.
Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος ή Μιχαήλ - Σισμάν, τσάρος της Βουλγαρίας (1323 - 1330). Υιός του δεσπότη Σισμάν του Βιντίν, και μιάς εγγονής του Ιβάν - Ασέν 2ου και της Ειρήνης. Η περιοχή του Βιντίν ήταν ώς τα μέσα του 13ου αι. αυτόνομη υπο Βουλγαρική κυριαρχία. Διοικήθηκε διαδοχικά απο τους Ιάκωβο Σβετοσλάβ(ώς το 1276), Σισμάν (1308 - 1313), και απο το 1313 απο τον μέλλοντα Μιχαήλ - Ασέν τον 3ο της Βουλγαρίας. Δέχτηκε τον τίτλο του "δεσπότη" απο τον Θεόδωρο Σβετοσλάβ και τον Γεώργιο Τέρνερ τον 2ο, ενώ με τον θάνατο του νεαρού τσάρου (1323) εξελέγη στην θέση του απο την αριστοκρατία. Ακολούθησε περίοδο σύγχισης και αβεβαιότητας που την εκμεταλλεύτηκε ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ανδρόνικος ο 3ος Παλαιολόγος προκειμένου να καταλάβει ολόκληρη την Θράκη. Ένας διεκδικητής του θρόνου ο Vosjil αδελφός του Βούλγαρου τσάρου Σμίλετς εγκαταστάθηκε αυτόνομος στο Κράν ελέγχοντας την Βαλκανική κοιλάδα. Ο νεαρός Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος κινήθηκε κατά του Ανδρόνικου του 3ου προσπαθώντας να τον εξαναγκάσει να οπισθοχωρήσει, άλλος Βυζαντινός στρατός πολιορκούσε την Φιλιππούπολη που τελικά την κατέλαβε. Σε πείσμα της απώλειας αυτής ο Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος απέβαλε τον Vosjil ανακτώντας τον Βουλγαρικό έλεγχο στην Βόρεια Θράκη (1324). Τελικά με συνθήκη ο Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος παντρεύτηκε την Θεοδώρα Παλαιολογίνα (αδελφή του Ανδρόνικου 3ου Παλαιολόγου πρώην σύζυγο του Θεοδώρου Σβετοσλάβ), χωρίζοντας την πρώτη του γυναίκα Neda αδελφή του Σέρβου βασιλιά Stefan Uros III Decanski. Αυτό έφερε χειροτέρευση στις σχέσεις με την Σερβία. Απτόητος ο Μιχαήλ - Ασέν προσπάθησε να υποστηρίξει έναν σφετεριστή του Σερβικού θρόνου τον Stefan Vladislav III απέναντι στον βασιλιά και κουνιάδο του Stefan Uros III. Το κίνημα του Vladislav απέτυχε και ο Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος τα υπόλοιπα χρόνια προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους γείτονες του.
Έντονες επεμβάσεις στην Βυζαντινή πολιτική
Το 1327 που ξέσπασε ο βυζαντινός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των 2 Ανδρόνικων ο Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος πήρε το μέρος του εγγονού Ανδρόνικου 3ου, ενώ ο Σέρβος βασιλιάς του παππού. Παρ'όλα αυτά ο Μιχαήλ - Ασέν ήρθε σε διαπραγματεύσεις με τον Ανδρόνικο τον 2ο προσφέροντας του στρατιωτική υποστήριξη με αντάλλαγμα χρήμα και κτήματα γής. Προωθούμενος στα σύνορα έστειλε στρατιωτικό απόσπασμα 3000 ιππέων φαινομενικά να βοηθήσει τον Ανδρόνικο τον 2ο, αλλά με απώτερη πρόθεση να τον συλλάβει αιχμάλωτο. Ο εγγονός Ανδρόνικος ο 3ος κατάλαβε τις προθέσεις του προειδοποίησε τον παππού του, και ο γηραιός αυτοκράτορας προσπάθησε με σύνεση να κρατήσει το στρατιωτικό Βουλγαρικό απόσπασμα μακρια απο την Κωνσταντινούπολη. Βλέποντας το σχέδιο του να αποτυγχάνει άρχισε να λεηλατεί βυζαντινές περιοχές, αλλά οπισθοχώρησε με την επέλαση του Ανδρόνικου του 3ου. Τελικά έκλεισαν συνθήκη ειρήνης στην Ανδριανούπολη (1328) όπου ο Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος χωρίς κανένα κέρδος εξαναγκάστηκε να επιστρέψει στο Τάρνοβο. Σε άλλη μιά συνάντηση με τον Ανδρόνικο 3ο Παλαιολόγο (1329) ζήτησε συνδυασμένη στρατιωτική επίθεση εναντίον των Σέρβων. Σύμφωνα με τα "Σερβικά Χρονικά" ήταν εξαιρετικά απαιτητικός και απειλητικός απέναντι στους Σέρβους λέγοντας οτι "θα τοποθετήσει τον θρόνο του στο μέσο της Σερβικής γής". Το 1330 προωθήθηκε απο τα νότια εναντίον των Σέρβων επικεφαλής μεγάλης στρατιωτικής δύναμης που περιελάμβανε και υποτελείς του απο την Μολδοβλαχία. Στρατοπέδευσε κοντά στο Velbazd όπου διασκόρπισε τον στρατό του περιμένοντας ενισχύσεις απο τον ανδρόνικο 3ο. Οι Σέρβοι τρομοκρατημένοι καθοδηγούμενοι απο τον βασιλιά τους Stefan Uros III έδειχναν οτι υποχωρούν ζητώντας ανακωχή μιάς ημέρας. Στην πραγματικότητα οι Σέρβοι το έκαναν για να αναδιοργανώσουν τις δυνάμεις τους, κατέφθασε ισχυρό στρατιωτικό σώμα υπο την ηγεσία του διαδόχου μελλοντικού βασιλιά Stefan IV Dusan, οι Σέρβοι ξαφνικά επιτέθηκαν στους έκπληκτους Βούλγαρους (28/7/1330). Οι Βούλγαροι υπέστησαν συντριπτική ήττα ενώ τα Βυζαντινά στρατεύματα δέν είχαν ακόμα καταφθάσει, ο ίδιος κατα τον ιστορικό Ιωάννη Καντακουζηνό τραυματίστηκε θανάσιμα πέφτοντας απο το νεκρό άλογο του και υπέκυψε στα τραύματα σε 4 μέρες.
Τελικά συμπεράσματα - διαδοχή
Ο Μιχαήλ - Ασέν ο 3ος ήταν βασιλιάς επιθετικός, καιροσκόπος, εγωιστής και ματαιόδοξος. Η εξωτερική του πολιτική ήταν αμφιταλαντευόμενη χωρίς προγραμματισμό με αποτέλεσμα την γρήγορη καταστροφή του. Στην πραγματικότητα ήταν αρκετά ισχυρός και ενεργητικός κάτι που λόγω των ελαττωμάτων του δέν ήταν δυνατό να του προσφέρει οφέλη. Τον διαδέχθηκε ο γιός του Ιβάν Στεφάν(1330 - 1331) απο τον γάμο του με την πρώτη γυναίκα του Nada κόρη του Σέρβου βασιλιά Stefan Uros II Milutin. Έκανε πολλά άλλα παιδιά και απο τους δύο του γάμους αλλά δέν υπάρχουν γι'αυτά πληροφορίες.
|
Μεγάλη Βουλγαρία (632–681) 1η Βουλγαρική Αυτοκρατορία (681–1018) Ασπαρούχ · Τέρβελ · Κορμέσιι · Σεβάρ · Κορμισός · Βίνεχ · Τέλετς · Σαμπίν · Ούμορ · Τόκτου · Πάγκαν · Τέλεριγκ · Κάρνταμ · Κρούμος · Ομούρταγ · Μαλαμίρ · Πρεσιάνος Α΄ · Βόρις Α΄ · Βλαδίμηρος · Συμεών Α' · Πέτρος ο Α' (Καλόγηρος) · Βόρις Β΄,· Ρομάν · Σαμουήλ · Γαβριήλ Ρωμανός · Ιβάν Βλαντισλάβ · Πέτρος Δελεάνος (Πέτρος Β΄) διεκδικητής · Κωνσταντίνος Μπόντιν (Πέτρος Γ΄) διεκδικητής 2η Βουλγαρική Αυτοκρατορία (1186–1396) Πέτρος Δ' · Ιβάν Ασέν Α΄ · Πέτρος Δ' · Καλογιάννης · Μπορίλ · Ιβάν Άσεν Β' · Καλιμάν - Ασέν Α' · Μιχαήλ - Ασέν Α' · Καλιμάν - Ασέν Β' · Μήτσο - Ασέν · Κωνσταντίνος Τίκη · Ιβαήλος · Ιβάν Άσεν Γ' · Γεώργιος Τέρτερ Α' · Σμίλετς · Τσάκας · Θεόδωρος Σβετοσλάβ · Γεώργιος Τέρτερ Β'· Μιχαήλ - Σισμάν · Ιβάν Στεφάν · Ιβάν Αλεξάντερ · Ιβάν Σισμάν · Ιβάν Σρατσιμίρ Βασίλειο της Βουλγαρίας (1908–1946) |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
