.
Ο Ιωάννης Καραγεωργιάδης ήταν Ελληνοκύπριος γιατρός, ο δεύτερος κατά σειρά δήμαρχος Λεμεσού.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ιατρική (διδάκτωρ) και στη συνέχεια πήγε για μετεκπαίδευση στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στην Κύπρο εξάσκησε το ιατρικό επάγγελμα στη Λεμεσό από το 1869. Υπήρξε ένας πολύγλωσσος και εγκυκλοπαιδικός ιατροφιλόσοφος. Υπήρξε από τους πρώτους φαρμακοποιούς της Κύπρου αφού οι λιγοστοί γιατροί της εποχής έκαναν τότε και τους φαρμακοποιούς ετοιμάζοντας συνήθως μόνοι τους και τα φαρμακευτικά τους παρασκευάσματα. Σε ευρωπαϊκά ιατρικά συνέδρια κορυφαίων επιστημόνων αναγνώστηκαν ανακοινώσεις του. Συνέγραψε ιατρικές μελέτες.
Ήταν ιδρυτής του εν Κύπρω Ελληνικού Τεκτονισμού, εκ των ιδρυτών στη Λεμεσό της πρώτης στοάς «Ζήνων» (1893) και έφερε τον τεκτονικό βαθμό του 33ου. Ήταν μέλος του Υπάτου Τεκτονικού Συμβουλίου της Ελλάδας επί σειρά ετών, ως και μέγας επιθεωρητής των κυπριακών στοών των υπαγομένων στη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδας.
Λόγιος, ποιητής, ασχολήθηκε επίσης με μεταφράσεις ποιημάτων της ευρωπαϊκής ποίησης, καθώς και με το δράμα. Ήταν από τους πρώτους θεατρικούς συγγραφείς της Κύπρου. Πολύγλωσσος και εγκυκλοπαιδικότατος, γι' αυτό τον αποκαλούσαν και ιατροφιλόσοφο. Από τους πρώτους κύπριους θεατρικούς συγγραφείς έγραψε τα δράματα «Κύπρος δούλη» και «Ιουστινιανός και Θεοδώρα» (1898) και την κωμωδία «Ατλαντίς» (1923) και μεταφράσεις ποιημάτων από την ευρωπαϊκή ποίηση όπως το «Ό απολεσθείς Παράδεισος» του Τζον Μίλτον.
Στον πρώτο του γάμο ο Καραγεωργιάδης παντρεύτηκε την ελλαδίτισσα, βαυαρικής καταγωγής Αρσακειάδα και διευθύντρια του παρθεναγωγείου Λεμεσού Ελένη Έβερτ αδελφή του Μιλτιάδη Έβερτ, παππού του πρώην αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδη Έβερτ του νεώτερου. Ο αδελφός της Ελένης, Μιλτιάδης, ήλθε μαζί της στη Λεμεσό όπου τέλειωσε το εδώ ελληνικό σχολείο. Η Ελένη Έβερτ πέθανε γύρω στα 35 της, έχοντας αποκτήσει μαζί του δύο παιδιά. Παντρεύτηκε στη συνέχεια την λεμεσιανή Ιφιγένεια Σιβιτανίδη και απόκτησε (εξ υιοθεσίας) την κόρη του Αλεξάνδρα, μετέπειτα Κίρζη.
Τιμήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό των Ιπποτών του Τάγματος του Σωτήρος (Ελλάδα).
Δήμαρχος Λεμεσού
Υπήρξε Δήμαρχος σε δύο διαφορετικές περιόδους από το 1885 μέχρι το 1887 και από το 1896 μέχρι το 1908. Επί δημαρχίας Καραγεωργιάδη η Λεμεσός γνώρισε τα σημαντικότερα έργα υποδομής. Η εξελισσόμενη αστική δομή της πόλης δημιουργεί πρόσθετες ανάγκες για προστασία του παραλιακού μετώπου από τη διάβρωση και τις φουρτούνες της θάλασσας γι' αυτό γύρω στα 1885 λαμβάνονται τα πρώτα μέτρα προστασίας της παραλίας και κατασκευάζονται σιδερένιες γλώσσες κατά μήκος της. Συντάχθηκαν και τέθηκαν σε εφαρμογή οι πρώτοι δημοτικοί κανονισμοί.
Στη δεύτερη και πιο παραγωγική του θητεία η προσοχή του στρέφεται στη λύση του προβλήματος της ύδρευσης της πόλης και την προστασία της από τις πλημμύρες, δύο διαχρονικά προβλήματα που ουσιαστικά υπάρχουν μέχρι σήμερα. Ο ποταμός Γαρύλλης μαζί με άλλα ρέματα κατέβαιναν προς την πόλη που πλημμύριζε συχνά, με καταστροφές σε κτίρια, ιδιαίτερα στην τουρκική συνοικία, και επηρέαζαν και το παραλιακό μέτωπο. Γι' αυτό και μετά το 1894 κατασκευάστηκε τεχνητή κοίτη που παρέκαμπτε τα τότε όρια της πόλης εκεί που αργότερα ήταν γνωστή ως «η περιοχή του Σουέζ» (από το ομώνυμο καφενείο που βρισκόταν στην λεωφόρο Μακαρίου) στον Άγιο Ιωάννη.
Με κυβερνητικά δάνεια βελτιώνει το υδατικό δίκτυο, εγκαθιστά μηχανή που διοχετεύει σ’ αυτό το νερό και κτίζεται δεύτερη δεξαμενή στη χαβούζα. Στη συνέχεια ανοίγει και οδοστρώνει νέους δρόμους, ενώ σημαντικό για την παραπέρα εξέλιξη της Λεμεσού είναι ο καταρτισμός και η εφαρμογή του πρώτου σχεδίου ρυμοτομίας.
Αγοράζει το τότε κυβερνητικό φυτώριο και δημιουργεί τον δημοτικό κήπο. Διπλασιάζει τους φανούς πετρελαίου του οδικού δικτύου και καταστρώνει τα πρώτα σχέδια για τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης που εγκαταλείπει, όμως, την ιδέα λόγω υπερβολικών απαιτήσεων της ιδιωτικής εταιρείας που θα τα υλοποιούσε, για να τα υλοποιήσει τελικά ο διάδοχος του Χριστόδουλος Σώζος τέσσερα χρόνια αργότερα.
Επί δημαρχίας του γίνεται η πρώτη απόπειρα για παραλιακό τουρισμό υψηλής ποιότητας έξω από την πόλη, στα ανατολικά, η οποία όμως απέτυχε. Το «Βασιλικόν Ξενοδοχείον» ή «Το ξενοδοχείο της Ευρώπης» που κτίστηκε γύρω στο 1900, εκεί που σήμερα έχει δημιουργηθεί ο χώρος στάθμευσης του Εναερίου, αγοράστηκε στη συνέχεια από τον Δήμο Λεμεσού και μεταστεγάζεται το Δημοτικό Νοσοκομείο.
Ο Ιωάννης Καραγεωργιάδης πέθανε σε βαθύ γήρας το 1928.
Πηγές
Ιωάννης Καραγεωργιάδης
Δήμαρχοι Λεμεσού: Ιωάννης Καραγεωργιάδης
Χριστόδουλος Καρύδης Ιωάννης Καραγεωργιάδης Δημοσθένης Χατζηπαύλου Χριστόδουλος Σώζος Μιχαήλ Ηρακλή Μιχαηλίδης Σπύρος Αραούζος Αλέκος Ζήνων Χριστόδουλος Χατζηπαύλου Πλουτής Σέρβας Κώστας Παρτασίδης Νίκος Παττίχης Γεώργιος Κατσουνωτός Φώτης Κολακίδης Αντώνης Χατζηπαύλου Δημήτρης Κοντίδης Ανδρέας Χρίστου Νίκος Νικολαΐδης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
