Κρεζ

.

Γαλλία

Η Κρεζ (γαλλικά: Creuse) είναι γαλλικός νομός, ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή Νέα Ακουιτανία. Οφείλει την ονομασία του στον ποταμό Κρεζ. Η INSEE και η La Poste της αποδίδουν τον κωδικό 23. Μεγαλύτερή του πόλη και πρωτεύουσά του είναι το Γκερέ (15 071 κάτοικοι).
Ονομασία

Η Κρεζ ονομάζεται, στα οξιτανικά, La Creusa ή La Cruesa, που προφέρεται ως « Λα Κρόζο » ή « Λα Κρουέζο ».
Ιστορία
Κύριο λήμμα: Ιστορία της Κρεζ

Ο νομός δημιουργήθηκε στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης στις 4 Μαρτίου 1790, κατ' εφαρμογή του νόμου της 22ας Δεκεμβρίου 1789, αποκλειστικά με βάση την παλαιά επαρχία της Μαρς.

Πριν το 2016 ο νομός Κρεζ ανήκε στην περιοχή Λιμουζέν, η οποία, με τη νέα εδαφική μεταρρύθμιση, συνενώθηκε με την Ακουιτανία και το Πουατού-Σαράντ και πλέον αποτελούν τη νέα διοικητική περιοχή Νέα Ακουιτανία.

Από τον Μεσαίωνα, όπως στο σύνολο των κοινοτήτων του νομού, αρκετοί άνδρες έφευγαν κάθε χρόνο στις μεγαλουπόλεις στα εργοτάξια ώστε να προσληφθούν ως κτίστες, ξυλουργοί, στεγοποιοί...

Οι κτίστες της Κρεζ έγιναν κτίστες Καθεδρικών Ναών ή κατασκεύασαν το 1624 τον κυματοθραύστη της Λα Ροσέλ.

Κατά τον 19ο αιώνα, συμμετείχαν -κυρίως ως σοβατζήδες, επάγγελμα που θεωρούνταν από τα πλέον βαρέα και ανθυγιεινά- στην ανακατασκευή του Παρισιού υπό τον Βαρώνο Οσμάν. Αρχικώς προσωρινή, από τον Μάρτιο ως τον Νοέμβριο, η μετανάστευση έγινε οριστική: η Κρεζ έχασε κοντά τον μισό πληθυσμό της μεταξύ 1850 και 1950. Εντοπίζεται στο έργο του Μαρτέν Ναρώ, "Mémoires de Léonard" (Αναμνήσεις του Λεονάρ), η περιγραφή αυτής της εξόδου που σημάδευσε την ζωή του νομού.

Στη διάρκεια του πολέμου του 1914-1918, η Κρεζ μέτρησε μεγάλες απώλειες. Αυτή η αιμορραγία συνοδεύτηκε από μια μείωση των γεννήσεων. Το Μνημείο των πεσόντων στην κοινότητα του Ζεντιού παραμένει μάρτυρας αυτής της εκατόμβης. Το 1917, μια ομάδα Ρώσων λιποτακτών στρατιωτών από την Λα Κουρτίν εγκαταστάθηκε στο Στρατόπεδο της Κρεζ.

Από το 1963 ως το 1980, 1.630 « ορφανά » παιδιά από την Ρεϋνιόν μετατοπίστηκαν από τις Γαλλικές Αρχές με στόχο την επανακατοίκηση γαλλικών νομών που είχαν πέσει θύματα της εγκατάλειψης της επαρχίας όπως η Κρεζ, η Ταρν, η Ζερ. Η μετακίνηση αυτή παιδιών, μέσω ολόκληρων αεροπλάνων, οργανώθηκε από τον Μισέλ Ντεμπρέ, τότε Βουλευτή της Ρεϋνιόν. Το επεισόδιο αυτό της γαλλικής ιστορίας, ιδιαίτερα γνωστό στην Ρεϋνιόν, που οδήγησε σε πολλές γραπτές έρευνες ή κινηματογραφημένες, είναι πιο γνωστό ως «υπόθεση των Παιδιών της Κρεζ ή των Ρεϋνιανών της Κρεζ».

Πολιτική
Το Μέγαρο των Μονερού στο Γκερέ αποτελεί έδρα του Γενικού Συμβουλίου
Κύριο λήμμα: Πολιτική της Κρεζ

Κατάλογος των βουλευτών της Κρεζ
Κατάλογος των γερουσιαστών της Κρεζ
Κατάλογος των γενικών συμβούλων της Κρεζ
Κατάλογος των νομαρχών της Κρεζ

Γεωγραφία
Κύριο λήμμα: Γεωγραφία της Κρεζ

Η Κρεζ αποτελεί τμήμα της περιοχής της Νέας Ακουιτανίας. Συνορεύει με τους νομούς της Κορέζ, της Ωτ-Βιέν, του Αλλιέ, του Πουί-ντε-Ντομ, του Σερ και της Εντρ.

Ο νομός βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του Μασίφ Σαντράλ. Το υψίπεδο του Μιλβάς βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα. Ο νομός φτάνει σε ύψος 932 μέτρων στο δάσος του Σατωβέρ, στο Σαιντ-Οραντού-ντε-Σιρούζ.
Οι τυρφώνες

Η Κρεζ διαθέτει αρκετούς τυρφώνες στα εδάφη της όπως ο τυρφώνας της Μαζύρ ο οποίος βρίσκεται μεταξύ των κοινοτήτων Ρουαγιέρ-ντε-Βασσιβιέρ, Λε Μοντέιγ-ω-Βικόντ και Σαιν-Πιέρ-Μπελβύ. Ένας τυρφώνας είναι ένα ιδιαίτερο οικοσύστημα, εύθραυστο, μια υγρή έκταση που χαρακτηρίζεται από την σταδιακή συσσώρευση τύρφης, ένα έδαφος που χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη ανθεκτικότητά του σε οργανική ύλη ως επί το πλείστον φυτική, ελάχιστα ή καθόλου αποσυντεθειμένη. Αυτό το χαρακτηριστικό καθιστά τους τυρφώνες πηγές άνθρακα.

Η πανίδα είναι φτωχή και εξειδικευμένη : το Zootoca vivipara, το Anthus pratensis, την Vipera berus που υπάγεται σε καθεστώς ημιπροστασίας σύμφωνα με την λίστα του διατάγματος της 22ας Ιουλίου 1993, τον κιρκαετό Ζαν-λε-Μπλαν (Circaetus Galicus) : είναι πτηνό, ημερήσιο αρπακτικό της οικογένειας των accipitridae. Η μορφή του μοιάζει με αυτήν μιας χοντρής βαμβακίνας. Τα φτερά του και η ουρά του είναι πλατιά και η κοιλιά του ανοιχτόχρωμη, ενώ το στήθος και το κεφάλι του σκουρότερα. Τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με φίδια.

Όσον αφορά τη χλωρίδα, εντοπίζεται μεγάλος αριθμός σπανίων ειδών ανάμεσά τους όλα τα είδη δροσερών.
Τα δάση
Τυπικό τοπίο του δυτικού τμήματος της Κρεζ
Τοπίο της Κρεζ

Το δάσος του Λιμουζέν είναι σχετικά καινούργιο. Το 1862, καταλάμβανε μια μικρή σχετικά έκταση της τάξεως των 118.900 εκταρίων. Αλλά μετά από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, μέσω φύτευσης και αναδάσωσης των εγκαταλειμμένων εδαφών, αναπτύχθηκε φτάνοντας τα 584.000 εκτάρια το 2003[3]. Ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη του δάσους ήταν στον αντίποδα της μείωσης του πληθυσμού.

Οι μεγάλες εκτάσεις καλύπτονται αποκλειστικά από δάση ρητινοειδών (Pseudotsuga menziesii και Picea) καθώς και φυλλοβόλων (δρυς, οξιά, σημύδα, καστανιά[4]).
Κλίμα
Κύριο λήμμα: Κλίμα της Κρεζ

Η Κρεζ έχει ωκεάνιο κλίμα λίγο ή περισσότερο επηρεασμένο από την τοπογραφία του που διαφέρει μεταξύ 200 και 900 μέτρων ύψους από βορρά προς νότο.

Για το υψίπεδο των Μιλβάς, κυριαρχεί υγρό κλίμα το οποίο είναι επηρεασμένο από τα ημιορεινά υψώματα τα οποία λειτουργούν ως πρώτο εμπόδιο στα ρεύματα που προέρχονται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι βροχοπτώσεις είναι σε μεγάλη αφθονία, οι χιονοπτώσεις σημαντικές και παραμένουν στο έδαφος. Οι χαμηλές θερμοκρασίες οφείλονται στην μορφολογία του εδάφους. Το υψίπεδο, ωστόσο, έχει ορισμένες χλιαρές ημέρες (χάρη σε μια εναλλαγή της θερμοκρασίας), κι ενώ αυτές είναι σπάνιες σε άλλες περιοχές στις πεδιάδες[5].
Οικονομία
Κύριο λήμμα: Οικονομία της Κρεζ
Ράτσα βοοειδών της περιοχής του Λιμουζέν

Η οικονομία της Κρεζ βασίζεται παραδοσιακά σε δύο τομείς :

την εκτροφεία
την βιοτεχνία

Ωστόσο, εδώ και μερικά χρόνια, η ανάπτυξη του πράσινου τουρισμού καταφέρνει να κερδίσει το χαμένο έδαφος σε σχέση με τους συνορεύοντες νομούς, χάρη στην δημιουργία αρκετών χώρων φιλοξενίας, ξενώνων, αγροκτημάτων-ξενώνων.
Παραπομπές

(Γαλλικά) «Deux nouveaux préfets en Limousin». lepopulaire.fr. 10 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2018.
«Populations légales 2022» (Γαλλικά) Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 19 Δεκεμβρίου 2024.
«Centre régional forestier». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013.
Les feuillardiers en Limousin
«La Creuse sur météo France». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013.

Νομοί της Γαλλίας

01 Αιν 02 Αιν 03 Αλλιέ 04 Αλπ-ντε-Ωτ-Προβάνς 05 Ωτ-Αλπ 06 Αλπ-Μαριτίμ 07 Αρντές 08 Αρδέννες 09 Αριέζ 10 Ωμπ 11 Ωντ 12 Αβερόν 13 Μπους-ντυ-Ρον 14 Καλβαντός 15 Καντάλ 16 Σαράντ 17 Σαράντ-Μαριτίμ 18 Σερ 19 Κορέζ 2A Νότια Κορσική 2B Άνω Κορσική 21 Κοτ-ντ'Ορ 22 Κοτ-ντ'Αρμόρ 23 Κρεζ 24 Δορδόνη 25 Ντου 26 Ντρομ 27 Ερ 28 Ερ-ε-Λουάρ 29 Φινιστέρ 30 Γκαρ 31 Ωτ-Γκαρόν 32 Ζερς 33 Ζιρόντ 34 Ερώ 35 Ιλ-ε-Βιλαίν 36 Εντρ 37 Εντρ-ε-Λουάρ 38 Ιζέρ 39 Ζυρά 40 Λαντ 41 Λουάρ-ε-Σερ 42 Λουάρ 43 Ωτ-Λουάρ 44 Λουάρ-Ατλαντίκ 45 Λουαρέ 46 Λοτ 47 Λοτ-ε-Γκαρόν 48 Λοζέρ 49 Μαιν-ε-Λουάρ 50 Μανς 51 Μαρν 52 Ωτ-Μαρν 53 Μαγιέν 54 Μερτ-ε-Μοζέλ 55 Μεζ 56 Μορμπιάν 57 Μοζέλ 58 Νιέβρ 59 Νορ 60 Ουάζ 61 Ορν 62 Πα-ντε-Καλαί 63 Πουί-ντε-Ντομ 64 Ατλαντικά Πυρηναία 65 Άνω Πυρηναία 66 Ανατολικά Πυρηναία 67 Κάτω Ρήνος 68 Άνω Ρήνος 69 Ρον 70 Ωτ-Σον 71 Σον-ε-Λουάρ 72 Σαρτ 73 Σαβοΐα 74 Άνω Σαβοΐα 75 Παρίσι 76 Σεν-Μαριτίμ 77 Σεν-ε-Μαρν 78 Ιβλίν 79 Ντε-Σεβρ 80 Σομ 81 Ταρν 82 Ταρν-ε-Γκαρόν 83 Βαρ 84 Βωκλύζ 85 Βαντέ 86 Βιέν 87 Ωτ-Βιέν 88 Βοζ 89 Ιόν 90 Έδαφος του Μπελφόρ 91 Εσόν 92 Ω-ντε-Σεν 93 Σεν-Σαιν-Ντενί 94 Βαλ-ντε-Μαρν 95 Βαλ-ντ'Ουάζ

Υπερπόντιοι νομοί
971 Γουαδελούπη
972 Μαρτινίκα
973 Γαλλική Γουιάνα
974 Ρεϋνιόν
976 Μαγιότ

Εγκυκλοπαίδεια Γαλλίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License