Αργουλιό Ρεθύμνης

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Arguglio, στην επαρχία Μυλοποτάμου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Argulio με 147 κατοίκους και ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα το 1630 το αναφέρει ως Arguglio. Στην οθωμανική απογραφή του 1671 αναφέρεται ως Argulyo με 5 χαράτσια.[1]

Το 1881 ανήκε στον δήμο Αυδανιτών και σύμφωνα με την απογραφή είχε 40 κατοίκους, όλοι χριστιανοί. Στην απογραφή του 1900 δεν αναφέρεται ενώ στην απογραφή του 1920 υπαγόταν στον αγροτικό δήμο Αγίου Μάμα.[1] Το 1925 το Αργουλιό προσαρτήθηκε στην κοινότητα Αγίου Μάμαντος, όπου και παρέμεινε μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση το 1997, όταν εντάχθηκε στον δήμο Γεροποτάμου.[2]
Απογραφές πληθυσμού

Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:

Αξιοθέατα

Στο χωριό βρίσκεται ο ναός της Αγίας Τριάδας και ο ναός της Αγίας Παρασκευής. Υπάγεται στην ενορία Αγίου Μάμαντος, της μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου.[3] Ο δεύτερος στο εσωτερικό του φέρει βυζαντινές αγιογραφίες οι οποίες χρονολογούνται από τις αρχές του 14ου αιώνα. Στους πλάγιος τοίχους του ναού βρίσκονται τοιχογραφίες των επισκόπων, όπως ο Άγιος Πολύκαρπος. Στην παράσταση της Μεταμόρφωσης, τη δόξα του Ιησού κρατάει άγγελος με ροζ χιτώνα.[4] Στο χωριό βρισκόταν μέγαρο κτισμένο μάλλον επί οθωμανικών χρόνων ήταν απομίμηση βενετσιάνικων προτύπων.[1]

Παραπομπές

Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 133.
«Αργουλιό (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
«Επαρχία Μυλοποτάμου». www.imra.gr. Ιερά Μητρόπολις Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.
Σπαθαράκης, Ιωάννης (1999). Βυζαντινές τοιχογραφίες Νομού Ρεθύμνου. Ρέθυμνο: Μίτος. σελ. 60. ISBN 960-7857-02-X.