Ο Εσιονεύς ήταν πρίγκιπας των Μολοσσών, μέλος της Δυναστείας των Αιακιδών, βασιλέων της Ηπείρου κατά την αρχαιότητα. Πατέρας του ήταν ο Αλκέτας Β΄, ωστόσο το όνομα της μητέρας του δεν διασώζεται.
Εξαιτίας του αυταρχικού του χαρακτήρα και της αποτυχημένης εξωτερικής του πολιτικής, ο Αλκέτας δεν ήταν καθόλου δημοφιλής με τους υπηκόους του, που οργάνωσαν τη δολοφονία του γύρω στο 307 π.Χ. Μαζί του έχασε και τη ζωή του ο γιος του, Εσιονεύς, όπως και ο αδελφός του, Νίσος, και οι δύο ακόμη σε παιδική ηλικία.[1][2] Κατόπιν στο θρόνο της Ηπείρου εγκαταστάθηκε με τη βοήθεια του βασιλιά των Ιλλυριών, Γλαύκου, ο εντεκάχρονος [3] ή δωδεκάχρονος [4] γιος του Αιακίδη, ο Πύρρος.[1]
Δείτε επίσης
Δυναστεία των Αιακιδών
Αρχαία Ήπειρος
Ελληνιστική περίοδος
Παραπομπές
Παυσανίας, «Ελλάδος περιήγησις», 1.11.5
Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 19.89
Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου», 17.3
Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος», §3
Δυναστεία των Αιακιδών
Βασιλείς
|
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License