπηρετούταν από το Ρουμελί και έπειτα, από το 1889 μέχρι το 1910, εξυπηρετούνταν από τον Αχλαδέ. Το κτίριο του δημοτικού σχολείου κτίστηκε το 1918. Την πρώτη χρονιά λειτουργίας του νέου κτιρίου φοίτησαν στο σχολείο 17 μαθητές και λειτουργούσε ως μονοθέσιο. Το 1959 ολοκληρώθηκε το νέο κτίριο του δημοτικού σχολείου. Πλέον το δημοτικό σχολείο λειτουργεί ως διθέσιο, ενώ στο παρελθόν λειτουργούσε και ως τριθέσιο.[2]
Από το 2002 λειτουργεί στο χωριό και νηπιαγωγείο.[2]
Παραπομπές
Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελίδες 719–720.
Κρυοβρυσανάκης, Λευτέρης (26 Σεπτεμβρίου 2014). «Σκεπαστή Μυλοποτάμου». Ρεθεμνιώτικα Νέα. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2019.
«Σκεπαστή (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
«ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1841/34890/30-6-1994 - ΦΕΚ 561/Β/19-7-1994». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2019.
«ΥΑ ΥΠΠΟ/ΓΔΑ/ΑΡΧ/Β1/Φ38/55728/1832/12-11-2001 - ΦΕΚ 1564/Β/23-11-2001». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2019.
Γκράτζιου, Όλγα (2010). Η Κρήτη στην ύστερη μεσαιωνική εποχή: Η μαρτυρία της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. σελ. 180-181. ISBN 978-960-524-301-2.
| Δημοτική Ενότητα Γεροποτάμου |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Αγγελιανών |
| Αγγελιανά, τα |
| Χάνιον Αλεξάνδρου, το |
| Χανοθιανά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Μάμαντος |
| Αβδελλάς, ο |
| Άγιος Μάμας, ο |
| Αργουλιόν, το |
| Καστρίον, το |
| Τοπική Κοινότητα Αλφάς |
| Αλφά, η |
| Καλλέργος, ο |
| Σκορδίλον, το |
| Τοπική Κοινότητα Αχλαδέ |
| Αχλαδές, ο |
| Σιριπιδιανά, τα |
| Σολοχιανά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Καλανδαρές |
| Καλαμάς, ο |
| Καλανδαρέ, η |
| Τοπική Κοινότητα Μαργαριτών |
| Άνω Τριπόδον, το |
| Βεργιανά, τα |
| Κυνηγιανά, τα |
| Λαγκά, η |
| Μαργαρίται, αι |
| Πιγουνιανά, τα |
| Πλευριανά, τα |
| Σταυρωμένος, ο |
| Τζαννακιανά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Μελιδονίου |
| Βλυχάδα, η |
| Εξάντης, ο |
| Μελιδόνιον, το |
| Μπαλίον, το |
| Τοπική Κοινότητα Μελισσουργακίου |
| Μελισσουργάκιον, το |
| Τοπική Κοινότητα Ορθέ |
| Ορθές, ο |
| Τοπική Κοινότητα Πανόρμου |
| Λαύρις, η |
| Πάνορμος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Πασαλιτών |
| Πασαλίται, αι |
| Τοπική Κοινότητα Περάματος |
| Δάφνη, η |
| Πέραμα, το |
| Τοπική Κοινότητα Ρουμελής |
| Ρουμελή, η |
| Τοπική Κοινότητα Σισών |
| Αλμυρίδα, η |
| Καλό Χωράφι, το |
| Σίσαι, αι |
| Τοπική Κοινότητα Σκεπαστής |
| Σκεπαστή, η |
| Τοπική Κοινότητα Χουμερίου |
| Γαρίπας, ο |
| Κεραμωτά, τα |
| Κρασούνας, ο |
| Χουμέριον, το |
|
Νομός Ρεθύμνης : Δήμος, Κοινότητα Ρεθύμνου | Ανωγείων | Αρκαδίου | Γεροποτάμου | Κουλούκωνα | Κουρήτων | Λάμπης | Λαππαίων | Νικηφόρου Φωκά | Σιβρίτου | Φοίνικα | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε: Διοικητική διαίρεση νομού Ρεθύμνης |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
