.
Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας
-- Δήμος Νέστορος --
Σε μια περιοχή που άλλοτε ήταν κατάφυτη από αμπέλια και σταφίδες βρίσκεται το χωριό Αμπελόφυτο, σε κοντινή απόσταση από την Χώρα Τριφυλίας (Δήμος Νέστορος).
Είναι προφανές ότι από τα πολλά αμπέλια πήρε και το όνομά του, αν και σήμερα υπάρχει μια μεταστροφή στις καλλιέργειες και το κύριο εισόδημα πλέον προέρχεται από τις ελιές. Eίναι ένα χωριό δυναμικό, που παλιότερα ήταν ένα από τα πιο παραγωγικά και πλούσια της ευρύτερης περιοχής και που για να καλλιεργηθούν οι εκτάσεις του συγκεντρώνονταν εργάτες ακόμη και πέρα από τον νομό Μεσσηνίας. Eφτασε κάποτε ν' αριθμεί περίπου χίλιους κατοίκους, όμως σήμερα μόλις που ξεπερνάνε τους 300 οι μόνιμοι κάτοικοι. Παραμένει παρ' όλα αυτά ένα ζωντανό χωριό αν και όπως λένε οι κάτοικοι έχει χαθεί η παλιά ευημερία αφού οι τιμές σε όλα τα αγροτικά προϊόντα έχουν πέσει δραματικά, ενώ πίσω έχουν μείνει ελάχιστοι νέοι σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό του γιατί, όπως παρατηρούν, η αγροτική ζωή είναι δύσκολη και το εισόδημα από τις καλλιέργειες δεν είναι ικανοποιητικό.
Για το παρελθόν του χωριού αλλά και για το σήμερα, όπως και για τις ανάγκες και τα προβλήματά του, μας μίλησε ο πρόεδρος Ιωάννης Ξιάρχος και οι κάτοικοι Κωνσταντίνος Αδρακτάς και Ιωάννης Λιακόπουλος. Το χωριό υπάρχει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και η παλιά ονομασία του ήταν Αγορέλιτσα. Λέγεται ότι είχε δοθεί από τον τότε πασά της περιοχής, όταν είχε πνιγεί μια κοπέλα που την έλεγαν Aγουρη στο κεφαλάρι του χωριού. Την ονομασία Αμπελόφυτο την πήρε την δεκαετία του 1930 (περίπου το 1938) και ονομάστηκε έτσι γιατί όλη η γύρω περιοχή ήταν καλυμμένη από αμπέλια. Oμως και η αρχική θέση του χωριού δεν ήταν η σημερινή, ήταν λίγο πιο κάτω, κοντά στον ποταμό Σελά που περνά από την περιοχή. Ομως λόγω της υγρασίας και των κουνουπιών σιγά – σιγά οι κάτοικοι άρχισαν να χτίζουν τα σπίτια τους προς την πλαγιά που είναι σήμερα το χωριό γιατί οι κλιματολογικές συνθήκες ήταν πιο καλές.
Αρχικά η οικονομία του χωριού βασίστηκε στην αμπελουργία, στις σταφίδες και το κρασί, και αυτές οι καλλιέργειες διατηρήθηκαν στο πέρασμα των χρόνων και του έδωσαν μεγάλη οικονομική ανάπτυξη. Ομως από την δεκαετία του 1960 και κυρίως το 1970 ο πληθυσμός του χωριού μειώνεται σημαντικά και φεύγουν οι νεότεροι. Παράλληλα οι τιμές των προϊόντων που καλλιεργούν στο χωριό μειώνονται δραματικά και οι κάτοικοι πλέον στρέφονται στην καλλιέργεια της ελιάς. Τα αμπέλια κόβονται και στην θέση τους μπαίνουν ελιές, έτσι σήμερα το κύριο εισόδημα για όλους τους κατοίκους προέρχεται από το λάδι. Μόνο το 10% της οικονομίας πλέον στηρίζεται στην σταφίδα και στο κρασί, στα οποία όμως συνεχίζεται η πτωτική πορεία καθώς οι τιμές τους πέφτουν συνεχώς και η καλλιέργεια γίνεται ασύμφορη, αφού δεν υπάρχουν και τα ανάλογα εργατικά χέρια.
Ο πληθυσμός του χωριού είχε φτάσει τα χίλια άτομα την δεκαετία του 1950 και το δημοτικό σχολείο είχε 160 παιδιά, ενώ κατά τη διάρκεια των καλλιεργητικών περιόδων αυξανόταν ακόμη περισσότερο, αφού συγκεντρώνονταν πολλοί εργάτες που δούλευαν στα χωράφια της περιοχής. Από το 1960 και μετά όμως αρχίζει η φθίνουσα πορεία του χωριού. Οι νέοι κυρίως αρχίζουν να φεύγουν προς τα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και προς το εξωτερικό επιδιώκοντας ένα καλύτερο επαγγελματικό και οικονομικό μέλλον. Eτσι σήμερα το χωριό αριθμεί περίπου 300 μόνιμους κατοίκους με μόλις δέκα οικογένειες νέων ανθρώπων. Από φέτος μάλιστα σταμάτησε να λειτουργεί και το δημοτικό σχολείο καθώς τα λιγοστά πια παιδιά πηγαίνουν στην Χώρα. Σαν αγροτικό χωριό είχε δημιουργήσει δυναμικό Οινοποιητικό Συνεταιρισμό, ο οποίος αργότερα μεγάλωσε ακόμη περισσότερο καθώς μπήκαν μέλη και από άλλες περιοχές και δημιουργήθηκε ο σημερινός Οινοποιητικός Συνεταιρισμός "Νέστωρ" με έδρα την Χώρα. Σήμερα έχει δημιουργηθεί Ελαιουργικός Συνεταιρισμός με 100 ενεργά μέλη, ο οποίος έχει δικό του σύγχρονο ελαιουργικό εργοστάσιο.
Παλιότερα δε τις δεκαετίες του ’40 και ’50 το χωριό είχε και σημαντική πολιτιστική δραστηριότητα, είχε δική του θεατρική ομάδα που έδινε παραστάσεις και έκανε περιοδείες στην ευρύτερη περιοχή. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής, και πιο συγκεκριμένα στις 19 Ιουλίου του 1944, είχε γίνει μια σημαντική μάχη εκεί που βρισκόταν το παλιό χωριό στην γέφυρα που υπάρχει στον ποταμό Σελά, κατά την οποία δυνάμεις του ΕΛΑΣ συγκρούστηκαν με τους Γερμανούς υποχρεώνοντάς τους σε βαριά ήττα με 200 περίπου νεκρούς, ενώ από την ελληνική πλευρά σκοτώθηκαν περίπου 20 μαχητές. Το χτύπημα αυτό χαρακτηρίστηκε καίριο για τις κατοχικές δυνάμεις και στο σημείο αυτό έχει στηθεί σήμερα μνημείο αν και δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε.
Oσον αφορά την σημερινή ζωή, το χωριό έχει να αντιμετωπίσει την οικονομική δυσχέρεια που υπάρχει σε όλο τον αγροτικό τομέα. Από εκεί και πέρα οι κάτοικοι τονίζουν την επιτακτική ανάγκη να φύγει η χωματερή που βρίσκεται στα όρια του χωριού δίπλα από τον ποταμό. Επίσης χρειάζεται συντήρηση και βελτίωση το αγροτικό οδικό δίκτυο καθώς η περιοχή είναι αγροτική και πρέπει οι κάτοικοι να έχουν εύκολη πρόσβαση στα χωράφια τους. Ακόμη χρειάζεται ασφαλτόστρωση το εσωτερικό οδικό δίκτυο του χωριού, ενώ αναγκαία είναι και η κατασκευή ενός κάθετου άξονα ο οποίος έχει χαρακτηριστεί νομαρχιακός δρόμος που θα συνδέει το χωριό με την παράλια ζώνη και το Ρωμανού. Αναγκαίο ακόμη είναι να δημιουργηθεί αποχετευτικό δίκτυο και να συνδεθεί το χωριό με τον βιολογικό καθαρισμό που σχεδιάζεται να κατασκευαστεί στη Χώρα.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΝΕΣΤΟΡΟΣ |
|---|
| Δημοτική Κοινότητα Χώρας |
| Στυλιανός, ο |
| Χώρα, η |
| Τοπική Κοινότητα Αμπελοφύτου |
| Αμπελόφυτον, το |
| Τοπική Κοινότητα Κορυφασίου |
| Κορυφάσι, το |
| Πισάσκι, το |
| Τοπική Κοινότητα Μεταξάδας |
| Μεταξάδα, η |
| Ποταμιά, η |
| Σταυρός, ο |
| Τοπική Κοινότητα Μυρσινοχωρίου |
| Μυρσινοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Παλαιού Λουτρού |
| Παλαιόν Λουτρόν, το |
| Τοπική Κοινότητα Ρωμανού |
| Πετροχώρι, το |
| Ρωμανός, ο |
| Τοπική Κοινότητα Φλεσιάδος |
| Φλεσιάς, η |
Νομός Μεσσηνίας : Δήμος, Κοινότητα Καλαμάτας | Αβίας | Αετού | Αιπείας | Ανδανίας | Ανδρούσας | Άριος | Αριστομένους | Αρφαρών | Αυλώνα | Βουφράδων | Γαργαλιάνων | Δωρίου | Είρας | Θουρίας | Ιθώμης | Κορώνης | Κυπαρισσίας | Λεύκτρου | Μεθώνης | Μελιγαλά | Μεσσήνης | Νέστορος | Οιχαλίας Μεσσηνίας | Παπαφλέσσα | Πεταλιδίου | Πύλου | Φιλιατρών | Χιλιοχωρίων | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
