Κηφισιά

.

Νομαρχία Αθηνών

H Κηφισιά είναι δήμος της Αττικής στο βόρειο τμήμα του λεκανοπεδίου των Αθηνών με 43.929 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Αποτελεί σημαντικό εμπορικό και οικιστικό κέντρο των βορείων προαστίων της πρωτευούσης της περιφέρειας Αττικής και οι κάτοικοί της ονομάζονται Κηφισιώτες.

View Larger Map

Η περιοχή είναι γνωστή για την εμπορική της αγορά, την άρτια ρυμοτομία, την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των σπιτιών και των καταστημάτων και την αγάπη των κατοίκων της για την ανθοκομία. Το εμπορικό κέντρο καλύπτεται από ένα εκτενές δίκτυο πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων, ενώ ο δήμος εκτείνεται από την Πάρνηθα και τον Κηφισό ποταμό έως το Πεντελικό.

Πόλη πλουσίων

Ταυτότητα Περιοχής

Ετυμολογικές και Ερμηνευτικές Αναφορές

Το όνομά της, Κηφισιά, που προέρχεται από τον Κηφισό ποταμό, είναι αρχαιότατη, ήταν μια από τις αρχαίες 12 πόλεις της Αττικής. Από την εποχή του Kλεισθένη αποτελούσε τον δήμο της Ερεχθηίδας φυλής. Λαογραφικό λογοπαίγνιο της νεοελληνικής, θεωρεί πως το όνομα Κηφισιά προέρχεται από την έκφραση "Εκεί φυσά" - "Κεί Φυσά" - "Κηφισά" - "Κηφισιά"!

Το έμβλημα του δήμου κοσμεί η προτομή του Μενάνδρου του Κηφισέως, δραματοποιού της αρχαίας Αττικής που καταγόταν από την Κηφισιά.

Κηφισιά, Ναός του Σωτήρος.

Ο κάτοικος της περιοχής αποκαλείται Κηφισιώτης-Κηφισιώτισσα και στον πληθυντικό Κηφισιώτες-Κηφισιώτισσες.

Ιστορική ΕξέλιξηΣτην αρχαιότητα αποτελούσε τον ομώνυμο αττικό δήμο της Ερεχθηίδος φυλής που τοποθετείτο στη μεσόγαια χώρα, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του Κλεισθένους. Σήμερα συνιστά εύρωστη πόλη της Αττικής και ιστορική έδρα των βορείων προαστίων των Αθηνών.

Κεφαλάρι - (Κηφισιά). Καρτ ποστάλ το 1915 περίπου.

Η περιοχή εντοπίζεται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους Πεντέλης και Πάρνηθος σε υψόμετρο κέντρου 280 μέτρων, οικοδομημένη σε πευκόφυτη πεδιάδα. Τα όρια του δήμου εκτείνονται από τις δασόφυτες ρεματιές του Κηφισού στα δυτικά μέχρι τους ορεινούς όγκους του Πεντελικού και τη ράχη του Κοκκιναρά στα ανατολικά. Τοποθετείται δε στο βόρειο άκρο του λεκανοπεδίου της Αττικής, 15 χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Αθηνών. Βρίσκεται δε μόλις 3 χιλιόμετρα βόρεια του μητροπολιτικού κέντρου του Αμαρουσίου και 5 χιλιόμετρο νότια του Άγίου Στεφάνου.

Το 1870 δημιουργείται το πρώτο καταστατικό της κοινότητος των Κηφισιωτών, με σκοπό την οικονομική τους ανεξαρτητοποίηση. Το καταστατικό που αποτελείται από 20 άρθρα υπογράφηκε στις 27 Ιουλίου 1870 από τους: Μόσχου Δημ. - Κτηματίας, Πολυχρόνης Κ. - Κτηματίας, Λεγάντης Δημ. - Κτηματίας, Νικολάου Κ.Β. - Κτηματίας, Μαλακόντας Κ.Γ. - Κτηματίας, Λέσβιος Εμμ. Δ. - Κτηματίας, Χρήστου Γεωργ. - Κτηματίας, Καλιονζής Εμ. - Αμαξηλάτης, Μούλος Ιω. Β. - Κτηματίας, Κουτσός Κ.Ε. - Κτηματίας, Κούρτης Ιω. Γ. - Κτηματίας, Θεοχαρόπουλος Ζανής – Έμπορος, Λεβαδίτης Λουκάς – Κτηματίας, Σαβατιανός Αναστ. - Κτηματίας, Σμυρναίου Γ.Κ. - Κτηματίας, Κλιάτης Διον. - Κτηματίας, Καπετάνος Αντών. - Κτηματίας, Τσαλαβούτας Φράγ. - Επιστάτ., Κυριαζής Γ. - Αρχιπρεσβύτερος, Μαλακόντας Α.Ν. - Κτηματίας, Καραπατάκης Κων. - Κτηματίας, Αϊτινόπουλος Μιλτ. - Κτηματίας, Αυλονίτης Κων. - Κτηματίας, Μούλος Ιω. Ν. - Κτηματίας, Σαβατιανός Ι.Κ. - Κτηματίας, Μούλος Ν. - Κτηματίας, Λάμπρος Δημ. - Κτηματίας, Νικολάου Ν.Β. - Κτηματίας, Κάλλος Δ. - Κτηματίας, Σαβατιανός Κων. - Κτηματίας, Κεφάλας Δ.Α. - Κτηματίας, Καραγιαννάκης Σταμ. - Κτηματίας, Παρδάλης Ν. - Κτηματίας, Αρμυριώτης Δημ. - Κτηματίας, Γεωργαντάς Πανάγος – Κτηματίας, Μαρκουντζάνης Βασ. - Κτηματίας, Καρολάνης Δημ. - Κτηματίας, Κρητικού Γεώργ, - Κτηματίας, Διονυσιότης Δη. Γ. - Κτηματίας, Δυριαζής Γεώργ. Ν. - Κτηματίας, Διονυσιότης Κων. - Κτηματίας, Κούρτης Γεώργ. - Κτηματίας, Πέτρου Ηλ. – Κτηματίας, Σπηλιώτης Κων. Ι. - Κτηματίας, Κεφαλάς Άγγελ. Γ. - Κτηματίας, Μούλος Σπ. - Κτηματίας, Σπανουδάκης Διάκομος – Κτηματίας, Νικολάου Παν. Β. - Κτηματίας, Νικολάου Δ. Β. - Κτηματίας, Καραδήμας Δημ. Γ. - Κτηματίας.

Στην οικονομική αξιοποίηση συμβάλλει το ατμοκίνητο τρένο Θηρίο, το οποίο διέρχεται από το άλσος της Κηφισιάς, όπου διοργανώνονται στα χρόνια που ακολουθούν οι διάσημες ανθοκομικές εκθέσεις από τους κατοίκους. Στα προσεχή έτη η περιοχή καθίσταται δημοφιλές παραθεριστικό κέντρο Αθηναίων, Χιωτών, Αιγυπτίων, Κωνσταντινουπολιτών, αλλά και Τούρκων μεγαλοτσιφλικάδων κατά την τουρκοκρατία, μέχρι το 1925 που αναγνωρίζεται και επισήμως ως αυτόνομη κοινότητα της Αττικής. Αργότερα αναγνωρίζεται ως προάστιο της Ανατολικής Αττικής, ενώ το 1942 ξεπερνά τους 10.000 κατοίκους και προάγεται σε δήμο. Η θέση της περιοχής μέσα στη φύση, στο πέρασμα μεταξύ Αττικοβοιωτίας την ώθησε γρήγορα σε δημοφιλές παραθεριστικό και οικιστικό κέντρο, με πληθώρα μεγαλοπρεπών ξενοδοχείων να ξεπηδούν σε δροσερές περιοχές του πεντελικού τοπίου.

Ο δήμος καταλαμβάνει έκταση 25.937 στρεμμάτων, στα οποία έχουν θεσμοθετηθεί οικιστικές, δασικές, εμπορικές και βιομηχανικές ζώνες. Το κέντρο της πόλης εντοπίζεται στην καρδιά του δήμου επιδεικνύοντας μια πλούσια και πολυτελή αγορά, ενώ πέριξ τούτου εκτείνονται οι φιλήσυχοι συνοικισμοί, ορισμένοι από τους οποίους είναι η Νέα Κηφισιά, το Κεφαλάρι, η Πολιτεία, ο Κοκκιναράς, πολλοί από τους οποίους αργότερα αποσπώνται ως ανεξάρτητες κοινότητες, όπως η Νέα Ερυθραία μαζί το Καστρί και το Μορτερό, καθώς και η Εκάλη.

Κατά την απογραφή του 2001, η Κηφισιά συγκεντρώνει 43.929 κατοίκους και εμφανίζει μια πυκνότητα δόμησης 1.694 κατοίκων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο δόμησης. Λόγω των υψηλών τιμών των οικοπέδων και των περιορισμών στη δόμηση, η πληθυσμιακή εξέλιξη της πόλεως παρουσιάζει ήπιες αυξήσεις με ποσοστά της τάξεως του 22,87% και 10,84% ανά απογραφή.

Στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της πόλεως συγκαταλέγονται το δροσερό κλίμα, η πολυτελής αρχιτεκτονική και τα μεγάλα ποσοστά δημοτικού αλλά και ιδιωτικού πρασίνου, ενώ συνδυάζονται οι φιλήσυχες γειτονιές με μια δραστήρια αγορά και σχετικά έντονη νυχτερινή διασκέδαση. Το οικιστικό κέντρο έχει αναπτυχθεί πέριξ της Πλατείας Πλατάνων και του Άλσους της Κηφισιάς, όπου τοποθετείται και το σύγχρονο εμπορικό κέντρο του Δήμου που έχει επεκταθεί μέχρι το Κεφαλάρι μέσω της οδού Κολοκοτρώνη, που σήμερα ανάγεται στον πιο ακριβό εμπορικά δρόμο των βορείων προαστίων.
Στο Άλσος της Κηφισιάς πραγματοποιούνται κάθε χρόνο ανθοκομικές εκθέσεις με μαζική συμμετοχή κόσμου.

Η Κηφισιά γνωρίζει από τον 20ο κιόλας αιώνα μ.Χ. απρόσκοπτη ανάπτυξη και αποτελεί το όνειρο των περισσοτέρων Αθηναίων ως οικιστικός προορισμός. Το τελευταίο διάστημα έχει επιβαρυνθεί πολύ από την εμπορική ανάπτυξη, όπως επίσης και από την επέκταση της οικιστικής ζώνης των Αθηνών πέραν των ορεινών όγκων που την καθιστούν πέρασμα με έντονο κυκλοφοριακό φόρτο. Η πόλη μέχρι και τα τέλη του 20ού αιώνα θεωρείτο προνομιούχος συγκοινωνιακά, καθώς εξυπηρετείτο από την Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας, την κομβική Λεωφόρο Κηφισίας αλλά και τον ομώνυμο τερματικό σταθμό του Ηλεκτρικού "Κηφισιά". Παρά ταύτα σήμερα, με τον οικιστικό κορεσμό της πρωτεύουσας, τα συγκοινωνιακά αυτά μέσα έχουν σε μεγάλο βαθμό απαξιωθεί, με αποτέλεσμα να ακινητοποιούνται πολλές φορές οι μετακινήσεις στην πόλη. Σε αυτά τα προβλήματα φιλοδοξούν να δώσουν λύση η υπογειοποίηση του σταθμού της πόλης και η επέκταση του ηλεκτρικού προς τα βόρεια, σε συνδυασμό με λοιπές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, ενώ συγκοινωνιολόγοι συχνά προτείνουν την κατασκευή μιας περιφερειακής οδού Πεντέλης.
Αρχιτεκτονική στα Αλώνια

Η Κηφισιά, λόγω του υγιεινού κλίματος, του ωραίου περιβάλλοντος, των άφθονων νερών και της μικρής σχετικά απόστασής της από την Αθήνα, υπήρξε από την αρχαία εποχή προνομιούχος τόπος και τόπος παραθερισμού πλουσίων και ευγενών. Μεταξύ αυτών ο Ηρώδης ο Αττικός, ο μέγας αυτός λάτρης και ευεργέτης της Αθήνας (101-178) εκεί είχε την πλούσια έπαυλή του και ακριβώς στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Μητροπολιτικός της Ναός. Αργότερα, επί Ενετοκρατίας όλοι οι ισχυροί και πλούσιοι Ενετοί της Αθήνας διέμεναν στη Κηφισιά. Αλλά και επί Τουρκοκρατίας οι πρώην ενετικές επαύλεις περιήλθαν στους πλούσιους Τούρκους της Αθήνας. Ακόμη και ο Διοικητής της Αθήνας είχε τον πύργο του στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Ναός του Αγίου Δημητρίου. Σε όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Κηφισιά κατοικείτο αποκλειστικά από πλούσιους Τούρκους που είχαν εκδιώξει τους Έλληνες και είχαν σφετεριστεί τα εύφορα κτήματά τους. Ακόμη και παλιό ναΐδριο το είχαν μετατρέψει σε αποθήκη οίνου (κελάρι), της Παναγίας της Ξυδούς, που κατά τοπική παράδοση το όνομά του προκλήθηκε, όταν διαπιστώθηκε πως όλο το κρασί που είχε αποθηκευτεί εκεί είχε ξιδιάσει.

Μετά την απελευθέρωση τα κτήματα των Τούρκων περιήλθαν σε Έλληνες που τα αγόρασαν από τους προκάτοχους ιδιοκτήτες έναντι ευτελών τιμών.
Λεωφόρος Χαριλάου Τρικούπη

Επί μακρού χρόνου η Κηφισιά παρέμενε αραιοκατοικημένη στερούμενη ρυμοτομίας αλλά και άλλων μέσων προκειμένου να εξελιχθεί σε σύγχρονο προάστειο. Από του έτους όμως 1882, όταν συνδέθηκε με την πρωτεύουσα με το θρυλικό ατμοκίνητο σιδηρόδρομο "Θηρίο", τέθηκαν και οι βάσεις για τη διαμόρφωσή της σε κηπούπολη με πλατείες, δενδροστοιχίες, πάρκα κλπ. Μεταξύ της κεντρικής πλατείας (Πλάτανος) και του άλλοτε σταθμού του Θηρίου υπάρχει το "Άλσος της Κηφισιάς" που κάθε χρόνο πραγματοποιείται έκθεση λουλουδιών. Βορειοανατολικά της κεντρικής πλατείας βρίσκεται η συνοικία Κεφαλάρι με άφθονα, παλαιότερα, νερά. Σήμερα στη Κηφισιά υπάρχουν μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης.

Κατά τα Δεκεμβριανά του 1944 στην περιοχή της Κηφισιάς έγινε πολύνεκρη μάχη με στρατωνισμένες εκεί βρετανικές δυνάμεις.

Φημισμένα άλλοτε προϊόντα της Κηφισιάς ήταν τα κεράσια της, οι φράουλες, οι πατάτες, τα σπαράγγια αλλά και τα άφθονα λουλούδια της.

Στην Κηφισιά βρίσκεται το γενικό νοσοκομειο Αττικής Κ.Α.Τ., και ο τερματικός σταθμός του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου.

Επίσης η Κηφισιά έχει πρόσβαση στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας.

Συνορεύοντες με τη Κηφισιά δήμοι είναι προς Β Δήμος Νέας Ερυθραίας, προς Α Δήμος Πεντέλης, προς ΝΑ Δήμος Μελισσίων, προς Ν Δήμος Αμαρουσίου και Δήμος Πεύκης, προς ΝΔ Δήμος Λυκόβρυσης και Δήμος Μεταμόρφωσης και τέλος προς Δ Δήμος Αχαρνών.

Πληθυσμιακή Εξέλιξη

Η πληθυσμιακή εξέλιξη του Δήμου Κηφισιάς εξελίσσεται με ομαλούς ρυθμούς, χωρίς απότομες μεταβολές, αλλά με ήπιες αυξητικές τάσεις. Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθεται η πληθυσμιακή εξέλιξη από το 1981 έως την απογραφή του 1991:

Πληθυσμιακή Εξέλιξη Δήμου Κηφισιάς

Χρονολογία	Πληθυσμός Δήμου	Έκταση Δήμου	Πυκνότητα Δόμησης	Προστιθείς Πληθυσμός	Νέα Αύξηση Πληθυσμού	Αθροιστική Αύξηση
1981	31.876	25,937 χμ2	1.275 κάτοικοι / χμ2	-	-
1991	39.166	25,937 χμ2	1.510 κάτοικοι / χμ2	+7.290 κάτοικοι	+22,87%	22,87%
2001	43.929	25,937 χμ2	1.694 κάτοικοι / χμ2	+4.763 κάτοικοι	+10,84%	33,71%

πρωτογενείς πηγές:ΕΣΥΕ

Ιστορικές & Σύγχρονες Προσωπικότητες

Ορισμένες ιστορικές και σύγχρονες προσωπικότητες που κατάγονταν ή έζησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην πόλη της Κηφισιάς παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα:

Όνομα Δημότη	Βίος	Ιδιότητα
Μένανδρος	342-291 π.Χ.	Δραματουργός
Ανδρέας Εμπειρίκος	1901 - 1975	Λογοτέχνης
Ευγένιος Σπαθάρης	1924 - 2009	Καραγκιοζοπαίκτης
Γιάννης Τατασόπουλος	1928	Μουσικός
Γεώργιος Αναστασόπουλος	1935	Δημοσιογράφος και Πολιτικός
Νίκος Χιωτάκης	1963	σημερινός Δήμαρχος Κηφισιάς

Εξωτερικοί σύνδεσμοι
* Δήμος Κηφισιάς
* Γενικό Νοσοκομείο Αττικής ΚΑΤ

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License