.
Περιφέρεια: Πελοπόννησος
Νομός: Αρκαδίας
-- Δήμος Βόρειας Κυνουρίας --
Η Ιερά Μονή Λουκούς είναι ένα ιστορικό μοναστήρι της Αρκαδίας αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Βρίσκεται σε απόσταση 3 χλμ από το Άστρος, δίπλα στον ποταμό Τάνο και πολύ κοντά στο χωριό Κάτω Δολιανά.
Ιστορία
Πανοραμική άποψη της μονής κατά το 1991
Κατά την αρχαιότητα, θεωρείται ότι στη θέση του μοναστηριού υπήρχε η αρχαία πόλη Εύα και το Ιερό του Πολεμοκράτους, γιου του θεού Ασκληπιού. Κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα, ο σοφιστής Ηρώδης ο Αττικός ανήγειρε δίπλα στο χώρο της μονής, την περίφημη έπαυλή του, η οποία αποκαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια. Κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια (5ος αι.), στη θέση της μονής χτίστηκε ναός.
Υπάρχουν πολλές απόψεις σχετικά με το όνομα της Μονής Λουκούς. Πιθανότερη είναι η άποψη ότι προέρχεται από την ρωμαϊκή ονομασία Lucus, που σημαίνει «ιερό άλσος». Σύμφωνα με την παράδοση η μονή χτίστηκε το 1117. Επιπλέον από πατριαρχικό σιγίλλιο του Πατριάρχη Διονυσίου Β΄ (1546 - 1555), μαθαίνουμε ότι ήταν «εξαρχής πατριαρχικό σταυροπήγιο». Κατά τα χρόνια της Ενετοκρατίας (1687 - 1715), στο μοναστήρι εγκαταστάθηκαν Ρωμαιοκαθολικοί μοναχοί (καπουτσίνοι) και όταν έφυγαν πήραν και τις κτητορικές πλάκες του ναού. Λίγα χρόνια πριν την Επανάσταση του 1821, η Μονή είχε μεγάλη περιουσία και έτσι βοήθησε στην ίδρυση αλληλοδιδακτικού σχολείου στο χωριό Άγιος Ιωάννης, το έτος 1765, στο μετόχι της.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, η μονή είχε σημαντική προσφορά στον αγώνα, κυρίως στο στρατόπεδο των Βερβένων, ενώ ο τότε ηγούμενος της μονής, Κωνσταντίνος Κοράλλης, πολέμησε σε διάφορες μάχες. Το 1826, παραμονή της εορτής της Μονής, ο Ιμπραήμ Πασάς έκαψε τη μονή,εκτός από το καθολικό το οποίο σώθηκε.Το 1834 το μοναστήρι, μη συγκεντρώνοντας τον απαραίτητο αριθμό ανδρών, διαλύθηκε αλλά επανιδρύθηκε το 1837. Την ίδια περίοδο διεξήχθησαν στο χώρο της μονής διάφορες ανασκαφές. Η μονή μετατράπηκε σε γυναικεία το 1946.
Η μονή
Η αυλή της Μονής. Στο κέντρο της δεσπόζει ένας πλάτανος. Διακρίνονται μέρη αρχαίων κιόνων.
Τα κτήρια της μονής αποτελούν ένα παραλληλόγραμμο συγκρότημα, το οποίο είναι πλήρως ανακαινισμένο. Στον προαύλιο χώρο υπάρχουν διάφορα κιονόκρανα και ανάγλυφα που κατά καιρούς έχουν βρεθεί στο χώρο της μονής. Το καθολικό ανήκει στον τύπο του εγγεγραμμένου σταυροειδούς με τρούλο. Στους τοίχους του καθολικού υπάρχουν εντοιχισμένα διάφορα κιονόκρανα, επιστήλια κ.ά. Εσωτερικά αγιογραφήθηκε το 1649.Σημαντικές είναι, επίσης, οι εικόνες του ξυλόγλυπτου τέμπλου και η εικόνα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος του 17ου αι. Άλλο σημαντικό οικοδόμημα είναι και ο παλαιός πύργος της μονής, «ἔν εἴδει κουλᾶ», κατά τον Ιωσήφ Κοράλλη.
Από τα κειμήλια της μονής ξεχωρίζουν οι διάφοροι σταυροί, το Τίμιο Ξύλο, τα λείψανα και πάμπολα έγγραφα, μεταξύ των οποίων ο "Κώδικας" της Μονής, γραμμένο από τον ηγούμενο Ιωσήφ Κοράλλη, αδερφό του Κωνστάντιου Κοράλλη. Το μοναστήρι έχει 3 μετόχια: Το ναό της Αναλήψεως στο Άστρος, χτισμένο στη θέση παλαιότερου ναού του Προδρόμου, τον Άγιο Δημήτριο στον Άγιο Ιωάννη και το ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος στο όρος Ζάβιτσα. Η μονή σήμερα απαριθμεί 9 μοναχές. Το καθολικό της μονής γιορτάζει στις 6 Αυγούστου, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Φωτοθήκη
Η είσοδος της Μονής
Άποψη της αυλής με κάποια από τα κελιά
Λεπτομέρειες της Μονής
Άποψη της Μονής
Ο χώρος της μονής, στο βάθος διακρίνεται ο πύργος
Πηγές
Ι. Κουσκουνά, Κ. Χασαπογιάννη, Ι. Κακαβούλια - Θυρεάτις Γη, Ίδρυμα Μνήμης Αγγελικής & Λεωνίδα Ζαφείρη, Αθήνα 1981
Πέτρος Σαραντάκης, Αρκαδία: Τα μοναστήρια και οι εκκλησίες της, οδοιπορικό 10 αιώνων, Εκδόσεις Οιάτης, Αθήνα 2000. ISBN 960-91420-0-1
| Δημοτική Κοινότητα Άστρους |
|---|
| Άγιος Ιωάννης, ο |
| Άγιος Στέφανος, ο |
| Άστρος, το |
| Βάρβογλη, η |
| Ιερά Μονή Λουκούς, η |
| Χαντάκια, τα |
| Τοπική Κοινότητα Αγίας Σοφίας |
| Αγία Σοφία, η |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Ανδρέου |
| Άγιος Ανδρέας , ο |
| Άγιος Γεώργιος, ο (Τ.Κ.Αγίου Ανδρέου) |
| Αρκαδικό Χωριό, το |
| Παραλία Αγίου Ανδρέου, η |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Γεωργίου |
| Άγιος Γεώργιος, ο (Τ.Κ.Αγίου Γεωργίου) |
| Αετοχώρι, το |
| Βάθηα, τα |
| Μελίσσι, το |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Πέτρου |
| Άγιος Πέτρος , ο |
| Μονή Μαλεβής, η |
| Ξηροκάμπι, το |
| Τοπική Κοινότητα Βερβένων |
| Βέρβενα, τα |
| Κάτω Βέρβενα, τα |
| Παυλέικα, τα |
| Τοπική Κοινότητα Δολιανών |
| Άνω Δολιανά, τα |
| Δραγούνι, το |
| Καμινάριον, το |
| Κάτω Δολιανά, τα |
| Κούβλης, ο |
| Προσήλια, τα |
| Ρουναίικα, τα |
| Τοπική Κοινότητα Ελάτου |
| Έλατος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Καράτουλα Κυνουρίας |
| Καράτουλας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Καστανίτσης |
| Καστανίτσα, η |
| Τοπική Κοινότητα Καστρίου |
| Καστρί, το |
| Τοπική Κοινότητα Κορακοβουνίου |
| Κορακοβούνι, το |
| Νεοχώρι, το |
| Ορεινό Κορακοβούνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Κουτρούφων |
| Κούτρουφα, τα |
| Τοπική Κοινότητα Μελιγούς |
| Χειμερινή Μελιγού, η |
| Ορεινή Μελιγού, η |
| Πόρτες, οι |
| Χειμερινή Μελιγού, η |
| Τοπική Κοινότητα Μεσορράχης |
| Μεσορράχη, η |
| Τοπική Κοινότητα Νέας Χώρας |
| Νέα Χώρα, η |
| Τοπική Κοινότητα Ξηροπηγάδου |
| Λιλέικα, τα |
| Λιμανάκια, τα |
| Μεταμόρφωση, η |
| Ξηροπήγαδο, το |
| Πλάκα, η |
| Χάνι Γκρίγκου, το |
| Τοπική Κοινότητα Παραλίου Άστρους |
| Παράλιο Άστρος, το |
| Τοπική Κοινότητα Περδικόβρυσης |
| Μονή Προδρόμου, η |
| Περδικόβρυση, η |
| Τοπική Κοινότητα Πλατάνας |
| Λουλούδια, τα |
| Πλατάνα, η |
| Τοπική Κοινότητα Πλατάνου |
| Πλάτανος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Πραστού |
| Άγιος Παντελεήμων, ο |
| Μονή Εορτακουστής, η |
| Πραστός, ο |
| Τοπική Κοινότητα Σιταίνης |
| Σίταινα, η |
| Τοπική Κοινότητα Στόλου |
| Στόλος, ο |
| Φούντωμα, το |
| Τοπική Κοινότητα Χαράδρου |
| Άγιοι Ασώματοι, οι |
| Χάραδρος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Ωργιάς |
| Ωριά ή Ωργιά, η |
Νομός Αρκαδίας : Δήμος, Κοινότητα Τριπόλεως | Απόλλωνος | Βαλτετσίου | Βόρειας Κυνουρίας | Βυτίνας | Γόρτυνος | Δημητσάνας | Ηραίας | Κλείτορος | Κοντοβάζαινας | Κορυθίου | Λαγκαδίων | Λεβιδίου | Λεωνιδίου | Μαντινείας | Μεγαλόπολης | Σκυρίτιδας | Τεγέας | Τρικολώνων | Τροπαίων | Φαλαισίας | Φαλάνθου Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αρκαδίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Το κείμενο προέρχεται από τον Οδηγό Περιφέρειας Πελοποννήσου και επιτρέπεται η χρήση του και η αναπαραγωγή του, ολική, μερική ή περιληπτική, με την προϋπόθεση ότι το αναπαραγόμενο προϊόν είναι ελεύθερα διαθέσιμο στη συνέχεια μέσω του Διαδικτύου και υπάρχει ευκρινής και διακριτή αναφορά στην πηγή. Οποιαδήποτε άλλη χρήση απαιτεί την γραπτή άδεια του ιδιοκτήτη ή του κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
