Το Πέραμα Ρεθύμνου είναι Χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου, νομού Ρεθύμνης. Βρίσκεται στο 24^o χλμ. του παλαιού κεντρικού δρόμου Ρεθύμνου-Ηρακλείου, στην αριστερή όχθη του Μυλοποτάμου. Η ονομασία του χωριού οφείλεται στο γεγονός ότι υπήρχε διάβαση-πέραμα του ποταμού που ένωνε την περιοχή της κοινότητας με τις περιοχές Πανόρμου και Μελιδoνίου, εκεί όπου υπάρχει σήμερα η σιδερένια γέφυρα. Έχει έκταση 4 τ. χμ., το έδαφος του είναι πεδινό και καλύπτεται με 3600 στρέμματα από καλλιεργούμενες εκτάσεις και 400 στρέμματα από σπίτια, δρόμους κλπ.

Είναι το σημαντικότερο εμπορικό κέντρο του κάτω Μυλοποτάμου όπου υπάρχουν πολλές υπηρεσίες όπως: Ειρηνοδικείο, Υποδιοίκηση Χωροφυλακής, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΑΤΕ, Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών, Υποθηκοφυλακείο, Δημόσιο Ταμείο, Κτηνιατρείο, υποκαταστήματα Εθνικής και Αγροτικής Τράπεζας, δυο Δημοτικά σχολεία, Νηπιαγωγείο, Κρατικό Παιδικό Σταθμό, Γραφείο Πολεοδομίας Κέντρο Υγείας, Οδοντιατρεία όπως επίσης και πολλά καταστήματα (υποδημάτων, ρούχων, τροφίμων κτλ.)

Ιστορία

Αναφέρεται στις Βρετανικές απογραφές. Ο Μπαρότσι το αναφέρει «βασιλικό Πέραμα» το 1577, ο Καστροφύλακας επίσης «βασιλικό Πέραμα» το 1583-93. Το Πέραμα αναφέρεται σε Βενετσιάνικη απογραφή με 193 κατοίκους. Το 1834 που πέρασε ο Άγγλος περιηγητής Πάσλεϋ το είδε ερημωμένο.

Οι Τούρκοι στην προέλαση τους, όταν κατέλαβαν την Κρήτη, το έκαψαν. Στο Πέραμα κατοικούσαν οι πιο αιμοβόροι και πιο άγριοι Τούρκοι του Μυλοποτάμου. Γι’ αυτό το έλεγαν «Πέραμα και Πόρο του Χάρου και του Σατανά». Εκεί παραμόνευαν οι αγριότεροι Τούρκοι, οι Οξούζιδες, τους Χριστιανούς που ταξίδευαν προς και από το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, για να τους ληστέψουν και να τους υποβάλλουν σε αφάνταστα βασανιστήρια, πριν τους σκοτώσουν.

Αναγνωρίστηκε σαν κοινότητα στις 23/9/1930 και περιλάμβανε και τα χωριά Αγγελιανά και Χουμέρι.

Οι πρώτοι του κάτοικοι ήταν όλες παλιές οικογένειες του χωριού[ασαφές], αλλά στα αρχεία της κοινότητας ο πρώτος κάτοικος, που είναι καταχωρημένος κατά αλφαβητική σειρά είναι ο Άγας Αναστάσιος του Γεωργίου, γεννημένος το 1880 στη Φολέγανδρο. Ο πρώτος πρόεδρος της κοινότητας ήταν ο Πέτρος Χουρδάκης.

Πληθυσμός
Έτος Κάτοικοι
1583 193
1881 35
1900 0
1920 82
1928 92
1940 283
1951 410
1961 614
1971 955
1981 1,127
1991 1,453
2001 1,598

Πηγές

[1]
[2]
[3]